Battleborn

Στην ιστορία του gaming έχουμε δει πολλές… «περίεργες» περιπτώσεις. Μία τέτοια περίπτωση τείνει να γίνει και το Battleborn, η νέα προσπάθεια της Gearbox Software μετά τα εξαιρετικά Borderlands και τo όχι τόσο πετυχημένο Aliens: Colonial Marines.

“Γιατί περίεργη”; Γιατί το Battleborn είναι ένα παιχνίδι που πολλοί το καταδίκασαν σε αποτυχία πριν ακόμα κυκλοφορήσει. Και αυτό γιατί μπορεί να μπει σε μια, ανούσια, σύγκριση με “σχεδόν” ανταγωνιστές του, είτε λόγω κακού timing, είτε λόγω ομοιοτήτων σε γραφικά και gameplay στοιχεία, είτε λόγο κακής προώθησης ή καλύτερα “όχι τόσο έντονης” διαφήμισης που δημιουργεί overhype στην κοινότητα, το οποίο αυξάνει τις πωλήσεις και κατ’ επέκταση κρίνει συνήθως την επιτυχία ενός IP.

Μία ιστορία λοιπόν που μου δημιουργεί την ανόητη ανάγκη να προβώ σε αυτή την εισαγωγή.

Πριν όμως μπούμε στην ανάλυση του παιχνιδιού, ας πούμε δύο λόγια για τη δημιουργό του. Η Gearbox Software είναι ένας game developer ο οποίος μετράει σχεδόν 20 χρόνια ύπαρξης, ξεκινώντας το μακρινό πλέον 1999 ως δημιουργός expansion pack για το Half-Life. Μετράει μεγάλες επιτυχίες αλλά και (ελάχιστες) αποτυχίες.

Αν μη τι άλλο όμως, όλα αυτά τα χρόνια η Gearbox έδειξε ότι δεν φοβάται να δοκιμάσει. Δεν φοβάται να αναμιχθεί σε διάφορα και διαφορετικά project, όπως δεν φοβάται να υιοθετήσει καινούριες ιδέες. Aυτό που δοκιμάζει τα τελευταία χρόνια είναι η μίξη διαφορετικών στοιχείων για να παρουσιάσει κάτι νέο, κάτι το οποίο έκανε και με το Battleborn.

Ποια στοιχεία λοιπόν συνδυάζει το Battleborn και ποιά είναι τα μοναδικά του χαρακτηριστικά? Το Battleborn καταρχήν είναι ένα PvP/PvE, Ηero/First Person Shooter-RPG ΜΟΒΑ (Ναι όλα αυτά). Κανένα από τα στοιχεία του δεν ξεχωρίζει περισσότερο από τα υπόλοιπα και συνδυάζονται με έναν τρόπο ξεχωριστό και εντελώς μοναδικό σε ότι έχουμε δει μέχρι τώρα.

ο παιχνίδι διαδραματίζεται στο διάστημα. Μετά από μία μεγάλη καταστροφή που εξαφάνισε τους περισσότερους πλανήτες στο σύμπαν, όλοι οι πολιτισμοί που κατάφεραν να επιζήσουν πολεμούν για την σωτηρία του τελευταίου άστρου που απέμεινε, του Solus.

Απέναντί τους βρίσκονται οι Varelsi, αυτοί που προκάλεσαν την καταστροφή και που έχουν βάλει σκοπό να εξαφανίσουν τα πάντα.

Το σενάριο του παιχνιδιού εξελίσσεται μέσα από ένα campaign 9 αποστολών. Το campaign δεν είναι μόνο single player αλλά υπάρχουν και οι επιλογές για online co-op και local co-op στην ίδια κονσόλα.

Το μοτίβο των αποστολών είναι πάνω κάτω το ίδιο. Υπάρχει ένας τετριμμένος στόχος σε κάθε ένα επίπεδο και στο τέλος μας περιμένει ένα σχετικά απαιτητικό boss fight. Όσοι έχουν παίξει κάποιο από τα Borderlands θα βρουν το gameplay οικείο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι το ίδιο. Τα επίπεδα είναι γεμάτα με εχθρούς, οι κυνικοί διάλογοι των χαρακτήρων είναι συνεχείς, με κωμικά στοιχεία που συναντήσαμε και στα Borderlands.

