Όταν είχε κυκλοφορήσει το State of Decay το 2013, το κοινό το υποδέχθηκε με αρκετά καλές κριτικές. Ένας αρκετά προσεγμένος zombie survival τίτλος, με κάποιες νέες για το είδος πινελιές, εκτός βέβαια από ένα ελάττωμα, το οποίο μείωσε τον χρόνο ζωής του τίτλου σημαντικά.
Η έλλειψη του co-op mode ήταν το χαρακτηριστικό που εκμηδένισε το replayability του State of Decay, με αποτέλεσμα να ξεχαστεί σύντομα. Φαίνεται όμως ότι η Undead Labs έλαβε υπ’ όψη της τα τότε παράπονα των παικτών και αποφάσισε να προσθέσει το εν λόγω mode στο State of Decay 2. Το ερώτημα τώρα είναι αν το co-op θα μπορέσει να αυξήσει τη διάρκεια ζωής του τίτλου ή όχι.
To State of Decay 2 είναι ένας zombie survival τίτλος όπου ο παίκτης θα πρέπει να επιβιώσει, μαζί με τους υπόλοιπους χαρακτήρες της κοινότητας που θα φτιάξει, από τα μονίμως πεινασμένα zombies αλλά και από άλλα communities οι οποίες θα θέλουν να κλέψουν τις προμήθειες ή τα όπλα του.
O παίκτης ξεκινά διαλέγοντας ένα ζευγάρι χαρακτήρων, ανάμεσα από 4 διαφορετικά ζευγάρια, με το οποίο θα ξεκινήσει τη περιπέτειά του. Κάθε χαρακτήρας έχει 4 βασικά στατιστικά – cardio, wits, fighting και shooting – τα οποία εξελίσσει με την πάροδο του story. Ακόμα κάποιοι χαρακτήρες μπορεί να έχουν και 5ο στατιστικό όπως medicine, driving κ.ο.κ, ενώ σε κάθε έναν από τους 3 διαφορετικούς χάρτες του παιχνιδιού υπάρχουν διάσπαρτα βιβλία με τα οποία μπορεί είτε να επιλέξει ένα 5 στατιστικό είτε να εξελίξει τα ήδη υπάρχοντα αποκτώντας νέες δεξιότητες.
Στο State of Decay 2, όπως και στον προκάτοχό του, ισχύει έντονα η παροιμία «strength in numbers». Αυτό σημαίνει πως είναι αναπόφευκτη αλλά και ιδιαίτερα χρήσιμη η είσοδος νέων ατόμων στην κοινότητα του παίκτη. Είτε από άλλα groups, τα οποία ονομάζονται enclaves, είτε μοναχικοί επιζήσαντες που ζητάνε βοήθεια μέσω ασυρμάτου, αρκετά νωρίς στο παιχνίδι θα έρθει η ώρα που θα πρέπει να προστεθούν νέοι χαρακτήρες στην ομάδα σας. Αυτό βέβαια έχει τα θετικά του αλλά και τα αρνητικά του.
Από τους σημαντικότερους παράγοντες για επιβίωση στο State of Decay 2 είναι οι μπάρες ζωής και κούρασης του χαρακτήρα. Όπως είναι φυσικό σε ένα zombie apocalypse σκηνικό, ο χαρακτήρας που χειρίζεται ο παίκτης κουράζεται και χάνει πόντους ζωής τα οποία μπορούν να αναπληρωθούν μέσω αντικειμένων όπως φαγητό και φάρμακα. Ωστόσο έντονα τραύματα και κούραση μπορούν να αφαιρέσουν μόνιμα «κομμάτια» από αυτές τις μπάρες, υποχρεώνοντας τον παίκτη να γυρίσει πίσω στη βάση και να αλλάξει χαρακτήρα μέχρι ο παρών να ξεκουραστεί και να αναρρώσει πλήρως. Προσθέτοντας νέα μέλη ο παίκτης θα έχει περισσότερες εναλλακτικές για να συνεχίσει το παιχνίδι, όσο ο προηγούμενος χαρακτήρας θα ξεκουράζεται.
