Doom Closed Beta

Η σειρά DOOM  έχει διανύσει τα τελευταία 23 χρόνια έναν μεγάλο και δύσκολο, αλλά ταυτόχρονα επιτυχημένο δρόμο. Είναι ένα από τα παιχνίδια που έθεσαν τις βάσεις σε πολλούς τομείς γύρω από το gaming – online και offline. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το πρώτο DOOM κυκλοφόρησε το 1993 ως ένα από τα πρώτα FPS, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δούμε το πού βρίσκεται σήμερα.

Τουλάχιστον, στα πλαίσια της closed beta που ‘έτρεξε’ αυτό το Σαββατοκύριακο, 2-3 Απριλίου, στο online κομμάτι του.

Το gameplay λίγο έως πολύ ήταν το αναμενόμενο. Το παιχνίδι είναι γρήγορο και χρειάζονται κάποια λεπτά να συνηθίσει κάποιος την ταχύτητα. Παρόλο που οι μάχες ήταν 4v4, ήταν γεμάτες και τα kills διαδέχονται το ένα το άλλο. Τα maps είναι πολυεπίπεδα με  τις κλασικές “παγίδες”, αλλά και ως τυπικό FPS της id Software, γεμάτο με διάσπαρτα pickups όπως πυρομαχικά, ενέργεια, θωράκιση αλλά και διάφορα bonus τα οποία θα περιγράψουμε παρακάτω.

Το reload στη μάχη δεν αποτελεί πρόβλημα, μιας και όσα πυρομαχικά και να έχει κάποιος στην διάθεσή του, αυτά εκτοξεύονται μονοκοπανιά προς τους απέναντι (ναι ακόμα και οι 20 ρουκέτες του rocket launcher σου)! Τα όπλα είναι ισορροπημένα, με τα αρνητικά και τα θετικά τους, και δεν υπάρχει κάποιο που να προσφέρει μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με τα υπόλοιπα. Χρειαζόμουν ακριβώς τα ίδια hit με την καραμπίνα όσα και με το rocket launcher για να πάρω ένα kill (τρία για την ακρίβεια).

Στο loadout ο παίχτης έχει δύο όπλα, ένα… gadget και κάτι που βρήκα αρκετά ενδιαφέρον, τα hack modules. Αυτά λειτουργούν ως βοήθημα κατά την διάρκεια της μάχης. Κάποια δίνουν επιπλέον XP με κάθε kill ή δείχνουν την θέση ενός bonus pick up στο χάρτη. Αγαπημένο μου, το Retribution που δείχνει τη θέση του τελευταίου αντιπάλου που σε σκότωσε.

Στα υπόλοιπα mechanics του παιχνιδιού είναι το double jump, που σώζει ζωές και δίνει πρόσβαση σε απρόσιτα σημεία, η δυνατότητα του παίχτη να γραπώνει τις προεξοχές και να σκαρφαλώνει σε μακρινά άλματα που κατά το παρελθόν κατέληγαν σε σίγουρο θάνατο, αλλά και teleportation points που σε μεταφέρουν από το ένα σημείο της πίστας στο άλλο.  

Πριν αναφέραμε κάποια bonus μέσα στα maps. Αυτά είναι είτε ένα health, armor ή speed boost είτε κάποιο ισχυρό όπλο το οποίο μπορούμε να το βρούμε μόνο μέσα στο map.

Για τέλος άφησα το demon rune το οποίο εμφανίζεται ανά διαστήματα στην πίστα. Ο παίχτης που θα το πάρει μεταμορφώνεται ένα μικρό χρονικό διάστημα σε έναν πανίσχυρο δαίμονα με δύο κανόνια πίσω από τους  ώμους του. Κάθε hit είναι kill και αν καταφέρει να τον σκοτώσει η αντίπαλη ομάδα τότε αυτό το rune είναι και πάλι διαθέσιμο μέχρι να τελειώσει ο χρόνος που είναι ενεργό.

Δύο modes ήταν διαθέσιμα στην Beta. Το πρώτο είναι το κλασικό Team Deathmatch και το δεύτερο ονομάζεται Warpath. Σε αυτό στόχος για κάθε ομάδα είναι να κρατήσει στην κατοχή της μία μικρή περιοχή στον χάρτη  η οποία κινείται συνεχώς μέχρι η μία ομάδα να συμπληρώσει 250 πόντους! Η διάρκειά τους ήταν γύρω στα 10 λεπτά αλλά πιστεύω πως στο κανονικό release θα υπάρχει παραμετροποίηση.