Κάτι που κάνει την διαφορά σε σχέση με άλλα παιχνίδια είναι πως στο campaign μπορούμε να ξεκλειδώσουμε χαρακτήρες, αντικείμενα και gadgets τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στα online modes. Ο παίχτης δεν θα πρέπει να το προσπεράσει ελαφριά τη καρδία και μάλιστα θα προσέξει ότι τα bonuses είναι αρκετά γενναιόδωρα.

Προσωπικά το campaign το βρίσκω σχετικά κουραστικό και επαναλαμβανόμενο. Θα το χαρακτηρίσω “co-op driven” – και δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να το παίξω σε co-op. Αλλά αυτή την άποψη έχω και για τα Borderlands. Ένα καταπληκτικό co-op παιχνίδι που όμως όταν το έπαιξα μόνος μου δεν μπορώ να πω ότι το ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα.

Το Battleborn διαθέτει αρχικά 25 ήρωες οι οποίοι δεν είναι από την αρχή διαθέσιμοι αλλά πρέπει να τους ξεκλειδώσουμε καθώς παίζουμε το παιχνίδι. Κάθε ήρωας διαθέτει την δικιά του προσωπικότητα και gameplay style από τους υπόλοιπους. Διαθέτει διαφορετικό οπλοστάσιο και μοναδικές ικανότητες. Το gameplay του κάθε ήρωα διαφοροποιείται εξαιτίας του Helix System και των Gadgets, σε κάποιο βαθμό ανάλογα με τις επιλογές του παίχτη. Μπορούμε να χωρίσουμε επίσης τους ήρωες σε αμυντικούς, επιθετικούς και υποστήριξης. Δεν λείπουν φυσικά τα cosmetics με τους ήρωες να έχουν διαφορετικά skins και taunts.

Όταν ξεκινά μία καινούρια μάχη ο ήρωας ξεκινά από το χαμηλότερο level και οι πιθανές επιλογές που έκανε στη προηγούμενη χάνονται. Το μέγιστο level των χαρακτήρων είναι το 10 και το XP κερδίζεται πραγματοποιώντας διάφορα objectives ανάλογα με το mode, σκοτώνοντας αντίπαλους ήρωες και minions ή δίνοντας assist.

Ο ήρωας αρχικά έχει στην διάθεσή του τον κλασικό του οπλισμό και δύο ικανότητες στα πρότυπα ενός κλασικού MOBA. Οι επιθέσεις γίνονται με όπλα κοντινής ή μακρινής απόστασης, εκρηκτικά, τόξα, ξίφη, μαγείες, γροθιές ακόμα και με… δόντια! Όταν φτάσει στο επίπεδο 5 τότε γίνεται διαθέσιμη και μία τρίτη πολύ ισχυρή ικανότητα (ulti).

Τα στατιστικά της κάθε επίθεσης διαφέρουν και εδώ μπαίνει στο παιχνίδι το Helix System με τα mutations. Κάθε φορά που ανεβαίνει level ο ήρωας έχει στην διάθεσή του δύο νέα upgrades (mutations). Αυτά τα mutations διαφοροποιούν σε μικρό βαθμό το όπλο ή μία ικανότητά του ήρωα. Από τα δύο μπορεί να επιλεγεί μόνο το ένα το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει μέχρι το τέλος της μάχης με το μη επιλεγόμενο mutation να χάνεται οριστικά. Έτσι ανάλογα με την εξέλιξη της μάχης ο ήρωας μπορεί να αποκτήσει έναν διαφορετικό προσανατολισμό στο gameplay, πιο αμυντικός ή επιθετικός ανάλογα με τις επιλογές του παίχτη. Για παράδειγμα μία μαγεία που προκαλεί damage στους αντιπάλους μπορεί να αλλάξει και να δίνει movement bonus ή να κάνει healing στους συμμάχους.