Από την άλλη βέβαια, όσο περισσότερα μέλη σε μια κοινότητα, τόσο μεγαλώνουν οι ανάγκες. Θα πρέπει να γίνει γρήγορα κατανοητό ότι τα υπόλοιπα μέλη της κοινότητας θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με βρέφη που μονίμως ζητάνε κάτι… 24 ώρες το 24ωρο. Οι ανάγκες για τροφή και φάρμακα μεγαλώνουν, που σημαίνει ότι θα πρέπει οι παίκτες συνεχώς να ψάχνουν για πόρους. Ταυτόχρονα πληθαίνουν και τα side quests τόσο από τα μέλη της κοινότητας όσο και από τα υπόλοιπα φιλικά enclaves, τα οποία παρεμπιπτόντως έχουν χρονικό όριο το οποίο δε φαίνεται πουθενά, ενώ εάν δεν γίνουν η κατάσταση μεταξύ αυτού και το enclave δυσχεραίνει.
Σαν να μην έφταναν όλες αυτές οι δουλειές που θα πρέπει να κάνει ο παίκτης θα πρέπει να έχει και το νου του στην διάθεση (ψυχολογία) της κοινότητας η οποία εάν χειροτερέψει και πέσει από τον μέσο όρο τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα καθώς θα αρχίσουν οι NPC’s να τσακώνονται μεταξύ τους, να κλέβουν προμήθειες κλπ. Τέλος ο παίκτης θα πρέπει να φροντίσει και το σπίτι στο οποίο κατοικεί το community του. Κάθε σπίτι έχει μια σειρά από slots στα οποία θα πρέπει αν διαλέξει ποια από τις διαθέσιμες εγκαταστάσεις θέλει να χτίσει, με κάθε μια να προσφέρει κάτι διαφορετικό. Ένα ιατρείο θα βοηθάει τους χαρακτήρες να αναρρώνουν πιο γρήγορα, μια σκοπιά θα ανιχνεύει γρηγορότερα zombies που πλησιάζουν κ.ο.κ. Προσοχή όμως καθώς κάθε κατασκευή απαιτεί μια σειρά από υλικά για να κατασκευαστεί, το οποία βέβαια βρίσκονται σε αφθονία.
Όλα αυτά κρατάνε τον παίκτη σε μια διαρκή κίνηση προσδίδοντας συνεχώς έναν σκοπό ολοκλήρωσης ωστόσο μπορεί εύκολο να γίνει κουραστικό καθώς δεν υπάρχει ποτέ «ησυχία». Δε θέλω να παρεξηγηθώ. Το story του State of Decay 2 σε συνδυασμό με το gameplay είναι αρκετά ικανοποιητικά. Το κακό είναι πως με την πάροδο του χρόνου και όσο το story προχωράει, οι αποστολές γίνονται επαναλαμβανόμενες. Από την άλλη βέβαια ο τίτλος έχει έναν μαγικό τρόπο να σε κρατάει μέσα στο κόσμο του. Να βρεις λίγους πόρους παραπάνω για να αναβαθμίσεις ένα από τα δωμάτια του σπιτιού του community, μια αποστολή παραπάνω για να κερδίσεις την εύνοια της ομάδας με τα περισσότερα όπλα, να σκοτώσεις μια ακόμα Blood Plague Heart. Πάνω που μπορεί κάποιος να αρχίσει να βαριέται, το παιχνίδι τον κρατάει λίγο ακόμα, ενώ άλλες φορές το «μια αποστολή ακόμα και το κλείνω» δεν συμβαίνει ποτέ.
