Ο Suda51 είναι ένας από τους πιο γνωστούς δημιουργούς στη βιομηχανία των video games. Για πολλούς είναι ένας από τους λίγους πρωτοπόρους, για άλλους είναι ένας από τους πλέον ταλαντούχους δημιουργούς των τελευταίων ετών, ενώ για κάποιους άλλους είναι απλά… θεότρελος.
Η αλήθεια είναι πως ο Goichi Suda μας έχει αποδείξει περίτρανα με τις τελευταίες του δημιουργίες πως μάλλον είναι όλα τα παραπάνω μαζί, ωστόσο όταν αποκάλυψε το επόμενό του project, κανείς δε μπορούσε να φανταστεί τι ακριβώς θα σκεφτόταν το μυαλό του… περίεργου Ιάπωνα. Lollipop Chainsaw, λοιπόν – ένας τίτλος που δύσκολα βγάζει νόημα, ωστόσο δε παύει να φέρει τις υπογραφές του Suda και του “πολύ” Akira Yamaoka. Ας δούμε, αλήθεια, πως μπορούν να συνδυαστούν τα αλυσσοπρίονα με τα… γλειφιτζούρια;
Ας γνωρίσουμε την Juliet. Μια ξανθομαλλούσα Αμερικανίδα έφηβο η οποία με περισσή φιλοξενία μας υποδέχεται στο υπνοδωμάτιό της και μας δίνει μια γρήγορη περίληψη της ζωής της μέχρι σήμερα – όλα αυτά φορώντας τις πυτζάμες της (οι οποίες δεν αφήνουν και πάρα πολλά πράγματα στη φαντασία του θεατή). Έτσι, μας εξηγεί πως είναι η αρχηγός της ομάδας των cheerleaders στο σχολείο της, ενώ μας αποκαλύπτει και τις μεγάλες αγάπες στη ζωή της, το αγόρι της τον Nick και τα… γλειφιτζούρια.
Επίσης, δεν παραλείπει να επιδείξει σπάνια αυτοκριτική, αναγνωρίζοντας πως οι λιχουδιές αυτές ευθύνονται για τα αντιαισθητικά της… οπίσθια – αν και το κορμί της θα το ζήλευε ακόμα και το πιο ακριβοπληρωμένο top model. Αυτό που δεν γνωρίζει ο καθένας όμως, είναι ότι η Juliet κατάγεται από μια οικογένεια κυνηγών ζόμπι και έχει εκπαιδευτεί από πολύ μικρή ηλικία -και από έναν ιδιαίτερα… περίεργο Ιάπωνα γέρο- στο πως να αντιμετωπίσει την απέθαντη απειλή.
Η ξανθιά μας πρωταγωνίστρια σήμερα έχει τα 18α γενέθλιά της και είναι ιδιαίτερα χαρούμενη, καθώς σήμερα θα γνωρίσει στους γονείς της τον Nick. Τελικά η τύχη τα φέρνει έτσι, και η Juliet δεν θα προλάβει να χαρεί για πολύ, καθώς η ορδή των νεκροζώντανων θα χτυπήσει την πόλη της, χαλώντας της τη μέρα για τα καλά.
Για να γίνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα, ο Nick θα μολυνθεί από τα ζόμπι, αφήνοντας στη Juliet μια και μοναδική επιλογή για να τον κρατήσει στη ζωή, μέσα από μια τελετή μαύρης μαγείας (Μην αναρωτιέστε. Ξέρει και μαύρη μαγεία). Όπως είναι πολύ λογικό, η νεαρή cheerleader δε θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια. Θα αναλάβει να ξεσκεπάσει τον πραγματικό λόγο πίσω από την εισβολή των ζωντανών νεκρών, έχοντας πάντα δίπλα της το πιστό της… αλυσοπρίονο. Και το κεφάλι του Nick.
