Halo Wars 2

Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε αρκετό καιρό για ένα sequel του Halo Wars. Θυμάμαι πριν από λίγα χρόνια ήταν το παιχνίδι που «έλιωνα κάθε βράδυ» και με καημό ήλπιζα τον ερχομό ενός δεύτερου.  Όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν ένιωθα πως αργούσε να έρθει και για να είμαστε ειλικρινής, το διάστημα δεν ήταν μικρό. Όμως πλέον είναι εδώ και μου δίνεται η χαρά και η δυνατότητα να σας  παρουσιάσω την εμπειρία που είχα την τελευταία εβδομάδα με το Halo Wars 2.

Η ιστορία διαδραματίζεται 28 χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου Halo Wars και λίγο αργότερα (1 χρόνο περίπου) από τα γεγονότα του Halo 5: Guardians.  Παρ’ όλο που δεν είναι επίσημα sequel για την κεντρική σειρά Halo, σίγουρα δίνει μια αίσθηση για τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν στο σύμπαν και θεωρώ πως μπορεί να γίνει ένα ωραίο πάντρεμα, έστω και μόνο σε ό,τι αφορά το Halo 6.

Γι’ αυτό θα πρότεινα σε όσους ασχολούνται με τα Halo και τους ενδιαφέρει η υπόθεσή του, να φρεσκάρουν και τα προηγούμενα παιχνίδια, έστω τα 4-5 που είναι πολύ κοντά χρονικά. Φυσικά δεν είναι απαραίτητο να έχετε ασχοληθεί με τη σειρά, για να παίξετε το παιχνίδι. Το σενάριο είναι standalone στο βασικό κομμάτι του, ενώ υπάρχουν διάφορα logs στο μενού του campaign, τα οποία ξεκλειδώνετε και μπορείτε να πάρετε αρκετές πληροφορίες για ότι σχεδόν αφορά το Halo Wars διαβάζοντάς τα.

Δυστυχώς το περίπου 10ωρο campaign μου άφησε  μια αίσθηση κενού σε ότι αφορά το σενάριο. Ενώ ξεκινάει δυναμικά με την παρουσίαση του νέου αυτού αντιπάλου, δεν αφιερώνει ιδιαίτερο χρόνο στο να κλιμακωθεί η δύναμη των Banished και του Atriox. Στο τέλος δε, με άφησε με ένα αίσθημα σα να έπαιζα μια εισαγωγή με σαφή υπόνοια για sequel, κάτι το οποίο είναι πολύ επιθυμητό. Όμως στην παρούσα φάση θα ήθελα περισσότερο σασπένς σε ότι αφορά την υπόθεση καθώς και το πώς αυτή εξελίσσεται.

Από άποψη δυσκολίας το campaign περιέχει σκαμπανεβάσματα. Ενώ κάποιες αποστολές στην αρχή είναι ιδιαίτερα εύκολες, ξαφνικά δυσκολεύει απότομα  για να καταλήξει σε έναν καθόλου challenging επίλογο (η μόνη αποστολή που πήρα χρυσό!). Τα κυρίως objective δεν απαιτούν ιδιαίτερα πολύ χρόνο στα περισσότερα missions, αλλά υπάρχει πληθώρα secondary και bonus objectives σε κάθε αποστολή για καλύτερο σκορ. Δυστυχώς, αρκετά από τα δευτερεύοντα objectives είναι ιδιαίτερα βαρετά ή μπορεί να τα χάσει κανείς εύκολα και άδικα. Όλα τα παραπάνω αναφέρονται στη normal δυσκολία ενώ υπάρχουν διαθέσιμες οι heroic και legendary. Κλασσικά υπάρχει και η επιλογή των skulls (αν καταφέρετε να τα εντοπίσετε) τα οποία προσθέτουν επιπλέον challenge, αλλά και σκορ.

Σε γενικές γραμμές το δεκάωρο περίπου campaign ικανοποιεί, χωρίς όμως να εντυπωσιάζει ιδιαίτερα. Δίνει περισσότερο την αίσθηση ότι υπάρχει γιατί πρέπει αρχικά, αλλά πρέπει να έχει και ένα Α επίπεδο, παρά πως είναι αυτοσκοπός στο παιχνίδι. Ιδιαίτερα αρνητική η αίσθηση ότι έχει έλλειψη cinematics κατά την προσωπική μου άποψη.