Τέλος τα gadgets είναι κάτι που έχουμε συναντήσει στο παρελθόν όμως εδώ λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο (βλ. Shards). Σε κάθε μάχη μπορούμε να έχουμε μαζί μας από κανένα μέχρι τρία gadgets. Τα gadgets δίνουν ένα bonus στα στατιστικά του ήρωα ταυτόχρονα όμως με ένα αρνητικό bonus σε κάποιο άλλο. Δηλαδή να έχουμε για παράδειγμα αύξηση στο movement, αλλά ταυτόχρονα αυξάνεται το damage που μας προκαλούν οι αντίπαλοι.

Eκτός από τα level των heroes που αναλύσαμε νωρίτερα , το Battleborn έχει ένα γενικότερο rankings τόσο για τον χρήστη όσο και για τους ήρωες ξεχωριστά. Τόσο το ranking του χρήστη όσο και των ηρώων ανεβαίνει μετά από κάθε μάχη και το XP κερδίζεται ανάλογα με την απόδοση που είχαμε σε αυτή. Προφανώς για τους ήρωες, XP κερδίζεται μόνο όταν επιλέγουμε να συμμετέχουμε σε μία μάχη. Επίσης μαζί κερδίζουμε και “in menu” νομίσματα με τα οποία μπορούμε να αγοράσουμε καινούρια gadget packs.

Λίγο πριν μιλήσαμε για “in menu” νομίσματα. Ο λόγος που το κάναμε αυτό είναι τα Shards. Τα shards είναι το νόμισμα του παιχνιδιού το οποίο όμως είναι διαθέσιμο μόνο κατά τη διάρκεια μίας μάχης. Τόσο για να τα μαζεύουμε όσο και για να τα ξοδέψουμε. Φυσικά δεν μεταφέρονται από μία μάχη στην επόμενη όπως και τα level των ηρώων.

Τα shards έχουν δύο χρήσεις. Με αυτά αγοράζουμε τα gadgets από το loadout μας, που μπορούν να μας δώσου ένα πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων όπως είπαμε. Όμως εάν το επιθυμούμε μπορούμε να αγοράσουμε και να αναβαθμίσουμε towers μέσα στα επίπεδα, σε προκαθορισμένες θέσεις που μας βοηθούν στην υπεράσπιση ή την επίτευξη ενός objective.

Χρησιμοποιώντας τα shards κατά αυτό τον τρόπο κερδίζουμε επιπλέον XP με αποτέλεσμα να ανέβουμε level γρηγορότερα και άρα να αποκτήσουμε πρόσβαση στα mutations νωρίτερα.

Συνεπώς ο παίχτης έχει να επιλέξει μεταξύ δύο πλεονεκτημάτων. Φυσικά το ένα δεν αποκλείει το άλλο, όμως το θέμα είναι πως θα διαχειριστούμε τον χαρακτήρα μας για να αποκτήσουμε το μάξιμουμ από τις ικανότητές του.

Στο Battleborn θα βρούμε τρία online multiplayer modes. Το κάθε mode διαρκεί γύρω στα 10 με 15 λεπτά και εξελίσσεται διαφορετικά. Σημασία δεν έχουν πάντα τα kills (που για κάποιο λόγο είναι αυτό που επιδιώκουν σχεδόν όλοι), αλλά ούτε μόνο τα objectives. Οι δύο ομάδες, που αποτελούνται από πέντε παίχτες η κάθε μία, πρέπει να βρουν μία ισορροπία ανάμεσα στα δύο αν θέλουν στο τέλος να βγουν νικητές.

Τα γραφικά του Battleborn δεν είναι κάτι καινούριο. Η Gearbox ακολούθησε την πετυχημένη cell shaded συνταγή του Borderlands. Τα περιβάλλοντα και οι χαρακτήρες έχουν μία καρτουνίστικη χροιά, που προσωπικά τη βρίσκω πανέμορφη για διάφορους λόγους. Ένας από αυτούς είναι η ελευθερία στον σχεδιασμό, ειδικά σε αυτόν των χαρακτήρων, που είναι από τους καλύτερους που έχουμε δει σε βιντεοπαιχνίδια. Τα textures είναι ομαλά με πολλές λεπτομέρειες και χωρίς όρια στα χρώματα. Τα επίπεδα και τα maps είναι σαφώς επηρεασμένα από το Borderlands, αλλά διαφέρουν και δένουν με την γενικότερη ατμόσφαιρα του παιχνιδιού. Βρισκόμαστε στο διάστημα και αυτό είναι εμφανές.

