Το Summer of Arcade μας έχει δώσει στο παρελθόν τίτλους όπως το Shadow Complex και το Limbo. Η αλήθεια είναι πως εκ πρώτης όψεως, ο τέταρτος σε σειρά τίτλος του φετινού Summer of Arcade θυμίζει αρκετά τους δύο προαναφερθέντες, καθώς το Deadlight είναι ένα side-scrolling platformer, με τη μεγαλύτερη έμφαση να δίνεται στους γρίφους και παρόλο που η θεματολογία του δε ξεφεύγει από την τελευταία… μόδα, τελικά καταφέρνει να ξεχωρίσει.
Βρισκόμαστε στο Seattle του 1986, σε μια πραγματικότητα διαφορετική από αυτή που κατέγραψε η ιστορία. Ο Randall Wayne είναι ένας πρώην δασοφύλακας, ο οποίος τους τελευταίους μήνες αναζητά την γυναίκα και τη κόρη του, μετά το πρόσφατο περιστατικό που άλλαξε μια για πάντα τις ζωές όλων. Αυτό, βέβαια, δεν είναι άλλο από -έκπληξη- το ξέσπασμα μιας επιδημίας η οποία μετατρέπει τους ανθρώπους σε -κι άλλη έκπληξη- ζόμπι. Ο Randall θα πρέπει να ξεπεράσει τις ορδές των “σκιών” και να μάθει την τύχη της οικογένειας του, βρίσκοντας και ο ίδιος ένα καταφύγιο από την νέα απειλή που αποδεκάτισε την κοινωνία, καθιερώνοντας μια νέα πραγματικότητα.
Όπως είναι απόλυτα λογικό, η πρώτη ερώτηση που θα έρθει στο μυαλό όλων είναι μία. “Αλήθεια… Ζόμπι;”
Κι όμως, ο εχθρός που κανείς δεν κουράζεται να εξοντώνει, κανείς δεν αναρωτιέται πως εμφανίστηκαν και -όπως όλα δείχνουν- κανείς δε βιάζεται να… τελειώσουν, αξιοποιείται με τον καλύτερο τρόπο από την Tequila Works. Αυτό γιατί το Deadlight δεν ακολουθεί την τυπική συνταγή “σκότωσε-ότι-κινείται”, αλλά εστιάζει περισσότερο στα άλματα, το τρέξιμο, τα γρήγορα αντανακλαστικά και την χρήση του περιβάλλοντος προς όφελος του παίκτη.
Σίγουρα, σε κάποια φάση ο Randall θα αποκτήσει όπλα όπως τσεκούρι, πιστόλι, καραμπίνα και… σφεντόνα, ωστόσο αυτά θα χρησιμοποιηθούν είτε σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, είτε για να σπάσουν κάποια κλειδαριά ή κάποιο κλειστό παράθυρο. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό που κάνει το Deadlight να ξεχωρίζει είναι πως τα ζόμπι είναι μια πραγματική απειλή, αφού η οποιαδήποτε αναμέτρηση μαζί τους λήγει γρήγορα μόνο με μια σφαίρα στο κεφάλι, ενώ είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσει κανείς πάνω από δύο, ταυτόχρονα.
Η πλειοψηφία των γρίφων δεν πρόκειται να προκαλέσουν κανένα πρόβλημα, ενώ οι παίκτες δεν αργήσουν να καταλάβουν το σκεπτικό τους. Με αυτό τον τρόπο η περιπέτεια του Randall θα κυλήσει αρκετά εύκολα και ευχάριστα, με ευπρόσδεκτα διαλείμματα όπου η δράση αποκτά φρενήρη ρυθμό μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Στη μικρή του διάρκεια, η οποία με δυσκολία ξεπερνάει τις τέσσερις ώρες, ο τίτλος αφηγείται μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία με ένα τέλος το οποίο καταφέρνει να εκπλήξει, δυστυχώς όμως, στα μισά της περιπέτειας ο ρυθμός κάνει κοιλιά και κουράζει αρκετά.
Αυτό που πραγματικά θα κλέψει την παράσταση είναι ο οπτικός τομέας και πιο συγκεκριμένα η καλλιτεχνική διεύθυνση του Deadlight. Η αισθητική του τίτλου δένει απόλυτα με την ζοφερή πραγματικότητα που μας εξιστορεί, με τις σκοτεινές σιλουέτες του Randall αλλά και των εχθρών να ταιριάζουν με τα πολύ όμορφα ένα Seattle που είναι πλέον μία σκιά του παρελθόντος.
Το soundtrack ίσως είναι το highlight του ηχητικού τομέα, με όμορφα εφέ και ambient ήχους να συνοδεύουν τη δράση, ενώ το μοναδική ένσταση αποτελεί το voice acting το οποίο πολλές φορές είναι ικανό να χαλάσει την εμπειρία.
[yframe url=’http://www.youtube.com/watch?v=R5xK8Z6zSPE’]
Το να φτιάξεις έναν τίτλο με ζόμπι είναι ένα αρκετά προκλητικό εγχείρημα σε μια γενιά που έχει… κατακλυστεί από την απέθαντη απειλή, ωστόσο η Tequila Works φαίνεται πως βρήκε τον τρόπο. Το Deadlight μπορεί να μην είναι το επόμενο Limbo, δεν του λείπει όμως ο χαρακτήρας, αλλά ούτε και η ουσία. Ο προβληματικός του ρυθμός και η πολύ μικρή του διάρκεια μπορεί να μη το καθιστούν ως την πιο ελκυστική αγορά για την τιμή στην οποία προσφέρεται, το Deadlight όμως είναι ένας πολύ διασκεδαστικός τίτλος που θα μείνει στη μνήμη όσων αποφασίσουν να ασχοληθούν μαζί του.
Βαθμολογία: 8/10
Εταιρεία ανάπτυξης: Tequila Works
Εταιρεία έκδοσης: Microsoft Studios
Αριθμός παιχτών: 1
Ηλικίες: PEGI 18
Επίσημη ιστοσελίδα: www.deadlightgame.com