Overcooked: All You Can Eat review
Το Overcooked: All You Can Eat είναι ένας συνδυασμός των δύο προηγούμενων τίτλων, Overcooked 1 και 2.
Το παιχνίδι έχει ξαναχτιστεί ώστε να χρησιμοποιεί τη μηχανή γραφικών του 2ου τίτλου, αλλά να ενσωματώσει όλο το περιεχόμενο του πρώτου. Και μιας και είναι και optimised για τα Xbox Series X/S, το παιχνίδι είναι finger licking good. Το Overcooked είναι (πολύ) καλύτερο με παρέα, ειδικά τώρα που μπορούμε να παίξουμε μαζί (ή αντίπαλοι) και online. Το matchmaking με τυχαίους παίκτες είναι επίσης μια από τις διαθέσιμες επιλογές.
Αν είστε φίλοι του co-op, δε χρειάζεται να πάτε παρακάτω, αυτό είναι το παιχνίδι σας. Και μιας και η έκδοση All You Can Eat προσφέρει όλο το περιεχόμενο δύο τίτλων, προετοιμαστείτε για ώ(ωωω)ρες διασκέδασης.
Για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να το γνωρίσουν, η ιδέα είναι απλή: ως σεφ πρέπει να κόψουμε και να προετοιμάσουμε μια σειρά από υλικά. Πρέπει να ψήσουμε κάποια από αυτά, να τηγανήσουμε κάποια άλλα, και τέλος να τα συνδυάσουμε όλα και να τα σερβίρουμε. Μην ξεχάσω, πρέπει να πλυθούν και τα βρώμικα πιάτα που επιστρέφουν από τους πελάτες.
Αν ακούγεται εύκολο, μαντέψτε πάλι – ειδικά αν είστε τελειομανείς και θέσετε ως στόχο τα τρία αστεράκια (την υψηλότερη βαθμολογία). Παράλληλα, η πρόοδος στη βασική ιστορία του παιχνιδιού μεταφράζεται σε ακόμα πιο δύσκολες προκλήσεις.
Μια αντίστροφη μέτρηση είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλός μας. Έχουμε ουσιαστικά περιορισμένο χρόνο να ετοιμάσουμε όσο περισσότερα πιάτα μπορούμε, τα οποία αν ετοιμάσουμε σε εύλογο χρονικό διάστημα από την παραγγελία τους, μεταφράζονται και σε έξτρα πόντους. Κάθε σωστό πιάτο μεταφράζεται σε πόντους, κάθε αποτυχημένη παραγγελία σε πόντους που αφαιρούνται. Και η πίεση ανεβαίνει…
Κάθε επίπεδο έχει διαφορετικούς μηχανισμούς για να ανεβάσει την πολυπλοκότητα. Σκεφτείτε περιστρεφόμενες περιοχές, ή ζώνες πάνω στις οποίες βρίσκονται τα πιάτα, οι πρώτες ύλες – ή κάποιες φορές και οι χαρακτήρες μας.
Ή ποντίκια που πετάγονται από το πουθενά και κλέβουν πράγματα.
Παρ’ όλα αυτά, ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση του παιχνιδιού είναι η (απαραίτητη) συνεργασία με άλλους, και ο συντονισμός. Αλλά αυτή ακριβώς η δυναμική του παιχνιδιού είναι που το κάνει και άκρως διασκεδαστικό.
Αν δεν έχετε παίξει ποτέ τα Overcooked 1 ή 2, αλλά σας αρέσει να παίζετε με παρέα (couch, ή πλέον και online και για τα δύο games), αυτό το παιχνίδι αποτελεί εξαιρετική πρόταση. Αν έχετε μόνο ένα εκ των δύο, ίσως θέλετε να αγοράσετε αυτή την έκδοση για το έξτρα περιεχόμενο και τις βελτιώσεις.
Επίσης, δεδομένου ότι είναι συνδυαστική έκδοση, παρά το ότι περιλαμβάνει το Overcooked 1, η δυνατότητα να πετάμε αντικείμενα (άκρως διασκεδαστική – και χρήσιμη!) δεν είναι ενεργοποιημένη για τον πρώτο τίτλο, οπότε ο τίτλος παίζει ακριβώς όπως έτρεχε και όταν κυκλοφόρησε. Αλλά αν παίξετε το 2ο μέρος, ή το έχετε παίξει ήδη όπως στην περίπτωσή μου, είναι κάπως δύσκολο να “επιστρέψουμε” στο 1 και να μην μας προβληματίσει η “απουσία” του.
Σε κάθε περίπτωση, και ανεξάρτητα αν σας αρέσει η μαγειρική, το Overcooked: All You Can Eat είναι ένα απλό παιχνίδι, με πανέμορφα γραφικά που θα ενεργοποιήσει όλες σας τις αισθήσεις – και είναι διαθέσιμο από σήμερα για το Xbox.