Την ώρα της μάχης στην οθόνη μας συμβαίνουν πάρα πολλά με αποτέλεσμα να μπερδεύουν τον παίχτη αρχικά. Μετά από μερικές μάχες όμως το μάτι συνηθίζει και μπορούμε ακόμα να διακρίνουμε τα spells και τις επιθέσεις που γίνονται εκείνη τη στιγμή. Ένα μειονέκτημα που βρήκα είναι το mini map που δεν το λες και το πιο ευανάγνωστο που υπάρχει. Γενικά είτε το έχω, είτε δεν το έχω στην οθόνη μου για μένα είναι ακριβώς το ίδιο.

Ο ήχος είναι πολύ καλός επίσης αν και μερικές φορές περνάει απαρατήρητος. Τα ηχητικά εφέ ανταποκρίνονται στις πηγές που τα προκαλούν και είναι ένα ακόμα στοιχείο που δίνει προσωπικότητα στους χαρακτήρες. Οι ποιότητα των διαλόγων είναι αρκετά καλή, όμως μερικές φορές προσπαθούν υπερβολικά να φανούν αστείοι και καταφέρνουν ακριβώς το αντίθετο.

Η μουσική επίσης πολύ καλή και ευχάριστη αλλά είναι παρούσα μόνο στο κεντρικό menu στην αρχή και στο τέλος της μάχης. Την ώρα που ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους αντιπάλους μας το παιχνίδι φροντίζει να μας ενημερώνει για το τι συμβαίνει γύρω μας δίνοντάς μας έτσι την ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε καταστάσεις προς όφελός μας.

Στους προηγούμενους τομείς του review αναφερθήκαμε σε πολλά από τα στοιχεία του gameplay. Αυτό που δεν σχολιάσαμε ακόμα είναι το απλό και βασικό gameplay που συναντάμε όταν πάρουμε στα χέρια μας τον ήρωα της επιλογής μας.

Το Battleborn σε αυτόν τον τομέα είναι ένα κλασικό First Person Shooter. Η κίνηση του χαρακτήρα είναι αρκετά ομαλή χωρίς κολλήματα. Η στόχευση όπως ακριβώς περιμένουμε από ένα FPS και χρειάζεται επιδεξιότητα για να καταφέρουμε συνεχόμενα χτυπήματα σε έναν αντίπαλο που κινείται συνεχώς. Το ίδιο ισχύει όταν έχουμε έναν melee ή έναν long range χαρακτήρα που θεωρητικά έχει καλύτερες επιλογές στόχευσης. Επίσης τα spells λειτουργούν κατά παρόμοιο τρόπο. Γενικά πατάει αρκετά καλά με στοιχεία στα οποία η Gearbox έχει αρκετά μεγάλη εμπειρία.

Νομίζω πως σε αυτό το κομμάτι δύσκολα θα μείνει δυσαρεστημένος κανείς.

Το παιχνίδι είναι αρκετά ισορροπημένο. Δεν υπάρχει κάτι που θα δώσει μεγάλο πλεονέκτημα σε έναν παίχτη απέναντι σε κάποιον άλλον. Ακόμα και αν ένας ήρωας φανεί αρχικά πως είναι αδύναμος, μόλις επενδύσετε λίγο χρόνο στο να τον/την μάθετε, θα δείτε πολύ μεγάλη βελτίωση. Επίσης τα gadgets εξηγήσαμε πως μπορεί να δίνουν ένα πλεονέκτημα αλλά αυτό έχει κάποιο κόστος. Εγώ προτιμώ να αυξήσω τα level του ήρωα ούτως ώστε να τον “χτίσω” στις συνθήκες της μάχης και αν δω ότι ένα gadget μπορεί να μου προσφέρει ένα πλεονέκτημα την δεδομένη στιγμή θα ξοδέψω τα πολύτιμα shards μου. Υπάρχει και καλή ισορροπία στον συνδυασμό kills–objectives. Σχεδόν όλες τις φορές για παράδειγμα που μία ομάδα αποφασίζει να κάνει το κακόφημο (αλλά σε πολλά παιχνίδια αποδοτικό) “ganking”, είναι καταδικασμένη.

