Κάθε φορά που η Square Enix βγάζει από ένα κομμάτι DLC για το Final Fantasy XV, εκπλήσσομαι όλο και περισσότερο από την θέληση αυτής της εταιρείας να στηρίξει έναν τίτλο – και μάλιστα single player – τόσο καιρό μετά από την ημερομηνία κυκλοφορίας του.
Φυσικά δεν θα έπρεπε να νιώθω έτσι, είναι μάλλον σημάδι των καιρών αυτή η απαισιοδοξία απέναντι στο industry, αλλά θεωρώ σημαντικό να επικροτώ αυτές τις κινήσεις όπου μπορώ. Πόσο μάλλον όταν το Comrades, το οποίο θα μας απασχολήσει στις επόμενες παραγράφους είναι ένα multiplayer expansion, που σημαίνει πως η ομάδα ανάπτυξης έπρεπε να καθίσει να γράψει αρκετές γραμμές κώδικα από το μηδέν. Ας δούμε όμως αν το αποτέλεσμα δικαιώνει.
SPOILERS για την ιστορία του κυρίως παιχνιδιού
Το Comrades τοποθετείται χρονικά την δεκαετία που ο πρωταγωνιστής Noctis έχει εξαφανιστεί από τον κόσμο του Eos. Το φως αρχίζει σταδιακά να εκλείπει από τον κόσμο, με το σκοτάδι να παίρνει την θέση του και όλο και περισσότερους Daemons να εμφανίζονται. Οι δρόμοι έχουν γίνει πλέον επικίνδυνοι και η ανθρωπότητα έχει αναγκαστεί να καταφύγει σε λίγες και καλά οργανωμένες πόλεις.
Μια από αυτές τις πόλεις είναι και η Lestallum, η πρώτη μεγάλη πόλη που συναντούμε και στο main game και το βασικό μας ορμητήριο στο Comrades. Ως παίκτες αναλαμβάνουμε τον ρόλο ενός μέλους των Kingsglaives, μια ελίτ ομάδα στρατιωτών που σκοπό έχουν να υπερασπιστούν το βασίλειο του Lucis. Όλα αυτά τα μαθαίνουμε σε ένα μικρό εισαγωγικό βίντεο τίγκα στο exposition μέσω ενός διαλόγου με τον Libertus, γνώριμη φάτσα από την ταινία. Αν δεν έχετε δει την ταινία του Final Fantasy XV, κάντε το τώρα. Εκτός του ότι έχει από τα καλύτερα CGI γραφικά που έχω δει εκεί έξω, δίνει και μια καλή ιδέα για τον ρόλο των Glaives στην ιστορία του Final Fantasy XV.
To character creation screen έχει βελτιωθεί αρκετά από την τελευταία φορά που το είδα στην beta το καλοκαίρι που μας πέρασε, κυρίως με μικρές αλλαγές που βελτιώνουν το quality of life του DLC. Σε γενικές γραμμές, βασίζεται στο σύστημα των προγόνων που έχουμε δει και σε άλλους τίτλους, δηλαδή σου δίνει να επιλέξεις δύο generic πρόσωπα ως γονείς τα οποία μπλέκει μεταξύ τους για να δημιουργήσει τον χαρακτήρα σου. Fun fact: τα πρόσωπα αυτά είναι υπάλληλοι της Square Enix.
Στην συνέχεια υπάρχουν άπειρα sliders που σε βοηθούν να κάνεις customize τόσο τα χαρακτηριστικά του προσώπου όσο και τον σωματότυπο ενώ παίζοντας το παιχνίδι μπορείς να ξεκλειδώσεις επιπλέον ρούχα, τατουάζ, κουρέματα κ.λ.π.
Σκοπός μας στο Comrades είναι να επαναφέρουμε το φως στον κόσμο του Eos. Και προφανώς επειδή οι Ιάπωνες είναι πρακτικός λαός αυτό γίνεται μέσω του εργοστασίου παραγωγής ρεύματος στην Lestallum. Όχι στ’ αλήθεια… Ολοκληρώνοντας μια σειρά από αποστολές ανταμειβόμαστε με κυρίως με Gil (χρήματα) και Meteorshards, τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να παράγουμε περισσότερες κιλοβατώρες και να επεκτείνουμε το δίκτυο του ρεύματος. Όσο περισσότερο ξανοιγόμαστε, τόσο δυσκολεύουν οι εχθροί και οι αποστολές και πάει λέγοντας.
