Συνήθως, αυτή τη στιγμή προσπαθώ να σκεφτώ μια ωραία εξυπνάδα να γράψω σαν εισαγωγή στο κείμενο που ακολουθεί. Αυτή τη φορά όμως νιώθω πως δε χωράνε εξυπνάδες.
Ένα κλασσικότατο fighting παιχνίδι για το οποίο οι gamers της γενιάς μου, αλλά και προηγούμενων γενεών, περίμεναν σχεδόν μια 20ετία ώστε να πιάσουν στα χέρια τους το πολυπόθητο sequel. Το κείμενο λοιπόν που ακολουθεί δεν γράφεται ως κριτική σε ένα νέο fighting game, αλλά για να προσδιορίσει γιατί to Killer Instinct αποτελεί (όπως και το 1994) must-play fighting game, ακόμα και από εκείνους που τα βρίσκουν σκούρα με το συγκεκριμένο είδος.
To 1994 μια αγγλική εταιρεία ονόματι Rare (Rareware τη δεκαετία του 90) αναπτύσσει ένα νέο coin-op fighting τίτλο, με επιρροές από τα ήδη δημοφιλή Street Fighter και Mortal Kombat. Το όνομα αυτού Killer Instinct! 19 χρόνια αργότερα και έχοντας προηγηθεί η έκδοση του πρώτου τίτλου στο SNES, αλλά και το Killer instinct 2/Gold σε coin-op/N64 αντίστοιχα, η Microsoft έρχεται να κάνει την έκπληξη και να ξεσηκώσει τους απανταχού fan της σειράς και βετεράνους των fighting παιχνιδιών, παρουσιάζοντας ένα sequel, το οποίο αποτελεί την αναβίωση του τίτλου ύστερα από τόσα χρόνια αναμονής, σε μια εποχή μάλιστα όπου τα κλασσικά 2D fighting games έχουν αρχίσει να επανέρχονται (βλ. Street Fighter 4, Mortal Kombat).
Το βασικότερο όλων στα fighting games είναι το gameplay. Όπως όλα τα κλασσικά παιχνίδια εκείνης της εποχής, έτσι και το KI είχε μια δική του ταυτότητα σε ότι αφορά το gameplay, τα “autocombos”. Σε αντίθεση με άλλα fighting games στα οποία έπρεπε να “εισάγει” κανείς μια σειρά από κινήσεις προκειμένου να δημιουργήσει ένα combo, στο Killer Instinct ο παίκτης μπορούσε να εισάγει αυτοματοποιημένες κινήσεις, στα πλαίσια ενός πολύ συγκεκριμένου structure, ώστε να καταλήξουν σε μια αλυσίδα από ατελείωτα χτυπήματα. Και φυσικά δε θα μπορούσε το νέο μέλος της σειράς να φέρει τον τίτλο των προκατόχων του, αν δε διατηρούσε τα ιδιαίτερα αυτά mechanics που έκαναν το παιχνίδι να ξεχωρίσει. Τα ατελείωτα combos λοιπόν, είναι η ταυτότητα του KI. Με τον τρόπο όμως που έχει δημιουργηθεί το νέο KI, επιτρέπει ακόμα και σε πολύ αρχάριους παίκτες ή και σε παίκτες που δεν έχουν ιδιαίτερη επαφή με fighting παιχνίδια, να συνδέσουν combo, δίνοντας έντονα την αίσθηση πως το παιχνίδι είναι noob friendly και ιδιαίτερα εύκολο για τον οποιονδήποτε. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει, η εν πάσει περιπτώσει δεν είναι εντελώς αληθές. Είναι εύκολο να συνδέσει κάνεις μια πληθώρα από κινήσεις ώστε να “φτιάξει” ένα combo, όμως τα combos πρέπει να έχουν συγκεκριμένη δομή και να είναι όσο πιο τεχνικά γίνεται ώστε να κάνουν σημαντική ζημιά στον αντίπαλο. Όσο πιο απλό και “button mashing” είναι ένα combo, τόσο λιγότερο damage θα κάνει, αλλά είναι και εκτεθειμένο σε combo breaker, τεχνική την οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει ο αντίπαλος όταν δέχεται ένα combo, ώστε να περάσει στη αντεπίθεση. Έτσι λοιπόν, ο καθένας μπορεί να παίξει το παιχνίδι, όμως χρειάζεται τεχνική και μάλιστα σε βάθος, προκειμένου να είναι κάποιος αποτελεσματικός.