Αυτό που με κάνει να αναφερθώ ξεχωριστά στο matchmaking είναι το γεγονός πως αποτελεί το μεγαλύτερο ψεγάδι του παιχνιδιού. Το θεωρώ απαράδεκτο να πρέπει να περιμένω 5 με 15 λεπτά για να βρεθούν εννέα ακόμη παίχτες κάθε φορά. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποιος έχει βαρεθεί μετά από αρκετά λεπτά αναμονής και έχει φύγει από το lobby και το matchmaking αντί να βρει έναν καινούριο παίχτη στη θέση του, ξεκινάει από την αρχή. Σε αυτό τον χρόνο να προσθέσουμε και τα 120 δευτερόλεπτα που πρέπει να περιμένουμε για την επιλογή χαρακτήρα. Ακόμα και αν οι 9 έχουν τελειώσει στα 10 πρώτα δευτερόλεπτα, θα πρέπει να περιμένουμε τα υπόλοιπα 110 τον ένα που έχει πεταχτεί μέχρι την κουζίνα να ψήσει δύο τοστάκια.

Το ίδιο και περισσότερο εκνευριστικό είναι αυτό που συμβαίνει με τη μάστιγα των online games, τους quitters. Μόλις ένας κακομαθημένος (δει πως το παιχνίδι δεν εξελίσσεται καλά ή στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορεί να πάρει kill ενώ αντίθετα τα deaths του αυξάνονται σε εκθετικό βαθμό) αποχωρίσει από το παιχνίδι αυτό τιμωρεί ολόκληρη την ομάδα του, γράφοντας ένα “Your team has been surrendered!”, δίνοντας την νίκη στους αντίπαλους.

Δεν φτάνει δηλαδή που περιμένουμε τόσο πολύ για μία μάχη, οι developers αποφάσισαν πως είναι το δίκαιο να μας αφαιρεί το δικαίωμα να διεκδικήσουμε το παιχνίδι, ακόμα και αν χάσουμε πανηγυρικά. Αρκετά εκνευριστικό και στην περίπτωση που βρίσκομαι στην ομάδα των νικητών. Παίζω το παιχνίδι για την ευχαρίστηση και όχι για τη νίκη.

Κάτι πλέον που, καλώς ή κακώς το 2016, έχει μεγάλη σημασία είναι η πολιτική της εκάστοτε εκδότριας εταιρείας αλλά και του developer ενός παιχνιδιού, στην εξέλιξή του αλλά και στον τρόπο που αυτή θα δοθεί στο κοινό. Και τι εννοούμε με αυτό. Το Battleborn είναι ένα πλήρες παιχνίδι. Διαθέτει ένα ολοκληρωμένο single player campaign και τρία διαφορετικά online game modes. Όλο το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο από την αρχική αγορά. Δεν δίνεται η δυνατότητα αγοράς έξτρα περιεχομένου που θα δώσει πλεονέκτημα απέναντι στους υπόλοιπους παίχτες. Οι ήρωες είναι όλοι διαθέσιμοι και το μόνο που έχουμε να κάνουμε για να τους ξεκλειδώσουμε είναι να παίξουμε το παιχνίδι.

Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν η Gearbox έχει δηλώσει πως όλα τα update θα είναι δωρεάν. Το ίδιο ισχύει και για τους 5 ήρωες που είναι προγραμματισμένο να βγουν στο μέλλον (με τον πρώτο να είναι ήδη διαθέσιμος). Επίσης έχει γίνει και αναφορά σε νέα multiplayer modes.

Τέλος θα υπάρξουν και πέντε DLCs τα οποία θα περιέχουν ένα καινούριο mission και μερικά cosmetics το καθένα. Το κόστος τους θα είναι στα 5 ευρώ έκαστος.