Έχοντας ήδη παίξει το πρώτο επίπεδο στην επίσημη πρώτη του για το κοινό στο Λονδίνο, η επιστροφή μου στον κόσμο του Prey με βρήκε σε ένα event ειδικά για τον gaming Τύπο, με ένα δυνατό PC, και μια από τις καλύτερες capture card που έχω δει.
Με την ευκαιρία αυτή, και μιας και είμαστε λίγο πριν την κυκλοφορία του παιχνιδιού, αποφάσισα να προσπαθήσω να εξερευνήσω όσο περισσότερο μπορώ το επίπεδο που ήταν προσβάσιμο στο event – ένα από τα λίιιιιιγο πιο προχωρημένα του παιχνιδιού.
Αν και σε αρκετά σημεία προσπαθούσα να καταλάβω πώς λειτουργεί το όπλο, πώς συμπεριφέρεται ο κάθε εξωγήινος, τί κάνει η κάθε δύναμη, καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν μπορούσα παρά να παρατηρήσω πόσο πλούσιος και προσεκτικά σχεδιασμένος φαίνεται ο κόσμος του Prey.
Ναι, η Bethesda δεν αστειεύεται με τα games της, αυτό το ήξερα. Αλλά ένας νέος τίτλος, χωρίς υπόβαθρο (δε λαμβάνουμε είπαμε υπόψη το Prey του Xbox 360), πάντα σε φοβίζει λίγο καθώς – ελλείψη και multiplayer, καθώς το παιχνίδι έχει μόνο single player campaign – το να κάνεις σωστή δουλειά και να δημιουργήσεις μια πλήρη, συναρπαστική, HD εμπειρία στις μέρες μας είναι πρόκληση. Ειδικά αν ξεφύγεις από τον ορισμό του ‘στεγνού’ FPS.
Στο περίπου-10-λεπτο βίντεο που ακολουθεί, προσπάθησα να ξεχωρίσω μερικές από τις καλύτερες στιγμές μου. Σε κάθε περίπτωση, δεδομένου ότι θα είναι διαθέσιμο demo για το παιχνίδι, συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους να το δοκιμάσετε. Είναι περίεργο, είναι αρκετά πρωτότυπο – αλλά ταυτόχρονα όμορφο και φαίνεται αυτό που θα έλεγα ‘ποιοτικός’ τίτλος, με έμφαση στη λεπτομέρειά του.
Προσωπικά αγαπημένα είναι η έξοδος από το δωμάτιό μου στην αρχή του παιχνιδιού (το οποίο δεν συμπεριέλαβα σε αυτό το βίντεο γιατί ‘spoiler alert’), η δυνατότητα/δύναμη του να βάζεις τα πάντα σε αργή κίνηση (bullet time, yeah!), ενώ – αν και αρχικά περίεργη – η ικανότητα να μεταμορφώνεσαι σε αντικείμενα που υπάρχουν στο χώρο, έχει πολύ πλάκα και μπορεί να έχει κάποιες ιδιαίτερα δημιουργικές (και fun) υλοποιήσεις. Για παράδειγμα σε κάποια φάση μεταμορφώθηκα σε κούπα για να χωρέσω κάτω από ένα πορτάκι, ή σε πυροσβεστήρας γιατί το DNA μου έχει αλλοιωθεί τόσο που τα αμυντικά πολυβόλα με αναγνώριζαν ως alien.
Μερικές από τις συζητήσεις έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά και πάλι προσπάθησα στο βίντεο να κρατήσω ‘καθαρές’ αναφορές στο στόρι, όσο γίνεται. Enjoy 🙂