H περιπέτεια της αιθέριας παρουσίας μας ξεκινάει από το γυμνάσιο της πόλης της και μας προσφέρει μια ξενάγηση όλης της πόλης, μέσα από μια όχι και τόσο συνηθισμένη ματιά. Από τα πρώτα λεπτά της ενασχόλησής μας, η κίνηση του χαρακτήρα είναι απλή και άμεση, αν και η κάμερα δυστυχώς θα μας προβληματίσει αρκετές φορές. Η μάχη είναι σε γενικές γραμμές ικανοποιητική, ωστόσο πολύ γρήγορα γίνεται εμφανής η έλλειψη βάθους.
Πιο συγκεκριμένα, η Juliet έχει στη διάθεσή της δύο επιθέσεις, τα pom-pon, τα οποία της επιτρέπουν να απομακρύνει και σταδιακά να stun-άρει τους αντιπάλους της και το αλυσοπρίονο, το οποίο ουσιαστικά έρχεται για να… καθαρίσει. Οι δύο αυτές επιθέσεις μπορούν να συνδυαστούν εύκολα με τα άλματα (τα οποία εκτελεί με τόση χάρη) για να προσφέρουν διάφορους τύπους επιθέσεων, ωστόσο απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι αρχικά το ρεπερτόριο των διαθέσιμων κινήσεων είναι πολύ περιορισμένο, αφού θα χρειαστούν αρκετές ώρες παιχνιδιού για να μπορέσουμε να αγοράσουμε νέες κινήσεις.
Κάτι τέτοιο δε θα ήταν τόσο κακό, αν η συνολική διάρκεια ήταν μεγαλύτερη, καθώς η περιπέτεια της Juliet δεν διαρκεί πάνω από πέντε ώρες, καθιστώντας τα πολλαπλά playthrough απαραίτητα για όσους θέλουν να απολαύσουν στον μέγιστο βαθμό όλα όσα έχει να προσφέρει ο τίτλος.
Οι θεμελιώδεις μηχανισμοί ποτέ δεν ξεφεύγουν από τα βασικά, ωστόσο η ομάδα ανάπτυξης έχει κάνει αρκετά καλή δουλειά ούτως ώστε να αποφευχθεί η αίσθηση της επανάληψης. Σε αυτό συμβάλλουν τα όμορφα -αν και σχετικά εύκολα- boss fights, η προσθήκη ορισμένων κινήσεων που έχουν σκοπό περισσότερο να διασκεδάσουν παρά να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό (όπως να πετάς το κεφάλι του Nick στους αντιπάλους), αλλά και ορισμένα κομμάτια όπου η δράση αλλάζει πρόσωπο και οι παίκτες θα πρέπει να ολοκληρώσουν μια σειρά από mini-games για να προχωρήσουν στην ιστορία.
Για να αντισταθμιστεί η μικρή διάρκεια του τίτλου, ένα ranked mode προστέθηκε για να δοκιμάσουν οι παίκτες τις ικανότητές τους στην κάθε πίστα ξεχωριστά και να ανταγωνιστούν για την καλύτερη θέση στα leaderboards. Σαν ιδέα είναι αρκετά καλή, ωστόσο δύσκολα κάποιος θα ασχοληθεί περισσότερο από λίγες ώρες, αφού ορισμένα προβλήματα στο σχεδιασμό του τίτλου, όπως το προβληματικό collision detection και η κάμερα, μπορούν να χαλάσουν τον χρόνο ή το σκορ σε ένα επίπεδο.
Παρά τις όποιες ελλείψεις μπορεί να έχει το Lollipop Chainsaw από πλευράς gameplay, ο οπτικοακουστικός τομέας κάνει τα πάντα για να παρουσιάσει την περιπέτεια της Juliet με τον καλύτερο τρόπο. Το λύκειο και η πόλη του San Romero (σας θυμίζει κάτι το όνομα) είναι μια παιδική χαρά – ωδή στα B-movies, με πάμπολλες αναφορές στη σύγχρονη pop κουλτούρα. Οι Grindhouse επιρροές είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς, ενώ σε κάθε ευκαιρία οι δημιουργοί βρίσκουν αφορμή να σατιρίσουν οτιδήποτε περνάει από το χέρι τους.