Επίσης, συγκριτικά με τους παλαιότερους τίτλους το παιχνίδι έχει δεχθεί βελτιώσεις και προσθήκες, όπως το Instinct Mode και to Counter Breaker, όπου προσθέτουν νέο βάθος και τεχνική στο παιχνίδι. Και θα σκεφτεί κανείς, “πως θα τα μάθω όλα αυτά μόνος μου;”. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, υπάρχουν τα Dojo και Practice… Το Dojo αποτελείται από 32 lessons (16 basics & 16 advanced) σκοπός τον οποίον είναι να “διδάξουν” στον παίκτη τη φιλοσοφία και τις τεχνικές που απαρτίζουν το KI, ξεκινώντας από την κίνηση του χαρακτήρα μέχρι τα φοβερά και σχεδόν αδύνατα Godlike Combos! Στο Practice, ο παίκτης είναι ελεύθερος να δοκιμάσει οτιδήποτε, setαροντας το dummy να κάνει διάφορες κινήσεις, και έχοντας στη διάθεση του πληθώρα από αναλύσεις σχετικά με τα mechanics του παιχνιδιού.
Με τις πρόσφατες προσθήκες ο παίκτης μπορεί να παίξει είτε το single-player arcade/story mode, ώστε να κάνει μια εισαγωγή στο παιχνίδι, είτε να επιλέξει να διεκδικήσει μια θέση στα leaderboards μέσω του survival mode, όπου μάχεται με αντιπάλους επ’ άπειρον διατηρώντας την κατάσταση του προηγούμενου round (τα meters παραμένουν και η ενέργεια δέχεται ένα boost το οποίο είναι όλο και μικρότερο κάθε φορά), είτε αφού έχει εξοικειωθεί με τα mechanics, να δοκιμάσει να αντιμετωπίσει άλλους αντιπάλους μέσω του online multiplayer. Δυστυχώς το story mode δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, σε καμία περίπτωση σαν εκείνο του πρόσφατου Mortal Kombat, αλλά δίνει μια αίσθηση για την υπόθεση του παιχνιδιού. Επιπροσθέτως, επειδή οι χαρακτήρες είναι ακόμα λίγοι (μόνο 9 συνυπολογίζοντας και τον Shadow Jago) δεν υπάρχει αρκετό υλικό για να δομήσει μια πιο περίπλοκη υπόθεση. Ας ελπίσουμε με την κυκλοφορία της επερχόμενης 2ης season να προστεθούν περισσότερα πράγματα.
Οι χαρακτήρες μπορεί να είναι λίγοι, όμως είναι αρκετά καλοφτιαγμένοι. Πλήρως ανασχεδιασμένοι, καθένας διατηρεί ένα δικό του gameplay ύφος (zoner, grapler, charger κλπ), το οποίο δεν υπήρχε (όχι σε τέτοιο βαθμό τουλάχιστον) στα προηγούμενα KI. Επίσης, για να μη βαριέται κανείς το χαρακτήρα του, υπάρχει πληθώρα από unlockables όπως χρώματα και αξεσουάρ, καθώς επίσης και τα classic skins, τα περισσότερα εκ των οποίων δυστυχώς είναι dlc. Βέβαια, αν κανείς επιλέξει την Ultra edition του παιχνιδιού θα λάβει ότι έχει κυκλοφορήσει στη διάρκεια της πρώτης season (εκτός από τον Shadow Jago), καθώς επίσης και μια έκδοση του πρωτότυπου arcade τίτλου για το XboxOne!
Το νέο Killer Instinct είναι επιτέλους εδώ, με ανανεωμένο look, το απίστευτο gameplay του και νέα mechanics, επέστρεψε για να δώσει μεγάλη ώθηση στην επάνοδο των 2D fighting games και σε αυτή τη γενιά. Αρκετά φιλικό, ακόμα και προς τους “άσχετους” με τα fighting games, αλλά και ιδιαίτερα hardcore για τους βετεράνους, αποτελεί ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών για το είδος του. Το μόνο αρνητικό είναι η έλλειψη περιεχομένου, καθώς ακόμα οι χαρακτήρες είναι λίγοι και το story mode είναι πολύ φτωχό. Όμως η σχετικά καλή τιμή του δικαιώνει όποιον επιλέξει να το αγοράσει. Αναμένουμε τη δεύτερη σεζόν!
Βαθμολογία: 8/10
[slickr-flickr search=”sets” items=”24″ set=”72157635154350239″]