Στο μενού των στατιστικών υπήρχαν άλλα τέσσερα τα οποία ήταν κλειδωμένα. Αυτά ήταν: Soul Harvest, Freeze Tag, Clan Arena και Domination.

Τα όπλα που είχαμε διαθέσιμα ήταν αρκετά ακόμα και για κανονική έκδοση. Είδαμε  τα κλασικά πλέον Plasma Rifle, Rocket Launcher και Super Shotgun και τα καινούρια Heave Assault Rifle, Vortex Rifle, Lightning Gun (με απλά λόγια καραμπίνα που πετάει κεραυνούς) και το Static Rifle.

Ως map bonus υπήρχε και ένα One Shot-One Kill Rail Gun.

Στο loadout μπορούσαμε να επιλέξουμε ένα εκ των Frag Grenate, Personal Teleporter και Siphon Grenate. Το τελευταίο είναι μία χειροβομβίδα η οποία δημιουργεί μία κόκκινη σφαίρα ενέργειας. Η σφαίρα κλέβει το HP του αντιπάλου που βρίσκεται μέσα και το επιστρέφει στον παίχτη που την χρησιμοποίησε.

Για την ποιότητα των γραφικών είναι δύσκολο γενικά να πεις κάτι ‘κακό’ σήμερα. Πλέον έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που τα περισσότερα ΑΑΑ releases παίρνουν άριστα. Αν και σε Beta επίπεδο, που σε αρκετές περιπτώσεις βλέπουμε μειωμένα γραφικά, στο DOOM ήταν εξαιρετικά.

Αυτό που μου άρεσε επίσης είναι ότι τα δύο maps της Beta δεν ήταν ‘αδιάφορα’. Αρκετές λεπτομέρειες δημιουργούν μια ατμόσφαιρα δυστοπίας. Λεπτομέρειες όπως κεριά, επιγραφές τελετουργιών και αρκετό αίμα ώστε να σε κάνουν να θες να κοιτάς αλλού.

Τα μοντέλα των παιχτών είναι λεπτομερή, όπως, φυσικά, και τα μοντέλα των όπλων, τα οποία σχεδιαστικά τα βρήκα από τα ωραιότερα που έχω δει σε παιχνίδια της κατηγορίας. Κάθε όπλο έχει ξεχωριστά εφέ, οπτικά και ηχητικά που ανταποκρίνονται στην λειτουργία τους.

Στον τομέα του ήχου έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος. Στο μενού η μουσική δεν θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό από metal. Ένα μικρό αρνητικό που βρήκα ήταν η σχεδόν απουσία μουσικής κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Υπήρχε όμως ένας κύριος, με αδιάφορη φωνή, ο οποίος μας ενημέρωνε για την εξέλιξη του παιχνιδιού. Στα maps υπήρχαν και ήχοι περιβάλλοντος όπως κραυγές, υγρά που έσταζαν από τους τοίχους, η λάβα που έβραζε, και πολλοί άλλοι. Οι νοσταλγοί της σειράς θα εκτιμήσουν και τον κλασικό πλέον θόρυβο που κάνουν τα pick ups.

Πλέον στα πρότυπα του online gaming, το Doom είχε και αυτό ένα σύστημα leveling. Μετά σε κάθε μάχη ο παίχτης κερδίζει XP με το οποίο ανεβαίνει επίπεδα και ξεκλειδώνει καινούρια καλούδια. Από όπλα και  hack modules, μέχρι χρώματα για την πανοπλία. Τα επίπεδα κερδίζονται σχετικά εύκολα και μέσα σε δύο ώρες με μέτρια απόδοση έφτασα στο επίπεδο 10. Πιθανολογώ πως στην τελική έκδοση να γίνει πιο δύσκολο.

Τέλος ο παίχτης μπορεί να επιλέξει την εμφάνιση του ήρωά του. Υπάρχουν επιλογές για το χρώμα, την θωράκιση, ακόμα και το αν η πανοπλία θα έχει γρατσουνιές και βρώμα. Φυσικά χρώματα μπορούσαμε να επιλέξουμε και για το όπλο μας.

Πλέον αναμένουμε την τελική έκδοση, για να δούμε τι επιπλέον έχει να μας δώσει το παιχνίδι. Τo DOOM δεν φοβάται να επαναφέρει στοιχεία από το παρελθόν του αλλά και να προσθέσει νέα.

Η id Software έχει βάλει στόχο αυτό το reboot να δώσει στους gamers αυτό που είχε δώσει το πρώτο DOOM. Θα περιμένουμε μέχρι τις 13 Μαΐου για να δούμε αν θα τα καταφέρει!