Βέβαια πιστεύω πως η πλειοψηφία όσων διαβάζετε αυτές τις γραμμές μπήκατε στον κόπο επειδή θέλετε να δείτε αν το HW2 είναι ένα καλό strategy. Και τι εστί καλό strategy και μάλιστα σε κονσόλα;

Είναι γεγονός πως η Creative Assembly μας έχει συνηθίσει σε πολύ μεγάλες δουλειές στα PC (Total War series?). Το Halo Wars είναι πολύ διαφορετικό και κινείται σε πολύ μεγάλο βαθμό στα χνάρια του προκατόχου του. Ο χειρισμός στην κονσόλα είναι ιδιαίτερα εύκολος και σχεδόν πανομοιότυπος με εκείνον του πρώτου HW. Το μόνο αρνητικό που έχω να πω είναι πως μερικές φορές είναι δύσκολο να επιλέξεις πολύ συγκεκριμένες ομάδες από units, δεν υπάρχει δηλαδή ένα εύχρηστο σύστημα ομαδοποίησης.

Κατά τα άλλα μιλάμε για ένα παιχνίδι που εισήγαγε σε μεγάλο βαθμό το «εύκολο strategy» για κονσόλα. Με λίγη εξάσκηση μπορείτε να γίνετε αρκετά γρήγοροι και να χρησιμοποιείτε τα quick keys ακόμα και ανταγωνιστικά (Multiplayer).

Τα units έχουν και οι εγκαταστάσεις για τους UNSC έχουν μεγάλες ομοιότητες με εκείνα του HW, πράγμα που δίνει αρχικά την αίσθηση ότι παίζετε ένα expansion του πρώτου τίτλου. Στη συνέχεια όμως θα ανακαλύψετε αρκετά νέα πράγματα, Units και τεχνολογίες, όχι όμως σε βαθμό που αν δίνουν την αίσθηση του εντελώς νέου τίτλου.

Σε αντίθεση οι Banished είναι κάτι σχετικά νέο και διαφοροποιούνται σημαντικά από τους Covenant, χωρίς όμως να είναι κάτι το εντελώς νέο και ξένο. Αρκετά μεγάλη διαφοροποίηση παρατηρείται στους διάφορους leaders είτε των UNSC είτε των Banished. Κάθε ένας έχει σημαντικές διαφορές σε τεχνολογίες, units και νοοτροπία στρατηγικής γεγονός που προσδίδει ένα ενδιαφέρον στο παιχνίδι, σε αντίθεση με το πρώτο HW στο οποίο οι διαφορές ήταν μεν σημαντικές αλλά πολύ λίγες και ξεκάθαρες. Εκτός από τους 6 συνολικά Leader (3 για τους Banished και 3 για τους UNSC) υπάρχουν και θα υπάρξουν και άλλοι για κάθε faction. Το πρόβλημα που εντοπίζω όμως σχετικά νωρίς δεν έχει καμία σχέση με το πλήθος και την ποικιλία των leader, αλλά το γεγονός ότι τα factions (φυλές) είναι μόνο 2, όπως ακριβώς και στο πρώτο.

Αυτό δίνει την αίσθηση, παρόλη την ύπαρξη των διάφορων leader, ότι έχει κανείς μόνο 2 επιλογές. Σαφώς δεν αποκλείει κανείς το ενδεχόμενο να προστεθούν νέα factions ως DLC. Ακόμα και έτσι όμως το παιχνίδι ίσως φανεί φτωχό σε κάποιους απαιτητικούς  fan των strategy, οι οποίοι δεν αρέσκονται στην ιδέα αγοράσουν extra DLC (το δωρεάν δε μου πολυπερνάει από το μυαλό). Από τη στιγμή που υπάρχει season pass έχω την πεποίθηση πως θα δούμε άλλο ένα faction τουλάχιστον.

