The Medium review

Το όνομα μου είναι Marianne, η ζωή μου ξεκίνησε από την ημέρα που με υιοθέτησε ο πατριός μου από το ορφανοτροφείο.

Πριν από αυτό τίποτα.
Μόνο φωνές και μορφές.

Όταν όμως προχώρησα από εκεί οι φωνές και οι μορφές έγιναν περισσότερες και έτσι βρέθηκα μεγαλώνοντας να τις βοηθάω κιόλας. Να τις βοηθάω να προχωρήσουν από αυτήν την ζωή, να ολοκληρώσουν τις επιθυμίες τους γιατί όταν δεν μπορείς να προχωρήσεις στοιχειώνεσαι, ξεχνάς και μένεις στη λήθη στο τέλος.

Έτσι έγινα η Ενδιάμεση, που κανένας δεν θα καταλάβαινε, ούτε μπορούσα να εξηγήσω. Ώσπου, ένα όνειρο έγινε εμμονή και η ζωή πήρε τον άνθρωπο που με μεγάλωσε και εκεί αλλάξαν όλα, με ένα τηλέφωνο, με μια τοποθεσία – το ξενοδοχείο IOWA – εκεί που οι ψυχές κόλλησαν μέσα από ένα περίεργο μακελειό μέσα από έναν αστικό μύθο.

Μέσα από αυτό πρέπει να ανακαλύψω ποια είμαι τελικά. Και σε ποιον κόσμο ανήκω.

Η εταιρεία Bloober team βγάζει το πρώτο της αποκλειστικό Microsoft τίτλο και ψυχολογικό της θρίλερ, The Medium, και το μόνο σίγουρο πως μπορεί να μας μείνει ανεξίτηλο, ή κάπου στη μέση, όπως και το ίδιο λέει.

Ένα τελείως ατμοσφαιρικό παιχνίδι με πάρα πολύ ωραίο στόρι, που από την αρχή μέχρι το τέλος σε κρατάει σε εγρήγορση με την εξέλιξη της υπόθεσής του.

Πανέμορφα περιβάλλοντα, ήχοι και μουσική σε συνδυασμό με το καταπληκτικό design του να χρησιμοποιεί την δύναμη της μηχανής για να δείχνει δύο διαφορετικές διαστάσεις ταυτόχρονα, και να πρέπει εσύ να χειριστείς την πρωταγωνίστρια και στις δυο διαστάσεις την φυσική της μορφή και την ψυχική της μορφή, είναι κάτι που δεν το χορταίνεις με τίποτα.

Οι γρίφοι δεν θα μπορούσαν να λείπουν και σε καμία των περιπτώσεων δεν επαναλαμβάνονται ή να μην έχουν σχέση με την εξέλιξη. Αν και το παιχνίδι μας δεν έχει επιλογές για το πώς θα κινηθεί η ιστορία, κάτι που θα περιμέναμε και μπορούσε να έχει και αυτό το feature, η ιστορία του δεν είναι λιγότερο ικανοποιητική.

Στο τεχνικό κομμάτι η τοποθέτηση της κάμερας είναι κάτι που με ενθουσίασε θετικά, μιας και τοποθετείται σε σημείο του δωματίου και κινείται ανάλογα την κατεύθυνση μας κάτι που μου θύμισε old-school games. Όσο αναφορά όμως την κίνηση της πρωταγωνίστριάς μας, εκεί η κίνηση έμεινε σε old-school επίπεδα, κάτι που κουράζει. Σε κάποια σημεία θα μπορούσε να γινόταν όλο πιο γρήγορο και να ήταν λιγότερο χρονοβόρο το τόσο περπάτημα.

Ο κόσμος και τα περιβάλλοντα είναι πολύ όμορφα, όμως τα γραφικά τα νιώθεις λίγο πίσω σε εξέλιξη, μιας και το παιχνίδι έπρεπε να εκμεταλλευτεί την δύναμη της μηχανής για να φορτώσει δυο κόσμους μαζί.

Η διάρκεια του είναι οκτώ περίπου ώρες, κάτι που ούτε πολύ ούτε λίγο μου φάνηκε, θα ήθελα να δω πως θα μπορούσε αυτό να εξελιχθεί και να μεγαλώσει το universe του Medium – αν και προς το παρόν δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για DLC, ή επόμενο τίτλο. Κάτι που βέβαια είναι πολύ νωρίς. Οι παίκτες του Xbox το τίμησαν ιδιαίτερα, μιας και στις πρώτες μέρες βγήκε ανακοίνωση ότι έχουν καλύψει ήδη τα έξοδα του development.

Οκτώ ώρες γεμάτες ενδιαφέρον και όμορφο ταξίδι. Ένα ταξίδι που σε πάει σε δυο κόσμους σε αυτόν που ζούμε, αλλά και σε μια διάσταση που μπορεί να μην είναι και τόσο ευχάριστη. Οι συνέπειες της ζωής μας ακολουθούν και έχουν σημασία.

Και για αυτό πρέπει να βρω τη λύση, να βρω απάντηση στο γιατί συμβαίνει αυτό. Γιατί το βλέπω μόνο εγώ.

Και όπως λέει και το όνειρο. It all starts with a girl.