
Από παιχνίδι της Bungie, είναι αδύνατον να μην περιμένουμε πολλά.
Βέβαια, το Destiny 1 δεν κατάφερε από την πρώτη μέρα να μας κερδίσει με την ιστορία του, και παρά το εξαιρετικό gameplay, το ‘single player’ κομμάτι του (όσο και αν πλέον το ‘single’ ίσως δεν έχει ιδιαίτερο νόημα, ειδικά για τους always online τίτλους), παρέμεινε ιδιαίτερα αδύναμο μέχρι και την κυκλοφορία του Taken King.
Η υπόσχεση για το Destiny 2 είναι να γίνει καλύτερο σε όλα: από τους χαρακτήρες και το βασικό στόρι, μέχρι το multiplayer (στο οποίο θα αναφερθούμε σε ξεχωριστό κείμενο) και όλους τους μηχανισμούς του gameplay.
Πέρα από την beta που παίξαμε το καλοκαίρι λοιπόν, και την παρουσίαση στην gamescom, το επίσημο trailer του παιχνιδιού μας δίνει μια ξεκάθαρη εικόνα του τί να περιμένουμε.
Τα τύπου Cataclysm γεγονότα, γενικά, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο gaming. Χτυπούν στη νοσταλγία του/των προηγούμενου/ων τίτλων, στα γνωστά σημεία που συχνά αφιερώνουμε ώρες (μέρες!) και πλέον καλούμαστε είτε να υπερασπιστούμε είτε να δούμε τελείως κατεστραμμένα και να πάρουμε αποφάσεις που θα σώσουν ό,τι έχει απομείνει από τον κόσμο που γνωρίσαμε (/αγαπήσαμε). Για όσους παίξετε το παιχνίδι, δείτε απλά το intro και το πώς συνδέει το 2 με τα γεγονότα αλλά και τους φίλους που παίξαμε το 1!
Έτσι και εδώ, έχουμε όλα τα στοιχεία του Destiny που το κάνουν να ‘δουλεύει’ – γρήγορο gameplay, μικρά σετ από το Halo-ish ‘30 seconds of fun’, πολλά νέα όπλα, νέες περιοχές και πολλούς πολλούς NPC χαρακτήρες που, με την έντονη προσωπικότητά τους, ‘σου μένουν’.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν την ψυχή του παιχνιδιού, αλλά η ιστορία είναι αυτή που καλείται να τα δέσει όλα μαζί, σε μια εμπειρία. Και, ευτυχώς, το καταφέρνει.
Μην παρεξηγηθώ, δεν θα περίμενα να πάρει βραβεία για τις ανατροπές της, αλλά φαίνεται πως η Bungie επιτυγχάνει το στόχο της να πει μια ιστορία για την επερχόμενη καταστροφή, και το κάλεσμα για μια ηρωίδα που θα σώσει (ή θα βοηθήσει στο να σωθεί) ο κόσμος από τον ‘κακό’ της υπόθεσης.
Στις πρώτες μάλιστα αποστολές, που είναι πριν ξεκλειδώσει το παιχνίδι το coop, η Bungie φλερτάρει και με σκηνές και το αίσθημα που είχαμε δει σε τίτλους όπως το Reach (ή πιο πρόσφατα το Battlefield 1), όπου σε έναν κόσμο που καταστρέφεται, ένας ήρωας απλά πρέπει να συνεχίσει το ταξίδι του και να μην το βάλει κάτω. Και αυτό, σε συνδυασμό με το άψογο σε πολλά σημεία soundtrack, δίνουν ακόμα περισσότερους πόντους στο παιχνίδι.
Φυσικά προτείνω να παίξετε το παιχνίδι σε coop. Εγώ το έπαιξα με τον Άρη/TheBlackDog, και είναι πολύ πιο απολαυστικό από το να προσπαθείς να εξερευνήσεις τον κόσμο μόνος σου. Επίσης είναι σχεδιασμένο νιώθω να είναι ένα shared experience (υποστηρίζει μέχρι 4 άτομα) και αν και δεν χωρίζει τους συμπαίκτες σε κανένα σημείο (όπως το Gears πχ), σε πολλά σημεία διαφοροποιεί τη στρατηγική και τη συνολική προσέγγιση στο gameplay (όπως πχ σε αντιπάλους που έχουν κάποιο αδύναμο σημείο στο πίσω μέρος της πανοπλίας, και με 2+ παίκτες μπορείς να περικυκλώσεις).
Επίσης έχει πλάκα να μοιράζεσαι live την εμπειρία με κάποιον που είναι μέρος της (σε αντίθεση πχ με ένα βίντεο ή ένα stream). Τα διάφορα event που έχει το παιχνίδι, πέρα από τη βασική ιστορία του, αλλά και τα public event που φέρνουν πολλούς παίκτες στο ίδιο σημείο, είναι επίσης σχεδιασμένα (νιώθω) για παρέα.
Τα γραφικά τώρα, είναι φυσικά βελτιωμένα σε σχέση με το D1, και παραμένουν ευχάριστα και χωρίς προφανείς ατέλειες. Το artwork/art direction της Bungie είναι στα καλύτερά του και σε πολλά σημεία απλά έπρεπε να σταματήσω και να χαζέψω τον πανέμορφο, τεράστιο κόσμο, και να κάνω ένα Xbox Take a Screenshot.
Νομίζω δυστυχώς το παιχνίδι παραμένει κλειδωμένο στα 30fps – αν και στο campaign δε το θεωρώ και το μεγαλύτερο κακό που μας έχει συμβεί, αντίθετα εξασφαλίζει μια πιο ομαλή ροή σε όλα.
Ευτυχώς μερικές από τις αδυναμίες του D1 έχουν διορθωθεί – ο χάρτης πλέον ξεκλειδώνει σταδιακά τα Strikes, Adventures, Quests κτλ. ενώ η ‘αποστολή’ που σου αναθέτουν οι χαρακτήρες, σου επιτρέπει να εξερευνήσεις καθένα από αυτά με πιο ξεκάθαρο και κατανοητό τρόπο. Το παιχνίδι πλέον επιτρέπει απευθείας μετάβαση από το ένα σημείο στο άλλο ενώ έχει και quick travel σε αρκετά σημεία, μειώνοντας έτσι το χρόνο που απλά περπατώ περπατώ μες το δάσος.
Οι τέσσερεις πλανήτες έχουν αρκετές δραστηριότητες για να κρατήσουν κάποιον για 15 περίπου ώρες για τα βασικά, χωρίς να βάλουμε πρόσθετες δραστηριότητες ή multi αποστολές. Όπως και στο D1, αν προσθέσουμε public event/multi και raid οποιασδήποτε μορφής, μιλάμε πιθανότατα για ένα παιχνίδι που μπορεί άνετα να κρατήσει μήνες – και υποψιάζομαι θα κρατήσει τα επόμενα 2-3 χρόνια σίγουρα.
Αν λοιπόν έχετε περιέργεια για τη νέα δημιουργία της Bungie, και θέλετε ένα παιχνίδι που θα παίξετε με παρέα, εδώ είμαστε. Το Destiny 2 είναι ό,τι ήταν και έπρεπε να είναι το D1, και κάτι παραπάνω. Μπορεί να σταθεί και μόνο του ως εμπειρία, ενώ η ιστορία που θέλει να μας πει η Bungie για τον κόσμο των Guardian φαίνεται να έχει ακόμα αρκετά κεφάλαια μπροστά της. Και με βάση την μέχρι τώρα καριέρα μου ως Titan, οφείλω να ομολογήσω πως δε μπορώ να τα περιμένω.