Final Fantasy Type-0 HD

Xbox One Review

Σχεδόν μια δεκαετία πριν, η Square Enix ανακοίνωσε το επόμενο μεγάλο της project για τον κόσμο του Final Fantasy, το Fabula Nova Crystallis. Ουσιαστικά πρόκειται για μια κατηγορία ιστοριών, η οποία λαμβάνει χώρα σε διαφορετικούς κόσμους και με διαφορετικούς πρωταγωνιστές από τα παιχνίδια του βασικού κορμού. Τη ναυαρχίδα αυτού του project, αποτελούσε το FF XIII το οποίο μάλιστα υπήρξε και το πρώτο παιχνίδι της σειράς το οποίο κυκλοφόρησε για το Xbox, ενώ άλλοι συνοδευτικοί τίτλοι θα έκαναν την εμφάνιση τους σε διάφορες πλατφόρμες όπως το Final Fantasy Versus XIII ή το  Final Fantasy Agito XIII. Τελικά τα πράγματα δεν κύλησαν όπως ακριβώς τα είχε σχεδιάσει η Square Enix, με το FF XIII να λαμβάνει μια σχετικά χλιαρή αποδοχή από το κοινό – το ίδιο συνέβει και με τα δύο sequel του, το Versus να μετονομάζεται μετά από πάρα πολλές καθυστερήσεις σε FF XV και να το περιμένουμε ακόμα, και το Agito να μετονομάζεται σε Type-0 και να κυκλοφορεί στο PSP. Σε αυτό το κείμενο θα ασχοληθώ με το port του τελευταίου, το Final Fantasy Type-0 HD το οποίο αν και ομολογουμένως δεν είναι και πολύ HD, δεν θα πρέπει ταυτόγχρονα και να υποτιμάται. Η αλήθεια βέβαια είναι, πώς εάν η Square Enix είχε χειριστεί τον συγκεκριμένο τίτλο με διαφορετικό  τρόπο, τότε θα κάναμε λόγο για ένα τελείως διαφορετικής κλίμακας και ποιότητας παιχνίδι. Ας δουμε όμως το γιατί.

To Type-0 διηγείται την ιστορία της Class Zero, μια μυστικής στρατιωτικής οργάνωσης η οποία αποτελούσε θρύλο μέχρι και τη στιγμή που το βασίλειο των Militesi θα κάνει επίθεση στο βασίλειο της Rubrum. Αυτό θα αναγκάσει την Class Zero να κάνει δημόσια την παρουσία της, απωθώντας τις αντίπαλες δυνάμεις. Για να σας δώσω λίγο περισσότερο να καταλάβετε την πλοκή, στην Orience, τον κόσμο του παιχνιδιού, υπάρχουν 4 κράτη τα οποία είναι βασισμένα στους τέσσερις διαφορετικούς κρυστάλλους που τους έχουν δοθεί από τις αντίστοιχες θεότητες. Για άλλη μια φορά όπως και το FF XIII θα αναλάβουμε τον ρόλο ενός l’Cie, υπηρέτες των κρυστάλλων και των θεοτήτων, με τις πράξεις μας να έχουν τεράστιο αντίκτυπο στο μέλλον της ανθρωπότητας.

Σε αντίθεση όμως με το FF XIII, ο συγκεκριμένος τίτλος έχει ένα από τα πιο καλογραμμένα και συγκροτημένα σενάρια, που έχω ποτέ συναντήσει σε παιχνίδι της σειράς. Ο πόλεμος, η βία και η προδοσία έχουν την τιμητική τους στο Type-0, καθώς αυτό ξεφεύγει από την συνηθισμένη σεναριακή νόρμα και επικεντρώνεται στην δυστυχία που φέρνει μαζί του ο πόλεμος. Φυσικά και εδώ υπάρχουν τα κλασσικά πλέον κλισέ της σχολική ηλικίας και του περιβάλλοντος της Akademia, της δύναμης της φιλίας κ.λ.π. όμως όλα αυτά τα στοιχεία περιβάλλονται από την σκληρή πραγματικότητα την οποία όμως το παιχνίδι δεν την ωραιοποιεί, αλλά μας την σερβίρει ωμή, σχεδόν κατάμουτρα.

Στα θετικά του τίτλου εντάσσεται και το σύστημα μάχης του, το οποίο αν και real-time action θυμίζει κάτι από τα παλαιότερα παιχνίδια της σειράς. Πάντα θα έχουμε στον έλεγχο μας τρία από τα μέλη της Class Zero, καθ’ενα από τα οποία έχει τις δικές του χαρακτηριστικές δυνάμεις και αναλαμβάνει έναν παραδοσιακό Rpg ρόλο – έχουμε για παράδειγμα το tank μας, την healer, τον warrior και ούτω καθ’εξής. Αν κάποιος από τους τρεις χαρακτήρες πεθάνει κατά την διάρκεια της μάχης, τότε αντικαθίσταται από ένα άλλο μέλος της Class Zero ή από κάποιον άλλο μαθητή της Akademia αν εμείς το επιλέξουμε. Στην Cadet δυσκολία οι μάχες ως επί το πλείστον είναι αρκετά εύκολες, ενώ στα μεγαλύτερα επίπεδα, ο βαθμός δυσκολίας αυξάνεται αισθητά.

Όπως ανέφερα παραπάνω, ο χρόνος είναι χρήμα και αυτό είναι αληθές, πόσο μάλλον σε ότι αφορά το σύστημα της μάχης. Για την ακρίβεια, σε αυτήν την περίπτωση θα έπρεπε να πω πιο σωστά το timing, μιας και η μάχη κρίνεται σε μεγάλο βαθμό από τα critical hits τα οποία θα πρέπει να ρίξουμε στους εχθρούς. Για να το κατορθώσουμε αυτό πρέπει να χτυπήσουμε όταν εμφανίζεται μια κίτρινη ή μια κόκκινη ένδειξη για να κόψουμε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του αντιπάλου ή και να τον σκοτώσουμε αντίστοιχα. Ακόμη στην περίπτωση που τα βρούμε σκούρα μπορούμε να θυσιάσουμε τον party leader για να κάνουμε summon ένα Eidolon για να έρθει και να καθαρίσει για χάρη μας όπως στα παλιά καλά Final Fantasy.

Και σε αυτήν την φράση κρύβεται νομίζω το μεγαλύτερο πρόβλημα του Type-0 HD. Ενώ η γενική συνταγή του παιχνιδιού έχει υπερβολικά πολλά στοιχεία από τα παλιά FF – φαντάζομαι κυρίως λόγω της τεχνολογίας του PSP – αλλά και ιδιαίτερες και καινούριες ιδέες, το remake αρκείται μόνο σε ένα scale up των γραφικών τα οποία και αυτά ομολογουμένως, θα μπορούσαν να έχουν γίνει πολύ καλύτερα. Προφανώς μόνο και μόνο για να βγει ο τίτλος και στην Δυτική αγορά. Ο τεχνικός τομέας είναι κατά συνέπεια αρκετά κακός, με τα textures του περιβάλλοντος και τα μοντέλα των χαρακτήρων να δείχνουν τα χρόνια τους. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για την κάμερα η οποία απλά δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε, με πολύ βίαιες αλλαγές να μετατρέπονται σε σταθερά πλάνα κατά την διάρκεια της μάχης.