Για όποιον δεν γνωρίζει το – φαινόμενο – South Park, look it up please. Ανεξάρτητα με το αν και πόσα επεισόδια έχει δει κάποιος, και ξέχωρα από το αν έχει παίξει το παιχνίδι, το στυλ ‘υπογραφή’ του SP έχει γράψει ιστορία.
Καυστικό, σε βαθμό που συνήθως πέφτει στα πολύ ακατάλληλα και σπάνια θα παραμείνει οπουδήποτε κοντά στο καθαρό και θα ακολουθήσει οποιαδήποτε γραμμή πολιτικής ορθότητας, το SP στοχεύει ακριβώς σε αυτό.
Το πιο κοντινό που μου έρχεται στο μυαλό (και συγχωρέστε με αν δεν είναι 1:1 αναλογία) είναι ο ‘αθυρόστομος’ Αριστοφάνης, και η γλώσσα που συχνά χρησιμοποιούσε για να μεταφέρει μια κουλτούρα και μια σειρά μηνυμάτων μέσω του θεάτρου και της κωμωδίας, που επιφανειακά ήταν κάπως δύσκολο στη χώνεψη για όσους έμεναν στη γλώσσα και το συνολικό ύφος, αλλά μια μικρή βουτιά, σε μικρό βάθος, έδινε μια τελείως διαφορετική σκοπιά στο όλο νόημα.
Το SP είναι ακριβώς αυτό, αλλά για τη σύγχρονη εποχή. Μια παρέα από πιτσιρικάδες κάνει το χαβαλέ της παίζοντας ‘σούπερ ήρωες’ και λύνοντας γρίφους και παλεύοντας με άλλες παρέες και άλλους πιτσιρικάδες. Φυσικά όλες οι μάχες, ανεξάρτητα με το πόσο επικές είναι, απλά σταματάνε για λίγο όσο περνάει ένα αυτοκίνητο και όλα τα παιδιά/όπλα/οχήματα/κτλ. μαζεύονται στο πεζοδρόμιο.
Το χιούμορ του παιχνιδιού ακολουθεί πιστά τη σειρά, άλλωστε έχουμε και την ίδια ομάδα από πίσω. Πέρα από τα αστεία που απλά δε θέλω να επαναλάβω εδώ (και είναι για ό,τι μπορείτε να φανταστείτε και ό,τι έχουμε δει να προκαλεί σάλο τα τελευταία πολλά πολλά χρόνια), έχουμε και το άμεσο χιούμορ που θα αναγνωρίσει κανείς σε μια παρέα και την αμεσότητα που επιτρέπει η φιλία σε αυτή ειδικά την ηλικία (αμεσότητα = συχνά αφιλτράριστα σχόλια!). Πολλά από αυτά είναι τόσο αξιομνημόνευτα που θα είναι αυτό που λέω ‘ιστορία για το party chat’ – αυτές που μοιραζόμαστε στο Xbox chat λες και τα ζήσαμε πρώτο χέρι.
Τώρα, το SP δεν είναι πχ ένα FPS που θα με κρατήσει στην τσίτα, και όσο και αν φαίνεται ενδιαφέρον, δε θεωρώ ότι το στόρι του θα πάει για βραβεία ιστορίας – αλλά είναι πυκνογραμμένο, πολύ προσεκτικά επιθετικό στις τάσεις και τη γενικότερη εξέλιξη της κοινωνίας (στην Αμερική αλλά και σε εμάς), με όλα όσα περιλαμβάνονται σε αυτό το μεγάλο πακέτο – από τα social media και τις selfie, μέχρι τους σούπερ ήρωες, τον καταναλωτισμό και το ρόλο της οικογένειας. Να πω και τον σεβασμό; Θα το πω, αν και νομίζω σε πολλά σημεία θίγει αυτό το (θα το πω) ευαίσθητο θέμα, μέσω της απευθείας επίθεσης. Οξύμωρο; Απλά South Park-style.
Το gameplay ακολουθεί το προηγούμενο και γενικά βασίζεται στις αρχές ενός σχεδόν puzzle, point and click τύπου παιχνιδιού, με τα γραφικά και τα animation του SP.
Οι επιλογές που κάνουμε μέσα στο παιχνίδι έχουν αντίκτυπο στη συνέχεια της ιστορίας, με το πιο προφανές παράδειγμα ότι το χρώμα του δέρματος συνδέεται και με τη δυσκολία του παιχνιδιού (…!). Πόσο SP?!
Το παιχνίδι είναι σε γενικές γραμμές ψιλο-γραμμικό, ακολουθεί δηλαδή τη βασική ιστορία, αν και επιτρέπει να περιφερθείς στο South Park και να κάνεις κάποια side quests. Κάποιες από τις μάχες θα πρέπει να τις τρέξουμε έτσι και αλλιώς, ενώ σε κάποια σημεία επιτρέπει να αποφύγεις μερικές από τις πιο επικίνδυνες συναντήσεις (έστω και προσωρινά). Ακόμα και για τους νέους παίκτες το παιχνίδι βοηθάει με το ‘τί κάνω τώρα’ καθώς πολύ γρήγορα παρουσιάζει το ‘χάρτη’ της περιοχής που περιλαμβάνει και τα των βασικών quest με ξεχωριστά indicators.
Το παιχνίδι κυκλοφορεί σε περίπου ένα μήνα, στις 17 Οκτωβρίου 2017. 🙂