Sniper Ghost Warrior 3

Αρκετές φορές στη βιομηχανία των video games συναντάμε το φαινόμενο του “υπερφορτωμένου” τίτλου – αξιόλογες, δηλαδή, ιδέες οι οποίες όμως περιτριγυρίζονται με τόσες πολλές λεπτομέρειες, που στο τέλος ο τίτλος φέρνει ένα αίσθημα κόπωσης.

Κάτι τέτοιο φαίνεται να συμβαίνει και στη περίπτωση του Sniper: Ghost Warrior 3, της CI Games, καθώς το απολαυστικότατο gameplay «ντύνεται» με αρκετά περιττά στοιχεία φέρνοντας, τελικά, το συναίσθημα της βαρεμάρας πολύ γρήγορα στους παίκτες.

Η CI Games φαίνεται πως πήρε στα σοβαρά την κριτική των 2 προηγούμενων τίτλων και αποφάσισαν να αντικαταστήσουν τις αρκετά γραμμικές αποστολές, με έναν open world κόσμο, όπου η ολοκλήρωση κάθε αποστολής μπορεί να γίνει με αρκετούς διαφορετικούς τρόπους, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως η εκτέλεση της ιδέας πήγε καλά.

Οι παίκτες αναλαμβάνουν το ρόλο του John North, ενός επίλεκτου στρατιώτη των ειδικών δυνάμεων των Η.Π.Α, ο οποίος ταξιδεύει στη Γεωργία, η οποία μαστίζεται από τη βία των εκεί αυτονομιστών. Ταυτόχρονα ψάχνει τον αδερφό του, ο οποίος βρίσκεται αιχμάλωτος στην περιοχή. Ο τίτλος ξεκινάει με μια 30λεπτη αφήγηση των μέχρι τώρα τεκταινόμενων που ταυτόχρονα λειτουργεί και ως tutorial.

Στη συνέχεια ο πρωταγωνιστής χρησιμοποιεί ένα κεντρικό safehouse, στο οποίο μπορεί να ξεκουράζεται, να κατασκευάζει/επισκευάζει μέσω ενός crafting system τον εξοπλισμό του και να ξεκινάει τις αποστολές του.

Ωστόσο πέρα από το main mission, διάσπαρτες στο χάρτη υπάρχουν και δευτερεύουσες αποστολές, όπως και μια λίστα Most Wanted την οποία οι παίκτες μπορούν να «καθαρίσουν».

Στο πυρήνα του, το Sniper: Ghost Warrior 3 είναι ένα απολαυστικότατο stealth sniping game το οποίο προσφέρει απίστευτο ρεαλισμό και λεπτομέρεια. Κάθε τράβηγμα της σκανδάλης χρειάζεται προσεκτικό σχεδιασμό, λαμβάνοντας υπόψιν την ταχύτητα του αέρα, την απόσταση από το στόχο, το πόσο εμφανής θα γίνει ο θάνατος του στόχου από τους γύρω.

Νέα προσθήκη στο οπλοστάσιο του πρωταγωνιστή – και του franchise γενικότερα – είναι ένα μικροσκοπικό drone, το οποίο παίζει το ρόλο του scout, “μαρκάροντας” τους εχθρούς στη γύρω περιοχή. Με αυτόν τον τρόπο οι παίκτες θα μπορούν να σχεδιάσουν καλύτερα την τακτική τους. Αυτό το μικροσκοπικό drone, μαζί με το sniping είναι αναμφισβήτητα το διαμάντι του συνόλου. Ειδικά στα μεγαλύτερα επίπεδα δυσκολίας, το Sniper: Ghost Warrior 3 λάμπει ακόμα περισσότερο στους συγκεκριμένους τομείς, προσφέροντας υψηλό επίπεδο ρεαλισμού καθώς αρκετές από τις βοήθειες δεν υπάρχουν πλέον.

Τα «ρούχα» όμως που ντύνουν το gameplay φθείρονται πολύ γρήγορα. Πέρα από το κάπως αδιάφορο σενάριο, ο επαναλαμβανόμενος τρόπος ολοκλήρωσης των αποστολών αρχίζει γρήγορα να κουράζει. Επίσης, η εμμονή του τίτλου, καθώς και πολλών άλλων open world τίτλων, με τα πολλά side missions καθώς και με το να υποχρεώνονται οι παίκτες να ψάχνουν κάθε γωνιά του χάρτη για collectibles που βοηθάνε στην αναβάθμιση όπλων και πυρομαχικών, αφαιρούν γρήγορα την ανάγκη ολοκλήρωσης του 15ωρου περίπου campaign. Επίσης το XP hunting, υποχρεωτικό για την αναβάθμιση των ικανοτήτων του John North μέσα από 3 διαφορετικές κατηγορίες, καθιστά την stealth πορεία άχρηστη, αφού σύντομα θα γίνει κατανοητό ότι να σκοτωθούν ΟΛΟΙ οι αντίπαλοι σε κάθε περιοχή είναι αρκετά πιο χρήσιμο από την απλή εξουδετέρωση του κεντρικού στόχου, ενώ μετά από λίγο γίνεται κατανοητό πως ούτε το απόλυτο stealth χρειάζεται, σε αντίθεση με τον άμεσο ανταγωνιστή του τίτλου, το Sniper Elite 4.

Στον τεχνικό τομέα, το Sniper: Ghost Warrior 3 έχει τα πάνω και τα κάτω του. Τα γραφικά του τίτλου είναι αρκετά καλά σχεδιασμένα, με την CI Games να αξιοποιεί αρκετά καλά την CRYENGINE, ωστόσο είναι αρκετά επαναλαμβανόμενα, ειδικά τα κτίρια και οι γύρω λεπτομέρειές τους.

Το ίδιο συμβαίνει και με τον ήχο του τίτλου – η μουσική που ντύνει τον τίτλο είναι αρκετά εύηχη, αλλά σχεδόν ένα και μοναδικό τραγούδι, το οποίο αρκετά ειρωνικά ακούγεται και σχεδόν από κάθε ράδιο που ενδεχομένως να υπάρχει στα σπίτια των NPCs.

Ένας open-world τίτλος όμως χρειάζεται την απαραίτητη προσοχή, διαφορετικά βρίθει προβλημάτων και bugs. Για παράδειγμα το loading time μεταξύ των περιοχών είναι αδικαιολόγητα μεγάλο, φτάνοντας τα 4 λεπτά αρκετές φορές. Επίσης το screen tearing και το texture popping θα γίνουν οι καλύτεροί μας φίλοι ειδικά όταν υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στην οθόνη. Η A.I. επίσης εμφανίζεται προβληματική, κυρίως η αντίδραση των NPCs με τα τεκτενόμενα γύρω τους. Αρκετές ήταν οι φορές που “ξεφορτώθηκα” κάποιον αντίπαλο στο μέσον της ομιλίας του, ο οποίος σαν άλλος Highlander συνέχισε τον χειμαρρώδη λόγο του και μετά θάνατον. Όσο λεπτομέρειες και να είναι κάποια πράγματα, όταν αρχίζουν να μαζεύονται οι παίκτες κουράζονται, με αποτέλεσμα ένας αρκετά καλό gameplay να χαντακώνεται χωρίς να φταίει.