


Ο πρόδρομος του Life is Strange, με τον αρμοστό τίτλο Before the Storm, έφτασε πλέον επίσημα στο τέλος του, με το τρίτο και τελευταίο επεισόδιο “Hell is Empty” και απ’ ό,τι φαίνεται, η Deck Nine βγαίνει κερδισμένη από την αναπόφευκτη μάχη που έδωσε με την κατάρα των prequel. Συνήθως, όταν ολοκληρώνεται ένα σενάριο και οι φαν ζητάνε περισσότερο, τότε σαν studio έχεις δύο επιλογές. Είτε να κυκλοφορήσεις ένα sequel, το οποίο για πολλούς λόγους κινδυνεύει να πάει άπατο, είτε να βγάλεις ένα prequel, το οποίο μπορεί να κουράσει καθώς λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν την ιστορία που θέλει να αφηγηθεί.
Θεωρώ πως στην περίπτωση του Before the Storm η ομάδα ανάπτυξης κατάφερε να παρακάμψει το πρόβλημα αυτό κάνοντας κάτι πολύ έξυπνο – εστιάζοντας στο ταξίδι και όχι στο αποτέλεσμα.

Βέβαια και η πλοκή δεν συνδέεται απευθείας με εκείνη του πρώτου Life is Strange, καθώς μόνο μερικοί χαρακτήρες είναι το κοινό σημείο ανάμεσα στους δύο τίτλους. Τα γεγονότα που αφηγείται το Before the Storm είναι τελείως διαφορετικά και δεν οδηγούν στην αρχή της ιστορίας της Max. Αντίθετα, εστιάζουμε περισσότερο στην εξέλιξη των χαρακτήρων, το πως αυτοί ήρθαν κοντά και στις σχέσεις που τους δένουν μεταξύ τους.
Το Hell is Empty συνεχίζει ακριβώς από το σημείο που σταμάτησε το δεύτερο επεισόδιο Brave New World, έπειτα από ένα πολύ μεγάλο plot twist και από το πρώτο λεπτό εστιάζει στο τρόπο με τον οποίο οι χαρακτήρες μας αντιδρούν σε αυτό. Από εκεί και ύστερα ξεκινά μια πορεία από αλυσιδωτές αντιδράσεις η οποία οδηγείται, τουλάχιστον από πλευράς αφήγησης, από τις επιλογές που κάνει η Rachel αλλά και από τον τρόπο που εμείς, ως Chloe, αντιδρούμε σε αυτές.
Προφανώς το μεγάλο στοίχημα σε παιχνίδια αυτού του τύπου είναι το να νιώθει ο παίκτης την βαρύτητα των επιλογών που κάνει. Στο συγκεκριμένο επεισόδιο θεωρώ πως αυτή η ευθύνη είναι περισσότερο αισθητή από οποιοδήποτε άλλο της σαιζόν, από την στιγμή που ολόκληρο το Hell is Empty στήνει την δομή του γύρω από το ερώτημα τού πόσα ψέμματα μπορεί να πει κανείς, ή πόσες αλήθειες μπορεί να αποκρύψει, για να προστατεύσει κάποιο αγαπητό του πρόσωπο. Στην αρχή αυτό δεν είναι τόσο εμφανές, ωστόσο όσο περισσότερο προχωράμε μέσα στο επεισόδιο, τόσο περισσότερο in our face γίνονται οι σεναριογράφοι, για να μας το βάλουν καλά στο μυαλό μας.
Από την άλλη πλευρά υπήρξαν κάποια σημεία, ειδικά στις επιλογές των διαλόγων, που αισθανόμουν ότι οι απαντήσεις δεν ήταν και τόσο διαφορετικές μεταξύ τους. Καταλαβαίνω βέβαια πως όσο πλησιάζεις προς το τέλος, πρέπει να αρχίσεις να κλείνεις νήματα και όχι να ανοίγεις συνεχώς καινούρια, όμως θεωρώ πως μια διαφορετική επιλογή θα έδινε περισσότερο βάθος στον προβληματισμό του παίκτη, ακόμη και αν κατέληγε στο ίδιο αποτέλεσμα.
Στον τεχνικό τομέα, τα πράγματα δεν αλλάζουν δραματικά σε σχέση με τους δύο προηγούμενους τίτλους, συμπεριλαμβάνοντας τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά που συναντήσαμε από την κυκλοφορία του τίτλου και ύστερα, εκτός και αν κάποιος είναι κάτοχος Xbox One X. Με το τελευταίο επεισόδιο, η ομάδα ανάπτυξης έκανε διαθέσιμο και ένα patch το οποίο προσθέτει το παιχνίδι στους Xbox One X Enhanced τίτλους (κρίμα που και το πρώτο Life is Strange δεν είχε την ίδια τύχη) και αναβαθμίζει την ανάλυση του σε native 4K. Δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να το βιώσω στο Xbox One X, οπότε δεν μπορώ να σχολιάσω το αποτέλεσμα του port.

Από πλευράς μουσικής, οι Daughter έδωσαν πάλι ρέστα και μου άρεσε το γεγονός ότι η μουσική ήταν εκεί για να συνοδεύσει και όχι για να πρωταγωνιστήσει. Ενώ υπάρχουν στιγμές που μου έχουν μείνει χαραγμένες στην μνήμη ακριβώς λόγω της μουσικής, όπως η αρχή του δευτέρου επεισοδίου του Life is Strange που παίζει το Something Good, εδώ δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο, μιας και το ίδιο το σενάριο αναλαμβάνει τα ινία.
Τελειώνοντας το επεισόδιο αισθάνομαι πως έχω αποκτήσει μια βαθύτερη κατανόηση της σχέσης μεταξύ της Rachel και της Chloe, κάτι που δίνει ακόμη περισσότερο νόημα στην ιστορία του πρώτου παιχνιδιού και μου δίνει την δυνατότητα να την επισκεφτώ ξανά, αυτή την φορά όμως από μια άλλη, καινούρια οπτική γωνία. Ωστόσο, μου λείπει εκείνο το επεισόδιο που θα γεφυρώσει για τα καλά της δύο σαιζόν, αν και ελπίζω να βρω αυτό που ψάχνω στο bonus επεισόδιο που αναμένεται να κυκλοφορήσει κάποια στιγμή μέσα στη νέα χρονιά. Πάντως, θεωρώ πως ολόκληρο το Before the Storm είναι μια αξιόλογη προσθήκη στον κόσμο που δημιούργησε η Dontnod και προφανώς το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους ψάχνουν λίγο ακόμα Life is Strange.