Ίσως να φταίει και ο κάπως απρόσεχτος τεχνικός τομέας του τίτλου που να κουράσει αρκετές φορές τον παίκτη. Πέρα από τον εξαιρετικό ηχητικό τομέα του State of Decay 2, τα γραφικά του φαίνονται κάπως «κουρασμένα». Μπορεί να μην πρόκειται για ΑΑΑ τίτλο ωστόσο υπάρχουν φορές που το παιχνίδι μοιάζει σαν enhanced edition τίτλου από το Xbox 360. Βέβαια δε μπορούν να μην σχολιαστούν τα αρκετά bugs τα οποία δείχνουν έναν τίτλο που ίσως να βιάστηκαν να κυκλοφορήσουν. Πέρα από τα clippings ειδικά τον οχημάτων στο terrain, τα ηχητικά clips εκρήξεων ή πυροβολισμών που για δευτερόλεπτα έμπαιναν σε loop και των χαρακτήρων που κόλλαγαν σε αντικείμενα του χάρτη, συνάντησα και 2 που με ανάγκασαν να βγω από το παιχνίδι για να εξαφανιστούν. Το ένα αφορά το HUD που τρεμόπαιζε διαρκώς και το δεύτερο αφορά ένα co-op session, στο οποίο θα αναφερθώ παρακάτω, στο οποίο «έπεσα» μέσα στο χάρτη.
Μπορεί η Undead Labs να μην πρόσθεσε ικανό αριθμό νέων λειτουργιών στον τίτλο ώστε να φανούν τα 5 χρόνια που χωρίζουν τα 2 games ωστόσο δε μπορεί να σχολιαστεί θετικά το πολυαναμενόμενο co-op. Σε αυτό ο παίκτης μπορεί είτε να προσκαλέσει 3 άτομα στο δικό του παιχνίδι είτε να πάει στο παιχνίδι κάποιου άλλου. Σίγουρα 4 άτομα διευκολύνουν την ολοκλήρωση αποστολών έναντι ενός ωστόσο ας είμαστε ειλικρινείς. 4 παίκτες μαζί σημαίνει ένα πράγμα. Ε Ξ Ο Ν Τ Ω Σ Η με κάθε πιθανό τρόπο όσο περισσότερων ζόμπι γίνεται. Έχοντας παίξει 3 co-op sessions μέχρι τη γραφή του review μπορώ να πω ότι ο περισσότερος χρόνος σπαταλήθηκε γυρνοβολώντας με κάποιο όχημα διαλύοντας ζόμπι με κάθε πιθανό τρόπο. Σημαντική λεπτομέρεια είναι πως αν φύγει κάποιος από το session, το loot που έχει μαζί του τον ακολουθεί στο δικό του παιχνίδι.
To State of Decay 2 αποτελεί μια διαδρομή με αρκετές ανηφόρες και κατηφόρες. Παρόλα τα bugs που έχει, ακόμα, το κάπως επαναλαμβανόμενο gameplay και το μέτρια γραφικά του, έχει τη μαγική ικανότητα να σε τραβάει στο κόσμο του, να θες να συνεχίσεις να παλεύεις για την επιβίωσή σου. Η προσθήκη του co-op mode σίγουρα βοηθάει καθώς ο τίτλος είναι πιο διασκεδαστικός από τον προκάτοχό του ενώ η τιμή του είναι ιδιαίτερα δελεαστική αν υπολογίσουμε τις ώρες παιχνιδιού που μπορεί να προσφέρει. Επίσης, σημαντικός παράγοντας ειδικά για το coop, είναι ότι είναι διαθέσιμο για όλους όσους έχουν το Xbox Game Pass. Βέβαια σαν τίτλος αποκλειστικά για Xbox One/Windows 10, η Undead Labs έχασε μια μοναδική ευκαιρία να δημιουργήσει μια ναυαρχίδα, ακόμα και σε επίπεδο indie, για τα 2 συστήματα προσφέροντας έναν πιο προσεγμένο ποιοτικά τίτλο.