WWE 2K17

Για τρίτη χρονιά η 2Κ φέρνει όλους τους superstar του WWE (ή αλλιώς γίγαντες του κατς – όπως τους θυμούνται οι παλαιότεροι) στις κονσόλες νέας γενιάς μέσα από τον νέο τίτλο της σειράς, WWE 2K17. Το feedback των fan της σειράς φαίνεται ότι έπαιξε το ρόλο του, αφού ο τίτλος είναι αρκετά βελτιωμένος σε σχέση με το 2Κ16, ωστόσο υπάρχουν ακόμα αρκετά προβληματάκια τα οποία φέρνουν τους παίκτες σε μια κατάσταση σκωτσέζικου ντουζ, μια ζέστη και μια κρύο δηλαδή.

Το «πρόσωπο» του φετινού WWE τίτλου είναι ο Brock Lesnar, κάνοντας την επιστροφή του από το UFC στο WWE. Αυτό όμως είχε σαν αποτέλεσμα να ακυρωθεί η προσθήκη του Showcase mode από το WWE 2K17. To εν λόγω mode, ένα από τα αγαπημένα των χρηστών, αποτελεί ουσιαστικά το single-player mode του τίτλου, δίνοντας στους παίκτες τη δυνατότητα να ξαναζήσουν ιστορικές στιγμές του sport επικεντρωμένες γύρω από 1 ή 2 superstar κάθε φορά. Αν και το roster του τίτλου είναι μεγαλύτερο από κάθε άλλη φορά, με 150 άντρες και γυναίκες παλαιστές (μαζί με τα DLC), δυστυχώς οι περισσότεροι από τους αντίπαλους του Brock Lesnar απουσιάζουν από τον τίτλο, οπότε θα ήταν δύσκολο για την 2Κ να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο Showcase mode.

Αντικαταστάτες του εκλειπόντος mode είναι τα MyCareer και MyUniverse. Στο πρώτο οι παίκτες καλούνται να δημιουργήσουν το δικό τους παλαιστή, μέσα από ένα λεπτομερέστατο character creator, και να τον οδηγήσουν στη κορυφή της Wrestlemania. Το MyUniverse από την άλλη μετατρέπει τους παίκτες σε ένα είδος manager, έχοντας τη δυνατότητα να κανονίσουν τους επόμενους αγώνες, να επέμβουν στη ροή του αγώνα, να δημιουργήσουν έχθρες μεταξύ συγκεκριμένων παλαιστών. Τα events ο παίκτης μπορεί είτε να τα αφήσει να παιχτούν μόνα τους ή να επέμβει ο ίδιος. Ακόμα μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που παρουσιάζεται κάθε event, να αλλάξει το στάδιο, το φωτισμό, ακόμα και το πώς θα κινείται η κάμερα κατά τη παρουσίαση του event.

Στο gameplay του τίτλου η 2Κ έκανε αρκετές βελτιώσεις φέτος, προσθέτοντας ταυτόχρονα και νέα χαρακτηριστικά που κάνουν ακόμα πιο ωραία την αίσθηση που αφήνει το WWE 2K17 στον παίκτη. Το σύστημα υποταγής (submission) διορθώθηκε αρκετά σε σχέση με πέρυσι, ενώ προστέθηκε και ένας εναλλακτικός μηχανισμός ο οποίος μπορεί να είναι πιο button mashing-y αλλά αρκετά ευκολότερος. Επίσης προστέθηκε η δυνατότητα να κάνουμε rollout από το ring. Μια λειτουργία που κακώς έλειπε από προηγούμενες εκδόσεις της σειράς, η οποία δίνει στο παλαιστή να ξαναγεμίσει την αντοχή του (stamina) πριν επιστρέψει στη μάχη. Γενικότερα το gameplay έχει βελτιωθεί από την άποψη ότι ο χειρισμός είναι αρκετά πιο άμεσος, και τα χτυπήματα, ειδικά οι ρίψεις στο καναβάτσο είναι πολύ πιο «ζωντανές». Να σημειωθεί εδώ ότι για κάποιον που θα πιάσει για πρώτη φορά στα χέρια του WWE βέβαια θα πρέπει να υπάρχει υπομονή καθώς ο χειρισμός, με όλες τις διαφορετικές λαβές και κινήσεις, είναι αρκετά δύσκολος στην αρχή.

