Ένας ντετέκτιβ της αστυνομίας με ιδιαίτερα σκοτεινό παρελθόν. Μια δολοφονία την οποία καλείται να εξιχνιάσει, στην οποία όμως είναι και συναισθηματικά μπλεγμένος. Ένας λάθος χειρισμός, μια τραγική πτώση από το ψηλότερο παράθυρο ενός κτηρίου που οδηγεί, τελικά, στην ίδια του την εν ψυχρώ δολοφονία από τον ύποπτο που μέχρι πριν λίγο καταδίωκε.
H ιστορία θα μπορούσε να τελειώσει εδώ, αλλά ο detective O’Connor παραμένει στον μάταιο τούτο κόσμο ως φάντασμα και καλείται να αντιμετωπίσει όσα πλέον τον στοιχειώνουν – και φυσικά σε αυτά πλέον περιλαμβάνεται και η δολοφονία του.
Μάθαμε περισσότερα και παίξαμε το πρώτο μέρος του παιχνιδιού, για να ανακαλύψουμε μια ιστορία που τράβηξε το ενδιαφέρον μας από το Ε3 2013 trailer, και φάνηκε να έρχεται να ταράξει τα νερά στην κατά τα άλλα σχεδόν… στοιχειωμένη κατηγορία των action / adventure τίτλων.
Η πρώτη σκηνή στο παιχνίδι δεν είναι άλλη από την ίδια τη δολοφονία του χαρακτήρα.
O Ρόναν δεν είναι ένας “μέσος” ντετέκτιβ. Είναι ένας ιδιαίτερα έντονος χαρακτήρας που σε όλα τα επίπεδα δείχνει ότι έχει περάσει πολλά στη ζωή του – με τα πολλαπλά, συμβολικά τατουάζ του να αποτελούν ίσως τη βασικότερη ένδειξη των εμπειριών του. Όταν βρίσκεται στα χνάρια του σημαντικότερου, ίσως, υπόπτου για μια από τις υποθέσεις που έχει αναλάβει, σπεύδει να τον καταδιώξει, χωρίς όμως υποστήριξη από άλλα μέλη της αστυνομίας. Σύντομα το σφάλμα του αυτό του κοστίζει τη ζωή και βρίσκεται εν ψυχρώ δολοφονημένος στη μέση ενός δρόμου. Η ιστορία του Ρόναν στο Murdered: Soul Suspect μόλις έχει αρχίσει.
Ως φάντασμα ο Ρόναν (και αντίστοιχα ο παίκτης) θα πρέπει αρχικά να κατανοήσει το “νέο κόσμο” στον οποίο βρίσκεται. Απλοί κανόνες που το παιχνίδι παρουσιάζει με ιδιαίτερα ευρηματικό τρόπο, όπως για παράδειγμα ότι δεν μπορεί να εισέλθει σε κάποιο σπίτι αν δεν υπάρχει άνοιγμα στους εξωτερικούς τοίχους (ανοιχτή πόρτα ή παράθυρο), γρήγορα οριοθετούν το εφικτό και το ανέφικτο. Στον κόσμο των φαντασμάτων δεν είμαι μόνος μου και γρήγορα βοηθητικοί χαρακτήρες μου έδωσαν τις πρώτες κατευθυντήριες γραμμές και τα πρώτα στοιχεία για τα επόμενα βήματά μου: το βασικότερο όλων είναι ότι έπρεπε να μάθω όσο περισσότερα μπορούσα για τη δολοφονία μου από τα στοιχεία που συνέλλεγε η αστυνομία, καθώς και να προσπαθήσω να μπω στο σπίτι για να βρω ακόμα περισσότερες πληροφορίες πριν “κλείσει” η έρευνα.
Υπάρχει κάτι εκεί έξω…
Στον τόπο του εγκλήματος, στον οποίο πλέον έχουν σπεύσει περιπολικά και αστυνομικοί, είχα την ευκαιρία να μελετήσω τις σημειώσεις και τα ευρήματα των πρώην συναδέρφων μου, να “κυριέψω” κάποιους από αυτούς και να παρακολουθήσω τις συζητήσεις, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους, ενώ με βάση τα στοιχεία που είχα συλλέξει κατάφερα να επηρεάσω και έναν από τους μάρτυρες ώστε να βοηθήσω, έστω έμμεσα, τις έρευνες. Ο απλός και φιλικός μηχανισμός του παιχνιδιού μου επέτρεψε απροβλημάτιστα να “χαρώ” το άκρως ενδιαφέρον αυτό κομμάτι, ενώ ο χειρισμός παραμένει απλός ακόμα και στα σημεία που οι διαθέσιμες επιλογές καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της οθόνης.
