Weakless Review

Τα puzzle adventure games θα μπορούσα να πω πως είναι ένα κάπως κορεσμένο genre, ειδικά στον τομέα των καινοτομιών. Το Weakless ωστόσο, της Πολωνικής  Punk Notion έχει καταφέρει κάτι που λίγοι Indie developers των τελευταίων ετών έχουν κάνει. Να εισάγει νέα χαρακτηριστικά στο genre. Σίγουρα δεν επαν-εφεύρει τον τροχό αλλά είναι μια αναζωογονητική, αν και πολύ σύντομη, νότα.

Πρωταγωνιστές του Weakless είναι δύο δενδρόμορφα όντα, η Blind και ο Deaf, που όπως υποδεικνύουν τα ονόματά τους, η μια είναι τυφλή και ο άλλος κωφός. Η εναλλαγή των δύο χαρακτήρων φανερώνει και τη διαφορετική οπτική του καθενός για τον κόσμο που τους περιβάλλει. Με τον Deaf ο παίκτης μπορεί να θαυμάσει τα όμορφα και γεμάτα χρώμα τοπία με τους ήχους του περιβάλλοντος να είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Αλλάζοντας τον χειρισμό στην Blind, το τοπίο μεταμορφώνεται από πολύχρωμο σε ασπρόμαυρό, ενώ η αντίληψη του χώρου περιορίζεται σε λίγο μόλις μέτρα, με την Blind να πρέπει να χτυπήσει το ραβδί της στο έδαφος για να φανερωθεί λίγος χώρος παραπάνω. Ωστόσο η Blind είναι ικανή να βιώσει όλο το εύρος των ήχων και των τραγουδιών που προέρχονται από το δάσος.

Δάσος που θα πρέπει οι δύο χαρακτήρες να σώσουν από το Rot, μια δύναμη που δηλητηριάζει τη πηγή ζωής του, μέσα από μια σειρά γρίφων. Στο κομμάτι των γρίφων οι παίκτες θα πρέπει να εναλλάσσουν το χειρισμό μεταξύ των χαρακτήρων, καθώς οι ικανότητες που έχει ο καθένας βοηθούν σε διαφορετικά κομμάτια των γρίφων και της εξερεύνησης του χώρου. H Blind φέρνει τους μυες της στο παιχνίδι αφού μπορεί να μετακινεί μεγάλα εμπόδια, να σηκώνει τον Deaf στη πλάτη της ώστε αυτός να σκαρφαλώσει σε κάποιο δυσπρόσιτο για αυτήν σημείο κ.α. Από την άλλη, ο Deaf είναι πιο ευέλικτος ενώ έχει και κάποιες μαγικές δεξιότητες αφού πέρα από το σκαρφάλωμα, μπορεί να «ζωντανεύει» συγκεκριμένα φυτά στη διαδρομή. Για παράδειγμα μπορεί να μεγαλώνει τα φυτά των νούφαρων στις λίμνες με αποτέλεσμα να μπορέσουν οι χαρακτήρες να περάσουν στην απέναντι όχθη.

 

Οι γρίφοι του τίτλου αν και δεν παίρνουν το πρώτο βραβείο πρωτοτυπίας, οι μηχανισμοί τους και το συνεχόμενο μπρος πίσω στο χειρισμό των χαρακτήρων προσθέτει μια νότα φρεσκάδας στο genre. Το καλό με το Weakless είναι πως δε θα κρατήσει τον παίκτη από το χέρι για να του εξηγήσει πως λειτουργεί κάθε γρίφος. Αυτό σημαίνει πως όσο το παιχνίδι προχωράει, αυτοί γίνονται πιο δύσκολοι και περίπλοκοι και θα απαιτήσουν αρκετή σκέψη ειδικά στο να κρίνει ο παίκτης πως θα εφαρμόσει τις δυνατότητες κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά. Οι πιο δύσκολοι αλλά ταυτόχρονα πιο απολαυστικοί είναι αυτοί που αφορούν τις ικανότητες τις Blind, καθώς αρκετοί από αυτούς είναι βασισμένοι κυρίως στον ήχο.

Το μόνο πράγμα που θα μπορούσα να αναφέρω ως μεγάλο αρνητικό είναι η υπερβολικά μικρή διάρκειά του. Ακόμα και ένας άπειρος παίκτης δε θα χρειαστεί παραπάνω από 5 ώρες για να τερματίσει το Weakless. Πάνω δηλαδή που πάει να γίνει κατανοητή η ιστορία του τίτλου. Γιατί το Weakless δεν εξηγεί σχεδόν τίποτα πέρα από κάποιες οδηγίες στην αρχή. Σίγουρα μπορεί κάποιος απλά να περάσει τους γρίφους και να το ολοκληρώσει. Για να καταλάβει όμως το story του θα πρέπει να ψάξει λίγο παραπάνω στο περιβάλλον για στοιχεία όπως τοιχογραφίες, άλλους χαρακτήρες κ.α. Χωρίς ωστόσο να προλάβει να το ευχαριστηθεί καθώς τελειώνει γρήγορα και απότομα.