Fable: Legends
gamescom 2014 Xbox One hands-onΗ νέα προσθήκη στον κόσμο του Fable είναι το Fable: Legends, το οποίο έρχεται αποκλειστικά στο Xbox One. Το παιχνίδι υποστηρίζει μέχρι 4+1 παίκτες και θα μπορούμε να το απολαύσουμε είτε offline με τη βοήθεια χαρακτήρων που θα ελέγχει το AI του παιχνιδιού, είτε μέσω Xbox Live (που προφανώς είναι και το πιο πολλά υποσχόμενο mode).
Στόχος μας σε κάθε αποστολή είναι να εξερευνήσουμε ουσιαστικά ένα dungeon. Kαλούμαστε να παίξουμε είτε ως ένας από τους 4 “καλούς” χαρακτήρες, είτε για πρώτη φορά ως ο “κακός” villain dungeon master, ο οποίος έχει ως στόχο – με τη βοήθεια τεράτων και εμποδίων που μπορεί να καλέσει – να εμποδίσει τους 4 χαρακτήρες από το να διασχίσουν το dungeon.
Ουσιαστικά το dungeon διαμορφώνεται κάθε φορά από τις επιλογές του villain, κάτι που σίγουρα μπορεί να δημιουργήσει ενδιαφέρουσες μάχες, ενώ οι καλοί χαρακτήρες μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα σε μια σειρά από κλασικά classes (fighter, healer, rogue κτλ) που όμως αναμειγνύονται με τέτοιο τρόπο που τελικά μια παρέα φίλων μπορεί να περάσει καλά και να απολαύσει τις προκλήσεις του villain που θα έρχονται σε κύματα με τη μορφή εμποδίων, παγίδων και τεράτων.
Όντας φανατικός των Fable 1-3, τα οποία απόλαυσα καθένα για τους δικούς του μοναδικούς λόγους και όλα μαζί για την “ταυτότητά” τους και τον έντονο χαρακτήρα τους, παίζοντας το Legends στην gamescom 2014 και μιλώντας με την ομάδα ανάπτυξης, αυτό που ήθελα να δω είναι πού στοχεύει τελικά ο νέος τίτλος και πώς νιώθει κάποιος φίλος της σειράς με μια τόσο διαφορετική εκδοχή της.
Τόσο στην παρουσίαση του τίτλου που παρακολούθησα, όσο και στα δύο hands on που είχα την ευκαιρία να κάνω, είδα ένα αρκετά καλοσχεδιασμένο παιχνίδι, περισσότερο action παρά role playing, που με μια καλή παρέα σίγουρα θα μου δέσμευε αρκετά βράδια. Το twist του να παίζεις ως ο villain και να θέτεις εμπόδια στους χαρακτήρες είναι από τις πλέον διασκεδαστικές προσθήκες που έχω δει το τελευταίο διάστημα σε τίτλο και, όπως και στα pen and paper RPGs, αν έχεις μια καλή πεντάδα αναμφίβολα το παιχνίδι μπορεί να γίνει διασκεδαστικό.
Σε πιο πρακτικό επίπεδο, ο κόσμος έχει τη γοητεία της τέχνης, τεχνικής και υφής που θα περιμέναμε από ένα παιχνίδι Fable, ενώ όλοι οι χαρακτήρες που έπαιξα κινούνταν και αλληλεπιδρούσαν μέσα στο παιχνίδι με ιδιαίτερα ομαλό τρόπο. Οι μάχες ήταν γρήγορες και απαιτούσαν συντονισμό μεταξύ των μελών της ομάδας (κάτι ιδιαίτερα διασκεδαστικό όταν οι συμπαίκτες μου ήταν designers και developers του τίτλου και ήξεραν πραγματικά να χειρίζονται τους χαρακτήρες τους). Το Legends δεν είναι απλά προχωράμε-βαράμε-νικήσαμε, κυρίως γιατί αντίπαλός μας είναι ένας άλλος παίκτης ο οποίος έχει ουσιαστικά μια κάτοψη του χάρτη και μπορεί να τον παραμετροποιήσει ώστε να μας δυσκολέψει τόσο ώστε να χάσουμε κάποιες από τις μάχες. Το στοιχείο της στρατηγικής και της συνεννόησης προσθέτει, λοιπόν, αξία στην όλη διαδικασία.
Όλο το σετ είχε πλάκα – γρήγορο gameplay, ανάγκη για ομαδικό παιχνίδι και έναν κακό ο οποίος μπορεί να σου εμφανίσει κάτι καινούριο σε κάθε στροφή, στοιχεία που δημιουργούν ένα action rpg που μπορεί να με κρατήσει για ώρες. Και εδώ έρχεται το μεγάλο ΑΛΛΑ.
Το Fable Legends έρχεται να προσθέσει έναν ακόμα τύπο παιχνιδιού, σε μια σειρά που κατά τα άλλα είχε ξεκινήσει ως ένα αρκετά “στοχευμένο” στυλ παιχνιδιού ρόλων. Ως ένας κόσμος όπου οι επιλογές σου ως παίκτη σε άλλαζαν – μέσα στον κόσμο, ως προς τις μελλοντικές ευκαιρίες σου, ακόμα και εμφανισιακά. Και αυτές οι επιλογές συχνά δεν ήταν τόσο ξεκάθαρα “καλές” ή “κακές”, όσο είναι τώρα η επιλογή ανάμεσα σε έναν από τους 4 καλούς ή τον villain.
Μετά τα Fable Heroes και Fable: The Journey, το τρίτο παιχνίδι των Lionhead Studios χωρίς τον P. Molyneux μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι που, αν και ενδιαφέρον, θα μπορούσε να έχει οποιοδήποτε άλλο όνομα. Και ένα “παραμύθι χωρίς όνομα” φλερτάρει πολύ εύκολα με το να αποτελέσει έναν τίτλο χωρίς σκοπό. Σίγουρα θα έχει κάποια βασική ιστορία, η οποία φοβάμαι θα φλερτάρει με το “νίκα τον κακό”, αλλά όντας ένας τίτλος με την κληρονομιά “Fable” θεωρώ ότι αυτομάτως δημιουργεί προσδοκίες και θέτει τον πήχη ψηλά για τον ίδιο του τον εαυτό.
Ή έτσι θέλω να πιστεύω, αγνοώντας σκόπιμα τους τελευταίους δύο τίτλους.
Αν το παιχνίδι έχει όση πλάκα όση είχε στις 2-3 πρώτες φορές που το έπαιξα και μετά από 3-4 μέρες, τότε έχουμε κάτι αξιοπρεπές στα χέρια μας. Αν όχι, τότε το κακό θα έχει τριτώσει για τον κόσμο του Fable και για την εμπιστοσύνη που ως παίκτης μπορώ να δείξω στο franchise πλέον. Η multiplayer beta που θα είναι διαθέσιμη το Φθινόπωρο του 2014 είναι σίγουρα μια δοκιμαστική περίοδος για να έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα, αλλά φοβάμαι ότι θα πω πως, παρά την θετική πρώτη επαφή, τα βήματά μου στην Albion θα είναι για πρώτη φορά πολύ, πολύ προσεκτικά. Σχεδόν διστακτικά.