Αμέσως μετά, στην πρώτη ευκαιρία που δόθηκε όταν ένας αστυνομικός άνοιξε την πόρτα του κτηρίου από το οποίο ο Ρόναν έχασε τη μάχη με τον ύποπτο που καταδίωκε, βρέθηκα στα χνάρια του ίδιου μου του χαρακτήρα, να προσπαθώ να μάθω περισσότερα για τον κόσμο του παιχνιδιού αλλά και για το τί ακριβώς έγινε λίγο νωρίτερα το ίδιο βράδυ και αν τελικά υπήρχαν μάρτυρες (hint: υπήρχαν!) της δολοφονίας μου.
Ο νέος κόσμος αυτός καθορίζεται από το γεγονός ότι μπορώ να μετακινηθώ ανάμεσα στα δωμάτια και να περάσω μέσα από όλα τα αντικείμενα που βρίσκονται εντός των τοίχων του κτηρίου (κάτι ιδιαίτερα διασκεδαστικό όταν το συνηθίσεις ως concept) αλλά και από το ότι υπάρχουν εναπομείναντα στοιχεία από τα όσα έγιναν νωρίτερα μέσα στην ημέρα – που γρήγορα με οδηγούν στο να βρίσκομαι στα βήματα του δολοφόνου μου αλλά και του ενός και μοναδικού ατόμου που έχει περισσότερα στοιχεία για τα γεγονότα της βραδιάς.
Η όλη εξερεύνηση θα ήταν μια επαρκώς διασκεδαστική εμπειρία καθώς ισορροπούσα ανάμεσα στον κόσμο των φαντασμάτων και στην προσπάθεια να βρω όσο περισσότερα στοιχεία γίνεται, αλλά έγινε άκρως αγχωτική όταν πολύ γρήγορα ανακάλυψα και τον “κακό” του κόσμου των φαντασμάτων, έναν από τους Δαίμονες. Οι Δαίμονες πλανώνται σε διάφορα σημεία του παιχνιδιού και περιμένουν να βρεθεί μπροστά τους ένα φάντασμα, καλή ώρα εγώ, για να απορροφήσουν την ψυχή του – κάτι που ούτε ακούγεται ούτε είναι ευχάριστο ή υπόσχεση ενός καλύτερου μέλλοντος. Φυσικά βλέπουν μέσα από τοίχους και άλλα αντικείμενα και φυσικά και κινούνται πολύ πιο γρήγορα από εμένα. Προσθέτουν, λοιπόν, έναν ακόμα προβληματισμό καθότι ανίκητοι σε μάχη πρόσωπο με πρόσωπο αλλά και ένα ακόμα objective: έπρεπε να βρεθώ πίσω από τον πρώτο που συνάντησα, χωρίς να με αντιληφθεί και με μια κίνηση να τον εξουδετερώσω πριν προχωρήσω στις υπόλοιπες έρευνές μου.
RIP; Nope. Μια ακόμα πρόκληση…
Αντιμετωπίζοντας το Δαίμονα, και έχοντας συλλέξει στοιχεία από τον τόπο του εγκλήματος και το σπίτι, βρίσκομαι στα πρώτα βήματα μιας πολλά υποσχόμενης ιστορίας που αν και γενικά κινείται σε πεπατημένα μονοπάτια, όσο το είδα, το παιχνίδι φαίνεται να καταφέρνει να ελιχθεί και να προσθέσει τόσα νέα gameplay στοιχεία όσα χρειάζονται για να έχουμε μια ιστορία που θα οδηγήσει ένα κατά τα άλλα άρτια σχεδιασμένο παιχνίδι, ψηλά στις λίστες των τίτλων που δεν μπορούμε να περιμένουμε μέσα στο 2014. Αν και δεν απευθύνεται στις “μάζες” των gamer, το Murdered: Soul Suspect φαίνεται να υπόσχεται να καταφέρει να φέρει φως σε μια κατηγορία gaming που κατά τα άλλα είναι όσο στοιχειωμένη όσο και ο κόσμος στον οποίο… πέφτει ο ντετέκτιβ Ρόναν. Με πολύ καλά γραφικά (μένει να βεβαιωθούμε ότι η ποιότητα αυτή θα έρθει και στο Xbox), εθιστικό gameplay και ιστορία που δείχνει να αποτελεί πυλώνα της εξερεύνησής μου, δεν μπορώ να περιμένω το πρώτο παιχνίδι που ξεκινάει εκεί ακριβώς που τελείωναν όσα είχα παίξει μέχρι τώρα – στην “πτώση” του χαρακτήρα μου.
[slickr-flickr search=”sets” items=”24″ set=”72157641825901035″]