Νέα προσθήκη αποτελούν και τα Promos. Πριν από κάθε αγώνα (ειδικά στο MyCareer) ο παίκτης μπορεί να κάνει μια ομιλία μέσα από το ring προσπαθώντας να κάνει το κοινό να τον χειροκροτήσει είτε να τον γιουχάρει ανάλογα με τις απαντήσεις που θα δώσει. Βέβαια το εν λόγω mode φαίνεται να έμεινε στη μέση του σχεδιασμού, μιας και οι φράσεις που επιλέγουμε δεν ακούγονται. Απλά επιλέγουμε μια από τις 4 φράσεις κάθε φορά και κατευθείαν βλέπουμε την αντίδραση του κοινού. Μια πολύ έξυπνη ιδέα αλλά με ελλιπή σχεδιασμό. Τέλος επέστρεψαν οι μάχες στα backstage, κάτι που είχε λείψει στους φαν της σειράς, αφού αρκετές φορές είναι αρκετά πιο θεαματικό και αστείο να παλεύουν 2 μαχητές με βαλίτσες, σκουπιδοτενεκέδες και άλλα αντικείμενα που υπάρχουν στο χώρο, παρά εντός του ring.

Στον τεχνικό τομέα ο τίτλος ακολουθεί την ίδια τακτική με τους υπόλοιπους τομείς του. Παράδειγμα αποτελεί η απεικόνιση των παλαιστών. Διάσημοι παλαιστές όπως ο John Cena ή ο Triple H έχουν σχεδιαστεί εξαιρετικά και με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια ενώ άλλοι, λιγότερο γνωστοί όχι τόσο. Υπήρξαν στιγμές που μου δόθηκε η εντύπωση ότι έπαιζα τίτλο παλαιότερης γενιάς, αφού τα μοντέλα χαρακτήρων ήταν κάπως θολά και με πιο άκαμπτες κινήσεις. Η ίδια διαφορά σε ότι αφορά το ρινγκ, και ότι βρίσκεται έξω από αυτό. Ειδικά οι θεατές είναι αρκετά κακοσχεδιασμένοι, κάτι που θα φαίνεται αρκετά στους παίκτες, μιας και η κάμερα εστιάζει αρκετές φορές σε αυτούς.

Ο ήχος επίσης δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο. Τα τραγούδια που ακούγονται στα διάφορα menus ταιριάζουν αρκετά με την αισθητική του τίτλου. Σίγουρα βοηθάει το γεγονός ότι το soundtrack το επιμελήθηκε ο πασίγνωστος P. Diddy. Ο σχολιασμός ωστόσο δεν τα καταφέρνει το ίδιο καλά αφού μετά από λίγη ώρα καταντάει βαρετός και επαναλαμβανόμενος, ενώ αρκετές φορές η ροή του αγώνα δεν συμβαδίζει με τα λόγια που εκφωνούν οι εκφωνητές.

Φυσικά ένας τίτλος WWE της 2K δεν θα ήταν ολοκληρωμένος χωρίς τα εκάστοτε bugs και glitches. Αρκετές είναι οι φορές που η κίνηση του χαρακτήρα «κολλάει» ή δεν κάνει σωστό register στον αντίπαλο με αποτέλεσμα να χτυπάει μόνο αέρα. Συχνό είναι και το φαινόμενο του clipping, όπου ο χαρακτήρας του παίκτη ή οι αντίπαλοι περνάνε μέσα από τα σχοινιά, κολλάνε σε τοίχους, αντικείμενα, οι καρέκλες κατά τη διάρκεια του αγώνα φαίνονται σαν αόρατα αντικείμενα που ο παίκτης περνάει από μέσα τους, και άλλα πολλά. Αρκετά από τα bugs βέβαια προσθέτουν στο χαβαλετζίδικο χαρακτήρα του τίτλου και του πραγματικού σπορ ωστόσο άλλα καταντάνε εκνευριστικά, όπως όταν για παράδειγμα ο χαρακτήρας που χειριζόμουν σε ένα ladder match κόλλησε στη σκάλα την ώρα που θα άρπαζα τη ζώνη του πρωταθλητή.