Wolfenstein, αλλη μια σειρά που αναβίωσε για τους νοσταλγούς των old school FPS (και old school γενικώς). Το δεύτερο μέρος της rebooted (αν μου επιτρέπετε) σειράς, βαδίζει σταθερά στα χνάρια του πρώτου, New Order το οποίο είναι must play. Αρχικά λίγα λόγια για τη σειρά λοιπόν…
Η σειρά Wolfenstein διαδραματίζεται σε μία εναλλακτική ιστορία όπου οι Ναζί κέρδισαν τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και κατέκτησαν τον κόσμο. Έτσι λοιπόν η γη γυρίζει υπό ένα άρρωστο δικτακτορικό ναζιστικό καθεστώς όπου λίγο πολύ όσοι δεν είναι Άρειοι και ζουν ακόμα υποφέρουν. Ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε δεν υπάρχει και όλα από κοινωνικοπολιτική μέχρι τεχνολογική άποψη είναι αρκετά διαφορετικά. Μέσα σε αυτό το καθεστώς δε θα μπορούσε να μην υπάρχει και «Αντίσταση», ανθρώποι οι οποίοι πολεμούν για την απελευθέρωση ή για ένα καλύτερο αύριο τελοσπάντων.

[Αν και το καρφώνει το trailer, Spoiler Alert]
Το Wolfenstein: The New Colossus συνεχίζει από εκεί που μας άφησε το New Order. Ο Terror Billy Blazkowicz ζει και είναι έτοιμος να απελευθερώσει τις ΗΠΑ μπλα μπλα… να καθαρίσει Ναζί μέσα από διάφορες σουρεάλ γεμάτες δράση αλλά και σασπένς καταστάσεις. ΟΚ, υπάρχει υπόθεση στο παιχνίδι και μάλιστα αρκετά ευφάνταστη, αλλά καλύτερα να την ανακαλύψετε μόνοι σας. Η ουσία του παιχνιδιού είναι το ανελέητο πιστολίδι, είπαμε old school FPS…
Συγκριτικά με το πρώτο μέρος, το Wolfenstein: The New Colossus έχει κάποιες εμφανείς βελτιώσεις. Ο τεχνικός τομέας αρχικά, ο οποίος παρουσιάζει ενδιαφέρον με την λεπτομέρεια αλλά και τα φωτορεαλιστικά εφέ. Σαφώς δεν επαναπροσδιορίζει τεχνικά το gaming, όμως το επίπεδο προσφέρει ένα πολύ ευχάριστο αποτέλεσμα.
Το gameplay παραμένει στο ίδιο ύφος, όπου άλλες φορές χρειάζεται run & gun τακτική ενώ άλλες φορές stealth προσέγγιση. Το παιχνίδι είναι φτιαγμένο για να το παίζει κανείς όπως προτιμάει, είτε συντηρητικά είτε επιθετικά, αναλόγως τί του ταιριάζει. Εδώ όμως η αυξημένη δυσκολία σε σχέση με το New Order πολλές φορές απαιτεί σκέψη στο πως πρέπει αν κινηθεί ο παίκτης σε πολλές περιστάσεις. Πέραν του ύφους που παίζει ο καθένας, χρειάζεται η σωστή επιλογή από την πληθώρα όπλων αλλά και συνδυασμό αυτών, καθώς πλέον μπορείτε να κάνετε dual-wield 2 διαφορετικά όπλα σε κάθε χέρι.
Η πιο ενδιαφέρουσα προσθήκη όμως είναι η αναβάθμιση των όπλων με upgrade kits τα οποία εντοπίζονται στις διάφορες πίστες ανάμεσα σε διάφορα άλλα collectibles. Το πως θα αναβαθμιστούν τα όπλα και με ποια σειρά επίσης παίζει καθοριστικό ρόλο, ιδίως σε συνδυασμό με τον τρόπο παιξίματος του καθενός.

Ο τρόπος παιξίματος επηρεάζει και τα γνωστά από το New Order perks, τα πλεονεκτήματα των οποίων επίσης αποκτούνται και αναβαθμίζονται (mastery) με το τρόπο που προσεγγίζει κανείς τη μάχη. Πιο συγκεκριμένα υπάρχουν κάποια milestones που πρέπει αν φτάσει ο παίκτης προκειμένου να αποκτήσει ή να αναβαθμίσει το κάθε perk. Δυστυχώς όμως τα perks δίνουν την αίσθηση πως δεν είναι τόσο καλοφτιαγμένα ή πιο σωστά καλοσυνδυασμένα, όπως στο New Order και αρκετές φορές με άφησαν αδιάφορο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Η διάρκεια του Wolfenstein: TNC είναι ικανοποιητικά μεγάλη και σε συνδυασμό με τη surreal ατμόσφαιρα του, το ενδιαφέρον story και το καθηλωτικό του gameplay καθίσταται ως ένας πολύ αξιόλογος value for money τίτλος ακόμα και στην αρχική τιμή του.