Ένα νέο ip από την Capcom, με την ατμόσφαιρα του Mirrors Edge και gameplay από την επιτυχημένη σειρά Arkham, το οποίο θα μας κάνει να ξεχάσουμε αυτά που ξέραμε… με την κακή έννοια.
Στο μέλλον η επιστήμη έχει καταφέρει να απομονώνει ανθρώπινες αναμνήσεις, να τις διακινεί να τις διαγράφει, αλλά και να προσθέτει νέες στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Μια πρώην κυνηγός αναμνήσεων (memory hunter) ξυπνάει αιχμάλωτη και σε πλήρη αμνησία. Με τη βοήθεια ενός αγνώστου δραπετεύει και αρχίζει η περιπέτεια για την ανάκτηση της ταυτότητας της…
Εκ πρώτης όψεως το παιχνίδι φαντάζει ενδιαφέρον. Τα γραφικά φαίνονται να διατηρούν ένα επίπεδο ενώ η υπόθεση παρακινεί τον παίκτη να ανακαλύψει τον κόσμο και την ιστορία γυρω από τη Nilin. Δυστυχώς όμως η πρώτη εντύπωση αλλάζει αρκετά γρήγορα. Οι χαρακτήρες δείχνουν πλαστικοί και τα περιβάλλοντα εκτός από την έλλειψη φυσικότητας δίνουν μια αίσθηση διαρκούς επανάληψης. Πολύ δυστυχώς το ίδιο ισχύει και για το gameplay. Ένα μοτίβο μάχης εμπνευσμένο από τη σειρά Arkham, το οποίο όμως αποτυγχάνει να υλοποιηθεί εξίσου καλά στο Remember Me. Η ιδέα να έχει τη δυνατότητα ο παίκτης να επιλέξει το effect -το οποίο πρέπει να ξεκλειδώσει- σε κάθε χτύπημα ενός combo (ανάμεσα σε heal, extra damage, ability cool down κ.α.) φαίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα. Απαξιώνεται γρήγορα όμως καθώς τα combos είναι σχετικά λίγα και αποκτούνται με σχετικά αργό ρυθμό. Σε συνδυασμό με την επανάληψη των ίδιων αντιπάλων ή ομάδων αντιπάλων το gameplay καταντάει αρκετά γρήγορα βαρετό.
Το κερασάκι στην τούρτα έρχεται να προσθέσει το εντελώς buggy και αφύσικο flow κινήσεων το οποίο από την κίνηση του παίκτη έως τις μάχες έχει έναν αφύσικο συγχρονισμό κινήσεων και δίνει την αίσθηση ότι ο παίκτης κινείται σε ένα ψεύτικο-«πλαστικό» περιβάλλον. Φυσικά το αποτέλεσμα δεν απογοητεύει απλώς οπτικά αλλά έχει σοβαρό αντίκτυπο και στην αντιμετώπιση των αντιπάλων, αφού δεν είναι λίγες οι φορές που οι κινήσεις δε συγχρονίζονται σωστά και οι αντιδράσεις δεν είναι έγκαιρες. Τα νέα abilities που αποκτούνται σταδιακά δεν προσθέτουν κάποιο ενδιαφέρον στο gameplay ενώ τραγική είναι και η έλλειψη parry system αφού δίνει την αίσθηση ότι δεν αντιμετωπίζεις τους αντιπάλους αλλά τρέχεις να σωθείς!
Η ιδέα να «μπω στα παπούτσια» ενός “Memory Hunter” και μάλιστα του πιο φημισμένου με ενθουσίαζε ιδιαίτερα εξ αρχής. Δυστυχώς όμως, πέρα από κάποια πολύ λίγα memory alteration sequences στα οποία η Nilin καλείται να αναδιαμορφώσει τη μνήμη κάποιου, για την υπόλοιπη διάρκεια του παιχνιδιού ένιωθα απλώς σα μια σκληροτράχηλη τύπισσα που πλακώνει στο ξύλο όποιον της κόψει το δρόμο! Ευτυχώς τα memory sequences προσθέτουν μια ενδιαφέρουσα γαρνιτούρα στο παιχνίδι. Στόχος είναι να αλλάξεις το αποτέλεσμα που έχει προέλθει από μια ανάμνηση, αλλάζοντας διάφορα κομβικά σημεία στη ροή της ανάμνησης τα οποία οδηγούν σε διαφορετική κατάληξη. Αυτό μπορεί να γίνει αλλάζοντας διάφορα πράγματα στην ανάμνηση και όχι ένα συγκεκριμένο, και έτσι προσθέτει ένα μικρό suspense και μια μικρή πρόκληση.
Ένα ip που έδινε ελπίδες για κάτι νέο και ποιοτικό, πέραν των κορεσμένων πλέον franchises της Capcom αλλά δυστυχώς αποτυγχάνει παταγωδώς! Αρκετά ωραίες και φρέσκιες ιδέες που όμως δεν υλοποιούνται σωστά και πετυχαίνουν ένα αρκετά απογοητευτικό αποτέλεσμα, τόσο ώστε η μικρή του διάρκεια να αποτελεί ένα από τα θετικά του στοιχεία…
Βαθμoλογία: 5,5/10
Developer: Dontnod Entertainment
Publisher: Capcom
Ηλικίες: Pegi 16
Επίσημη Ιστοσελίδα: http://www.remembermegame.com/
[slickr-flickr search=”sets” items=”24″ set=”72157631457153814″]