Xbox One. Είχα δει βίντεο. Είχα παίξει στα διάφορα event τα περισσότερα από τα παιχνίδια. Αλλά η αίσθηση που έχεις όταν αγοράζεις τη δική σου κονσόλα είναι πάντα μοναδική. Η αγορά αυτή αποτελεί μια υπόσχεση για τα επόμενα 5-7, τουλάχιστον, χρόνια, και περιλαμβάνει gaming βραδιές, ταινίες, νέες παρέες, ξενύχτια για εκείνο το “50G” Achievement και πάει λέγοντας.
Μετά τα 3 περίπου χρόνια που πέρασα με το original Xbox, τα 8 (και ακόμα δεν τελειώσαμε) με το Xbox 360, έφτασε η στιγμή να αρχίσω να μετράω εμπειρίες με το Xbox One. Στο παρακάτω κείμενο θα προσπαθήσω να μεταφέρω μέσα από φωτογραφίες και βίντεο την εμπειρία μου με την κονσόλα, από το ξεπακετάρισμα μέχρι και τώρα, 3 σχεδόν ημέρες μετά.
Η συσκευασία της κονσόλας περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα “σύνεργα” για να ξεκινήσει κανείς το παιχνίδι: HDMI καλώδιο, τον αντάπτορα ρεύματος μαζί με το καλώδιο για τη σύνδεση στο ηλεκτρικό δίκτυο, ακουστικά, το νέο Kinect, ένα χειριστήριο και φυσικά την κονσόλα. Η έκδοση Day One 2013, η οποία έγινε διαθέσιμη σε κάποιες χώρες μεταξύ των οποίων και το Ηνωμένο Βασίλειο από όπου προμηθεύτηκα τη δική μου, περιλαμβάνει και σε κάποιες περιπτώσεις ένα παιχνίδι, και στην εν προκειμένη το FIFA 14 (σε digital download μορφή).
Όλα είναι συσκευασμένα σε ξεχωριστά σακουλάκια, όπως θα περίμενε κανείς . Εδώ, πρέπει να ομολογήσω ότι θεωρώ σημαντικότερο να αφιερώσω χρόνο σε άλλα μέρη της διαδικασίας του unboxing όπως το update, το όλο setup και τα παιχνίδια, καθώς είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν ήδη βίντεο με το “άνοιγμα από τα σακουλάκια” και δεν έχει νόημα να κάνω ακόμα ένα τέτοιο. Στη συσκευασία, υπάρχει επίσης ένας κωδικός για μερικές ημέρες Xbox Live Gold, κάποια manual και ένα αυτοκόλλητο Xbox One.
Όλα μαζί, ONE.
Το σετάρισμα της κονσόλας γίνεται αρκετά εύκολα αυτήν τη φορά. Αν έχετε ξανακάνει τη διαδικασία, μπορεί να μη χρειαστεί να δείτε καν το manual, αν και προφανώς και το προτείνω. Οι συνδέσεις είναι απλά “οι πρίζες στις πρίζες”, “το HDMI σε τηλεόραση και κονσόλα”, το Kinect έχει μόνο μια θύρα που μπορεί να συνδεθεί – και είμαστε έτοιμοι. Αν είστε και λίγο παραπάνω ενθουσιασμένοι, όπως ήμουν εγώ, θα έχετε ήδη ανοίξει και χώρο στην τηλεόραση για το One. 🙂
Με το άνοιγμα της κονσόλας (και μετά από 20-30 δευτερόλεπτα) ξεκινάει η διαδικασία του setup και του απαραίτητου update. Η διαδικασία είναι εξαιρετικά απλή, τόσο που κάνει παλαιότερα setup για το Xbox 360 να δείχνουν σχεδιαγράμματα αρχιτεκτόνων ή πολιτικών μηχανικών (στα μάτια μου). To Update για την κονσόλα μου ήταν 507ΜΒ και έκανε περίπου 8 λεπτά να κατέβει και 2-3 λεπτά max να ολοκληρωθεί – στο μέλλον αυτά τα μεγέθη περιμένω να αλλάξουν όμως, καθώς θα προστεθούν λειτουργίες και θα βελτιστοποιηθούν άλλες. Στο παρακάτω βίντεο έχω καταγράψει όλη τη διαδικασία.
