Σκοτεινά club με περιέργους θαμώνες, ηλεκτρονική μουσική βγαλμένη απο έναν άλλο χαοτικό κόσμο, δερμάτινες αμφιέσεις επάνω σε κατάλευκα κορμιά, μυστήρια οράματα με αγγέλους απο το υπέρπέραν και μια γενικότερη Underwold-Blade αισθητική. Kάπως έτσι ξεκινάει το Dark, ο νέος stealth τίτλος της Realmforge Studios και οι πρώτες σκέψεις μου περνάνε απο το μυαλό: “Βρε λές να έχουμε να κάνουμε με κανέναν τίτλο διαμαντάκι”; Συνεχίζω ενθαρρυμένος από τα πρώτα δείγματα του παιχνιδιού και η απάντηση με χτυπάει σαν 5 bloody mary -έχει και την αντίστοιχη συνταγή μέσα στο booklet- στο κεφάλι.. “Μπαααα”
Η ιστορία μας αρχίζει με τον νεοτσιμπηθέντα Eric Bane, ο οποίος μόλις έχει μετατραπεί σε βρυκόλακα και ξυπνάει με αμνησία σε ενα υπόγειο nightclub. Πολύ νωρίς θα μάθει όμως πως η διαδικασία μετατροπής του δεν έχει ολοκληρωθεί, καθώς δεν έχει γευτεί ο ίδιος το αίμα του “δημιουργού” του και πως αν δεν τα καταφέρει τοτε θα μετατραπεί σε ένα άμυαλο ghoul. Απο την στιγμή όμως που η αμνησία του δεν του επιτρέπει να θυμηθεί ποίος διαολεμένος βρυκόλακας τον δαγκωσε υπάρχει μόνο μία λύση, ένα παραθυράκι αν θέλετε στην διαδικασία της βαμπιροποίησης. Να πίει το αίμα ένος άλλου πανίσχυρου βαμπίρ. Απλά πράγματα και καθημερινά.
Στον πυρήνα του παιχνιδιού τα πράγματα φαίνονται λίγο αποκαρδιωτικά. Βλέπετε η κατηγορία των stealth παιχνιδιών, μας έχει παραδώσει αξιομνημόνευτα franchise τα οποία τίτλο με τον τίτλο γίνονται όλο και καλύτερα απο άποψη gameplay. Splinter Cell, Hitman, ακομα και το σχετικά καινούριο στον χώρο Dishonored, δημιουργούν καταστάσεις οι οποίες ενθαρρύνουν την γρήγορη και σωστή σκέψη και τον αυτοσχεδιασμό.
Το Dark απο την άλλη πλευρά το κρατάει old school. Το gameplay του αναλώνεται σε περιοχές στις οποίες ορισμένοι εχθροί κάνουν περιπολία και εμείς μέσω μιας διαδικασίας trial and error προσπαθούμε να τις διασχισουμε χωρίς να γίνουμε αντιληπτοί. Αν ο εχθρός μας καταλάβει, έχουμε ενα πολυ μικρό περιθώριο να κρυφτούμε αλλίως too bad, βρισκόμαστε νεκροί και το autosave μπορεί να μας πετάξει και 20 λεπτά πιο πίσω.
Στο ταξίδι μας μέσα στον κόσμο του Dark, θα μας βοηθήσουν πολύ διάφορα abilities τα οποία ξεκλειδώνουμε όσο ανεβαίνουμε level. Αν καταφέρουμε να περάσουμε ολόκληρα επίπεδα χωρις να γίνουμε αντιληπτοί, τότε παίρνουμε bonus xp και κατα συνέπεια αναβαθμίζουμε περίσσοτερα skills. Τα abilities αυτα θα πρέπει να παραδεχτούμε πως έχουν ένα μεγάλο εύρος. Tο Shadow Leap που μας επιτρέπει να κάνουμε teleport – κάτι σαν το blink του dishonored -, το Vampire Vision με το οποίο βλέπουμε μέσα απο τοίχους – κάτι σαν το eagle vision του assassin’s creed – αλλα και πολλά άλλα όπως το Shadow Grip που μας επιτρέπει να σκοτώνουμε εχθρούς απο μακριά ή το Obsfucation με το οποίο γινόμαστε δυσκολότερα αντιληπτοί απο τους αντιπάλους. Για να χρησιμοποίησουμε αυτά τα abilities θα πρέπει να καταναλώσουμε έναν πόντο απο το vitae μας το οποίο αναπληρώνουμε ρουφώντας το αίμα ενός guard.
Κανένα όμως απο αυτά τα διασκεδαστικά abilities δεν σε αφήνει να παίξεις τον τίτλο όπως πραγματικά εσυ θέλεις. Στην ουσία το ίδιο το παιχνίδι σε υποχρεώνει να ακολουθήσεις τον βαρετό ρυθμό του μετρώντας τα δευτερόλεπτα απο την στιγμή που θα κουνηθεί ένας φρουρός για να κάνεις εσυ αντίστοιχα την κίνηση σου. Να συμπληρώσω πως το AI των εχθρών είναι βλακώδες, καθώς ακόμα και αν αντιληφθούν την παρουσία μας στον χώρο, μετά απο λίγο θα σταματήσουν να ψάχνουν τον Eric και θα συνεχίσουν την προκαθορισμένη ρουτίνα τους.
Στον τεχνικό τομέα τα πράγματα φαίνονται κάπως καλύτερα. Τα cell shaded γραφικά είναι απολύτως δικαιολογημένα, αν λάβει κανείς υπ’ όψην το budget του παιχνιδιού, και δίνουν πολύ ενδιαφέρουσα αισθητική στο ύφος του. Επίσης καλοδουλεμένα είναι τα animations των executions, της αλλαγής κάλυψης και του shadow leap, που δείχνουν οτι υπάρχει μεράκι πίσω απο την ομάδα ανάπτυξης. Δυστυχώς όμως θα συναντήσουμε και εδώ προβληματάκια όπως το κακό lip synching και η επαναλαμβανόμενη μουσική κάθε φορά που επισκεπτόμαστε το nightclub.
Eν τέλει το Dark είναι απο εκείνους τους τίτλους που έβαλε τα χεράκια του και έβγαλε τα ματάκια του. Μπορεί και να οφείλεται στο γεγονός ότι η Realmforge Studios τώρα βρίσκει τα πατήματα της στον χώρο αλλά είναι κρίμα να βλέπεις ένα παιχνίδι με ίδεές απο πίσω να αναλώνεται συνεχώς στα ίδια και τα ίδια. Μακρυά και αγαπημένοι με τον Eric Bayne λοιπόν…
Βαθμολογία: 4/10
Publisher: Kalypso Media
Developer: Realmforge Studios
Παίκτες: 1
Ηλικίες: Pegi 16
Eπίσημη Ιστοσελίδα: http://www.realmforgestudios.com/
[slickr-flickr search=”sets” items=”24″ set=”72157637622405043″]