Η αλήθεια είναι πως ο τίτλος δεν παίρνει τον εαυτό του ούτε στιγμή στα σοβαρά – αλλά ούτε και περιμένει κάτι τέτοιο να γίνει από πλευράς παικτών. Η εξόντωση των ζόμπι συνοδεύεται από ουράνια τόξα και νομίσματα που πέφτουν από τον ουρανό, ενώ η Juliet δε χάνει την ευκαιρία να μας δείξει τις ικανότητες της στο… cheerleading, ανάμεσα στις ορδές των ζόμπι που απειλούν να την κατασπαράξουν. Από τεχνικής άποψης, είναι εξ’αρχής φανερό πως ο στόχος της ομάδας ανάπτυξης δεν ήταν η καλύτερη δυνατή υλοποίηση της Unreal Engine 3, αλλά πιο… comic προσέγγιση.
Ο ηχητικός τομέας είναι αδιαμφισβήτητα το πιο δυνατό σημείο του τίτλου. Το voice-over των χαρακτήρων (με ελάχιστες εξαιρέσεις) είναι αυτό ακριβώς που θα έπρεπε να είναι σε μια B-movie ανάλογης θεματολογίας. Η Tara Strong στο ρόλο της Juliet ενσαρκώνει το κλασσικό στερεότυπο της πανέμορφης ξανθιάς, ο Michael Rosenbaum ως Nick δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας, ενώ οι ερμηνείες όλων των χαρακτήρων συνθέτουν ένα από τα πιο τρελά cast που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.
Η μουσική επένδυση είναι επίσης πολύ δυνατή, με τραγούδια για όλα τα γούστα. Από το “Lollipop” των Chordettes και το “Mickey” της Toni Basil, μέχρι το “Nemesis” των Arch Enemy (!), o καθένας θα αναγνωρίσει έναν αγαπημένο ρυθμό στο soundtrack του τίτλου, ενώ ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι το πως καταφέρνει να δέσει το κάθε κομμάτι στο εκάστοτε επίπεδο.
Τελικά, αξίζει να περάσουμε τον χρόνο μας με την Juliet;
[yframe url=’http://www.youtube.com/watch?v=YetgNeysnIs’]
Εξαρτάται πως το βλέπει ο καθένας. Μια ματιά στην αιθέρια αυτή παρουσία, θα μπορούσε να δώσει την απάντηση από το πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο. Επειδή όμως μια πρώτη ματιά μπορεί να λέει πολλά, αλλά όχι τα πάντα, η παρέα με τη Juliet (και το κεφάλι του Nick) είναι η ιδανική για όσους θέλουν να περάσουν ευχάριστα κάποιες ώρες και να διασκεδάσουν με μια παρωδία της pop κουλτούρας και των B-movies. Αυτοί που ψάχνουν το επόμενο Devil May Cry ή Bayonetta θα απογοητευτούν πολύ γρήγορα, καθώς τα κάλλη και μόνο της πρωταγωνίστρια δεν αρκούν για να καλύψουν τις ελλείψεις και το ρηχό gameplay.
Κατά κάποιο τρόπο, το Lollipop Chainsaw αντικατοπτρίζει το στερεότυπο της ξανθιάς καλλονής που σατιρίζει. Είναι πολύ διασκεδαστικό για όποιον δε θέλει να κοιτάξει σε βάθος, ωστόσο δεν έχει να προσφέρει πολύ περισσότερα από την επιφανειακή του γοητεία.
Βαθμολογία: 6.5/10
Εταιρεία ανάπτυξης: Grasshopper/ Kadokawa Games
Εταιρεία έκδοσης: Warner Bros.
Αριθμός παιχτών: 1
Ηλικίες: PEGI 18
Επίσημη ιστοσελίδα: www.lollipopchainsaw.com