Με το λειτουργικό να έχει αναβαθμιστεί, δοκίμασα όσο περισσότερες εφαρμογές μπορούσα, συμπεριλαμβανομένων των Netflix, Lovefilm, YouTube, Skype ενώ κατέβασα το δωρεάν Killer Instinct (ένα χαρακτήρα μόνο, αλλά τι να κάνουμε) και το FIFA 14. Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι το Kinect με έχει ταλαιπωρήσει – φαίνεται να μη λειτουργεί σωστά – οπότε θα επιστρέψω με νεότερα καθώς έχω ήδη ζητήσει υποστήριξη από το τεχνικό τμήμα του Xbox. Μέχρι τότε δυστυχώς δεν μπορώ να μεταφέρω εντυπώσεις από τα του Kinect, οπότε επιφυλάσσομαι για 2ο κείμενο – ή το πιο πιθανό να ανανεώσω αυτό.
Μέχρι να κατέβουν τα KI και FIFA, δοκίμασα το Xbox 360 και πως λειτουργεί το “TV Mode” στο οποίο μπορώ να χρησιμοποιήσω απευθείας οποιαδήποτε συσκευή είναι συνδεδεμένη στο HDMI In της κονσόλας. Είναι πολύ εντυπωσιακό σαν υλοποίηση (αν και πιθανότατα απλοϊκό ως ιδέα), καθώς επιτρέπει να παίζεις ένα παιχνίδι στο 360, και με το που κατέβει το Xbox One παιχνίδι που θες να δεις (βλ. FIFA σε αυτή την περίπτωση) ή βρει match πχ το Killer Instinct να δεις την ειδοποίηση του Xbox One επάνω στην εικόνα του Xbox 360. Πλάκα είχε δε όταν μου έστειλε ένα μήνυμα η Βέρα, οπότε και εμφανίστηκαν 2 ειδοποιήσεις στο Battlefield 4, μία του Xbox 360 στο επάνω μέρος της οθόνης και μια του Xbox One στο κάτω. 🙂
Περίπου στο 20-25% του download, το FIFA με ειδοποίησε ότι μπορούσα να αρχίσω να παίζω, οπότε μαζί με το συγκάτοικό μου ξεκινήσαμε ένα matchάκι (η μόνη διαθέσιμη επιλογή μέχρι να κατέβει όλο το παιχνίδι). Με την ολοκλήρωση του download, είχαμε στα χέρια μας ένα ολόκληρο τίτλο, μόλις λίγα λεπτά αφού ξεκινήσαμε τη διαδικασία της “εξαργύρωσης”.
Συνολικά, οι εντυπώσεις μου από το hardware είναι θετικές. Ένα δυνατό μηχάνημα, προετοιμασμένο σε τεχνικό επίπεδο να χειριστεί τις απαιτήσεις που φαίνεται ότι θα έχουν οι gamers το επόμενο διάστημα (και σίγουρα αυτές που έχουν ήδη). Είναι σχεδόν αθόρυβο, σε σημείο που αναρωτιέσαι αν δουλεύει. Οι διαθέσιμες συνδέσεις (HDMI In, Out, USB3, ψηφιακή έξοδος ήχου και το αγαπημένο Ethernet) θα ικανοποιήσουν θεωρώ κάθε gamer. Μου έχει κάνει τρομερή εντύπωση ότι ενώ το έχω στο ίδιο σημείο με το Xbox 360 (το οποίο δεν συνδέεται στο ασύρματο δίκτυό μου), το Xbox One συνδέθηκε κανονικά και έκανε από εκεί όλα τα download – υποψιάζομαι ότι έχει βελτιωθεί με κάποιο τρόπο η κάρτα ασύρματης δικτύωσης.