Το σημαντικότερο ίσως κομμάτι είναι το Multiplayer. Και εδώ έχει γίνει καλή δουλειά! Η εξέλιξη σε σχέση με τον προκάτοχό του είναι εμφανής. Προσωπικά είμαι fan του παραδοσιακού deathmatch όπου χτίζεις βάσεις και στρατό και εξολοθρεύεις τον αντίπαλο – ή σε εξολοθρεύει εκείνος. Φυσικά υπάρχει και η Team Deathmatch έκδοση με ομάδες έως και 3 παίκτες (6 σύνολο). Μπορείτε όμως να παίξετε πιο στρατηγικά παιχνίδια όπως το Domination (γνωστό σε όποιους δοκίμασαν την πρώτη Beta) όπου μάχεστε για τον έλεγχο του χάρτη με όλες τις τεχνολογίες και τα units στη διάθεσή σας, ή το Strongholds όπου σκοπός είναι η ανέγερση περισσότερων βάσεων σε περιορισμένο χρόνο.

Εκτός όμως από αυτά τα κάπως κλασσικότερα multiplayer modes ενδιαφέρον παρουσιάζει μια νέα απόπειρα για το HW ονόματι Blitz, διαθέσιμο στη δεύτερη Beta. Σε αυτό το Mode το οποίο αποτελεί ξεχωριστή κατηγορία εντελώς, καλείστε να μαζέψετε κάρτες με Units και Leader powers και να φτιάξετε μια τράπουλα (deck) με την οποία πρέπει αν κερδίσετε τον αντίπαλο. Σε κάθε γύρο Blitz ο παίκτης μπορεί αν χρησιμοποιήσει ενέργεια την οποία έχει συγκεντρώσει ώστε να πληρώσει το κόστος κάποιας από τις κάρτες του στο deck του ώστε να «κατεβάσει» το συγκεκριμένο Unit, με απώτερο  σκοπό τον έλεγχο σημείων τα οποία σταδιακά δίνουν tickets (πόντους) προς τη νίκη.

Ομολογώ πως αρχικά μου είχε φανεί κάπως ανούσιο mode όμως έχοντας παίξει κατά καιρούς card games (όπως Magic κλπ.) μπήκα γρήγορα στη νοοτροπία του. Απαιτεί αρκετή στρατηγική κυρίως στη διαμόρφωση της τράπουλας για κάθε Leader και ίσως λιγότερο στο deployment των καρτών. Σαφώς, πολλές κάρτες είναι μοναδικές για κάθε leader και έχουν διαφορετικό δείκτη σπανιότητας, ενώ βρίσκοντας την ίδια κάρτα περισσότερες φορές ανεβάζει το XP και σταδιακά τα level-δύναμη-effect της κάρτας. Κάπου εδώ θα αναρωτιέστε «και πως μαζεύεις κάρτες;».

Όπως σωστά μαντεύετε εδώ κάπου μπαίνει ένα σύστημα micro transactions. Ξέρω ότι αυτό ακούγεται αποτρεπτικό αρχικά, όμως η λογική είναι όπως στο Halo 5. Πακετάκια με κάρτες μπορείς να αγοράσεις, μπορείς όμως να τα κερδίσεις παίζοντας campaign ή και multiplayer. Αν το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι pay-to-win και σε τί βαθμό δυστυχώς δεν κατάφερα να βγάλω συμπέρασμα με τις μέχρι τώρα ώρες που ασχολήθηκα. Όποιος όμως είναι αρνητικός έχει την επιλογή να αποφύγει το συγκεκριμένο mode χωρίς να χάσει κάτι ουσιαστικό.

Τέλος αξίζει να αναφερθεί πως για να υπάρχει λίγο μεγαλύτερο ενδιαφέρον αλλά και challenge, υπάρχουν daily και weekly challenges τα οποία δίνουν XP στον παίκτη και τον βοηθούν να φτάσει μεγαλύτερο level-rank γρηγορότερα.

Και τελικά κάπου εδώ καλούμαι να καταλήξω στο συμπέρασμα αν άξιζε το HW2 την αναμονή και αν ήταν αντάξιο των προσδοκιών μου. Σίγουρα περίμενα λίγα περισσότερα πράγματα από το campaign κυρίως σε θέματα σεναρίου και παρουσίασης. Δε με απογοήτευσε όμως σε καμία περίπτωση. Μου άφησε απλώς μια επιθυμία για το κάτι παραπάνω. Σίγουρα περίμενα περισσότερα faction και ποιο περίπλοκες μάχες. Όμως και πάλι το επίπεδο είναι πολύ υψηλό και αρκετά καλύτερο από το προηγούμενο HW. Και με την αναμονή των DLC μόνο απογοητευμένος δε μπορώ να είμαι.