Μέσα στην πόλη, η οποία δείχνει τελείως διαφορετική και κατεστραμμένη σε σχέση με το main game, κάποιες ομάδες ανθρώπων έχουν στήσει DIY καταυλισμούς και μαγαζιά για να μας βοηθήσουν στην περιπέτεια μας. Κάποιοι από αυτούς είναι γνώριμες φάτσες από το κυρίως παιχνίδι, όπως για παράδειγμα η Iris, η μικρή αδερφή του Gladio, που έχει το μαγαζί με τα cosmetic αντικείμενα, ή ο Cid που έχει φτιάξει ένα station στο οποίο αναβαθμίζουμε τα όπλα μας με υλικά που βρίσκουμε κατά την διάρκεια των αποστολών.
Σε γενικές γραμμές αυτό είναι το κεντρικό gameplay loop του Comrades. Κάνε team up με άλλα τρία άτομα, παίξε μια αποστολή, συγκέντρωσε αρκετά meteorshards, άνοιξε το μονοπάτι για την επόμενη αποστολή, αγόρασε κανένα καλό οπλάκι και κουστούμι και.. repeat. Κάπου εκεί όμως είναι και που ξεκινούν τα προβλήματα με αυτό το DLC.
Πρώτα απ’ όλα, έχει γίνει χάλια δουλειά στο matchmaking σύστημα. Κάθε φορά που πατούσα Quick Search για να βρω παίκτες να παίξω μια αποστολή, το παιχνίδι έκανε πως έψαχνε παίκτες ενώ στην συνέχεια μου πετούσε πάντα ένα μήνυμα του στυλ “Network Error, not connected to the Internet” και έκοβε την σύνδεση μου με τον server. Από την στιγμή που δεν υπάρχει κάποια in-game επιλογή για να ξανασυνδεθείς σε κάποιον, οποιονδήποτε server, η μόνη λύση είναι να κάνεις return to title και να ξαναφορτώσεις το Comrades.
Αφού συνειδητοποιήσεις ότι το Quick Search είναι στην πραγματικότητα το κουμπί που έχει φτιαχτεί για να σου καταστρέψει την ζωή, μπορείς να κάνεις ένα custom search για να δείς αν υπάρχουν lobby από άλλους παίκτες που θέλουν να παίξουν την ίδια αποστολή με σένα. Και πάλι όμως οι πιθανότητες να συνδεθείς και να παίξεις μαζί τους είναι 50/50, ακόμα και αν βλέπεις ότι το lobby δεν είναι καν 3/4 γεμάτο. Αν θέλεις λοιπόν να διατηρήσεις την ψυχική σου υγεία η λύση είναι να παίξεις την αποστολή με botάκια, το οποίο όμως σαν λογική ακυρώνει την όλη ιδέα του multiplayer expansion. Επίσης αν καταφέρεις να βρεις ένα lobby με πραγματικά άτομα το παιχνίδι δεν σου δίνει ούτε κατά διάνοια την δυνατότητα να παραμείνετε μαζί για να παίξετε και επόμενες αποστολές.
Εξίσου εκνευριστικά είναι τα loading times του Comrades. Αν και στην αρχή έπαιξα τον τίτλο στο Xbox One X όπου τα loading times βελτιώνονται σημαντικά ανεξαρτήτως αν το παιχνίδι έχει γίνει optimised ή όχι, υπήρξαν στιγμές που ήθελα να πετάξω το controller στην οθόνη από την βαρεμάρα. Το χειρότερο είναι ότι η ομάδα έχει φτιάξει το παιχνίδι έτσι που προσθέτει επιπλέον χάσιμο χρόνου ακόμα και σε σημεία που δεν περίμενες ότι αυτό θα συνέβαινε, όπως για παράδειγμα όταν αναβαθμίζεις ένα όπλο παίζει ένα unskippable animation αρκετών δευτερολέπτων. Ugh..
Γενικά δεν αισθάνομαι άνετα να προτείνω σε κάποιον να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο DLC. Δεν λέω, έχει γίνει καταπληκτική δουλειά στο κομμάτι του σχεδιασμού των αντιπάλων και των όπλων – εξακολουθεί άλλωστε να είναι το δυνατό χαρτί των Final Fantasy τίτλων, αλλά σε αυτή την περίπτωση τα θετικά σημεία δεν αρκούν για να δικαιολογήσουν την πληθώρα των bugs και του κακού optimisation. Αν δεν χρειάζεστε την δόση σας από λίγο Final Fantasy, μείνετε μακρυά.