Το χειριστήριο είναι βελτιωμένη έκδοση του Xbox 360, ενός εκ των καλύτερων χειριστηρίων που έχω πιάσει στα χέρια μου. Η μπαταρία πλέον δεν κάνει αισθητή την παρουσία της, ενώ τα πρόσθετα μοτέρ δόνησης στο επάνω μέρος, δίπλα στις σκανδάλες, είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα στην όλη προσπάθεια να έχουμε ένα Χειριστήριο 2.0. Για το Kinect θα πρέπει να επιστρέψω εκ νέου με σχόλια για το κατά πόσο ενθουσιάζεται με την Ελλ(ιιι)ην(ιι)ική προφορά μου στα Αγγλ(ιιι)ικά.
Η κονσόλα όταν είναι σε κατάσταση αναμονής όντως ενεργοποιείται ενοχλητικά γρήγορα (!), ενώ όταν είναι εντελώς απενεργοποιημένη απαιτεί περίπου 20-30 δευτερόλεπτα. Στην πρώτη περίπτωση, όπως θα δείτε και στο βίντεο, όλα τα patch και update κατεβαίνουν αυτόματα, κάτι που θεωρώ εξαιρετική διευκόλυνση για κάποιον που παίζει συχνά ή για κάποιους τίτλους που τείνουν τα update να ξεπεράσουν το μέγεθος του αρχικού παιχνιδιού.
Σε επίπεδο software της κονσόλας (firmware) τα πράγματα είναι λίγο πιο πρωτόγονα, λίγο πιο “βασικά” αν θέλετε. Το λογισμικό της κονσόλας κάνει αυτά ακριβώς που θα έπρεπε (παίζει παιχνίδια, ταινίες, κάνει streaming κτλ) αλλά μέχρι εκεί – πάσχει από μια μικρή έλλειψη “τάξης” ως προς το που είναι τι, ενώ κάποιες λειτουργίες (πχ τα USB ή η διαχείριση του σκληρού δίσκου) ακόμα δεν έχουν ενεργοποιηθεί. Με την υπόσχεση που δημιουργεί το δυνατό hardware και η ενσωμάτωση multitasking, το Xbox One πιθανότατα θα μας συντροφεύσει για τα επόμενα χρόνια με κάθε είδους εμπειρίες.
Μπορεί το launch του να φαίνεται κάπως βιαστικό σε επίπεδο firmware της κονσόλας, αλλά αυτό είναι κάτι που αποδεδειγμένα η Microsoft αλλάζει (σκεφτείτε το Xbox 360 το 2005 και τώρα), οπότε μένει να δούμε τί θα γίνει και σε αυτό τον τομέα τους επόμενους μήνες. Αν έπρεπε να μαντέψω, θα έλεγα ότι η στροφή που έγινε σε επίπεδο DRM και online το καλοκαίρι, “κόστισε” σε χρόνο τόσο, που το να χτίσουν το λειτουργικό εκ νέου (τριπλό λειτουργικό, Xbox, Windows και το ενδιάμεσο) πήρε τόσο χρόνο, που “έχασαν” το Νοέμβριο ως μήνα κυκλοφορίας σε πολλές χώρες. Γιατί χωρίς το πρώτο System Update δεν είμαι καν σίγουρος τι μπορεί να κάνει η κονσόλα – και δε θα μπορούσε να κυκλοφορήσει έτσι σε πολλές αγορές που δεν έχουν τη διείσδυση που έχει πχ το Ίντερνετ στην Μεγάλη Βρετανία.
Εν τω μεταξύ, φαίνεται ενδιαφέρουσα συγκυρία (;) η μεταφορά μεγάλων τίτλων για το Μάρτιο – οπότε δεν σας κρύβω ότι ξανά, ελπίδα μου είναι να δούμε και στη χώρα μας το Xbox One το πρώτο τρίμηνο του 2014. Μέχρι τότε θα σας μεταφέρω εντυπώσεις από τα άλλα διαθέσιμα games, τις επιλογές αλλά θα προσπαθήσω όσο γίνεται καλύτερα δεδομένων των περιορισμών που υπάρχουν, να απαντήσω και σε όποιες ερωτήσεις υπάρχουν για την πλατφόρμα, στο φόρουμ μας. Σας αφήνω με HD βίντεο της διαδικασίας, των παιχνιδιών, των εφαρμογών και της γενικότερης πρώτης δοκιμή μου με το μηχάνημα.