Το The Bureau: XCOM Declassified είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση για τα video games. Έχοντας περάσει απο σαράντα κύμματα κατά την περίοδο ανάπτυξης του και αρκετές αλλαγές σε σχέση με τα gameplay βίντεο που είχαν κυκλοφορήσει δύο χρόνια πριν, πλασάρεται πλέον σαν ένα καλογυαλισμένο first person shooter με μια μεγάλη δόση στρατηγικής στην συνταγή. Για του λόγου όμως το αληθές, αν και είναι ένας αρκετά διασκεδαστικός τίτλος μοίαζει σαν ένα μεγάλο mashup απο εξαιρετικές ιδέες οι οποίες δεν έχουν υλοποιηθεί στο έπακρο.
Χρονολογικά το The Bureau λαμβάνει χώρα πολύ πριν τα γεγονότα του Enemy Unknown και ουσιαστικά εξιστορεί τις απαρχές του προγράμματος XCOM. To σκηνικό λοιπόν μεταφέρεται στην Αμερική του 1962 η οποία αν και λόγω του ψυχρού πολέμου, προετοιμάζεται για σύγκρουση με την Ρωσσία, τελικά δέχεται εισβολή απο εξωγήινες δυνάμεις αγνώστου προέλευσης. Μέσα απο το χάος και την ολοκληρωτική αποκοπή των επικοινωνιών που προκαλεί η επίθεση αυτή, η μυστική υπηρεσία Bureau αναδύεται ως η πρώτη γραμμή άμυνας ενάντια στον εχθρό. Εμείς αναλαμβάνουμε τον ρόλο του William Carter, ενός πράκτορα της αμερικάνικης κυβέρνησης ο οποίος δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως ζεί το american dream. Βασανισμένος απο το σκοτεινό του παρελθόν και έχοντας χάσει την οικογένεια του καλείται τώρα να ηγηθεί μιας μικρής ομάδας και να φέρει σε πέρας τις αποστολές που του αναθέτει η υπηρεσία.
Η ομάδα αυτή που χειριζομάστε, αποτελείται απο τρία συνολικά μέλη, ένας εκ των οποίων είναι πάντα ο Carter. Κάθε χαρακτήρας έχει ενα kit απο abilities. Αυτα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε στο πεδίο της μάχης για να νικήσουμε τους αντιπάλους και διαφέρουν ανάλογα με το class του καθενός. Αναφορικά να πούμε οτι τα classes διαχωρίζονται σε support, recon, engineer και commando και ανάλογα με το πως θέλουμε να κινηθούμε στο πεδίο της μάχης, διαλέγουμε και τους αντίστοιχους συμμάχους. Κατα την προσωπική μου άποψη ο συνδιασμός recon και commando μαζι με τα abilities του Carter είναι αυτος που λειτουργεί πιο αποτελεσματικά. Πρόκειται για ένα φονικό εργαλείο το οποίο θα σας επιτρέψει να καθαρίσετε γρήγορα και εύκολα ορδές απο αντιπάλους.
Το σύστημα μάχης θυμίζει σε αρκετά μεγάλο βαθμό εκείνο της σειράς Mass Effect. Αρκετά συχνά, θα χρειαστεί να πατήσουμε το Β button για να ανοίξουμε ενα power wheel και να δώσουμε εντολές στον ήρωα μας και τους συμμάχους του. Δυστυχώς όμως κάπου εδώ αρχίζουν και τα αρνητικά στοιχεία του gameplay. Πολλές φορές οι allies μας κάνουν άσχημες επιλόγες με αποτέλεσμα να θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο και βγαίνουν εκτός σε κατάσταση bleed out. Αν δεν μπορέσετε να τους κάνετε revive τότε πεθαίνουν μια για πάντα και είστε αναγκασμένοι να φτιάξετε καινούριο χαρακτήρα.. Όλα ομως αυτά ξεπερνιούνται με ένα απλό “load last checkpoint”. Άρα ποιο τότε το νόημα του permadeath?
Επίσης άστοχη είναι η διπλή χρήση του πάνω κουμπιού του σταυρού. Ουσιαστικά πάτωντας το είτε κάνουμε target γρήγορα κάποιον αντίπαλο, είτε δίνουμε έναν προορισμό στα άλλα δύο μέλη της ομάδας. Μπορείτε λοιπόν εύκολα να καταλάβετε πόσες φορές τα units αντι να στοχεύσουν τον εχθρό πήγαν τρέχοντας κατευθείαν πάνω του και συνάμα στον θάνατο τους.
Για να μην είμαι όμως και εντελώς άδικος πρέπει να παραδεχτώ πως η 2K εχει δώσει μεγάλη έμφαση στο πεδίο της μάχης με κάθε εμπόδιο να είναι τοποθετημένο σε στρατηγικά πάντα σημεία. Όπως είναι φυσικό, το καταχάρηκα ιδιαιτέρως όταν το “διάβασα” με επιτυχία και μπόρεσα να κάνω flank τους εχθρούς κατατροπώνοντας τους.
Στον τεχνικό τομέα απο την άλλη έχει γίνει αρκετά καλή δουλεία. Σίγουρα σε κάποια σημεία το lip synching ξεφευγει, ενω μερικά textures αργουν να κάνουν load, αλλα σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετά για να μας αποσπάσουν την προσοχή. Ο τίτλος διακατέχεται απο ένα 60’s vibe, χρησιμοποιώντας μια ανοιχτόχρωμη παλέτα και δίνωντας έμφαση ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια της εμφάνισης των χαρακτήρων. Ακόμα και οι εξωγήινοι μοίαζουν λίγο retro σε ορισμένα σημεία. Σαν να έχουν ξεπηδήσει από κάποια old school καλτ ταινία τύπου “They Live”. Ακόμη και ο πρωταγωνιστής Carter, σε ορισμένα dialogue scenes έφερνε τόσο κοντά στον αγαπημένο μας Dirty Harry του Clint Eastwood. Είναι αυτες οι μικρές λεπτομέρειες που σε κάνουν να εκτιμάς το art direction…
Γενικότερα το The Bureau δεν είναι ενα κακό παιχνίδι, αλλά μάλλον ένας τίτλος που έθεσε ψηλά στάνταρ και δεν κατάφερε να τα ξεπεράσει. Φαίνεται πως υπάρχει ενα μεγάλο υποβαθρο από καλές ιδέες αλλά κάτι πήγε στραβά στην υλοποίηση. Σίγουρα όμως δεν μπορούμε να πούμε πως δεν είναι ένας ευχάριστος τίτλος. Θα το συνιστούσα σε μία πιθανή μείωση τιμής σε όσους είναι φαν των tactical shooter.
Βαθμολογία: 7/10
Publisher: 2K Games
Developer: 2K Games
Παίκτες: 1
Ηλικίες: Pegi 18
Επίσημη Ιστοσελίδα: http://www.thebureau-game.com/
[slickr-flickr search=”sets” items=”24″ set=”72157637170680405″]