E3 2007, στην Press Conference της Microsoft, και η Ubisoft ανεβαίνει στη σκηνή για να παρουσιάσει το νέο της δημιούργημα. «Assassin’s Creed». Θα τρέχουμε σε στέγες, θα εκτελούμε με μια κρυμμένη λεπίδα και θα είμαστε ο φυγάς, ο –σχεδόν- Ζορό, που πάντα θέλαμε να είμαστε – ελεύθεροι πολιορκημένοι.
Διαβάστε τώρα τις εντυπώσεις μας και από το πρώτο Premium DownLoadable Content του Assassin’s Creed 2, το Battle of Forli.
Το Assassin’s Creed II Sequence 12: Battle of Forli επεκτείνει την ιστορία του παιχνιδιού συμπληρώνοντας το ένα κομμάτι που λείπει από την κεντρική ιστορία. Θα κληθείτε να βρείτε τους Machievelli και Caterina Sforza, και να βοηθήσετε το Forli να αμυνθεί από την επίθεση των Orsi. Θα πρέπει να καταφέρετε να κάνετε μια δύσκολη διάσωση, και να εμποδίσετε το Piece of Eden από το να φτάσει στα χέρια των Templars. Έξι νέα memories είναι διαθέσιμα, και ένα ακόμα “κύμα” πληροφοριών για την ιστορία και τη συνομοσία πίσω από τα γεγονότα του παιχνιδιού μας περιμένει, ενώ για μια ακόμα φορά θα πάρουμε στα χέρια μας την ιπτάμενη μηχανή του Leonardo, αυτή τη φορά για να πετάξουμε επάνω από την Romagna.
Διαβάστε το review μας για το PDLC1 εδώ.
Δυόμιση χρόνια μετά την Ε3, στη Βενετία του 1486, ο φυγάς έχει όνομα, ταυτότητα και μια πολύ μπερδεμένη, αλλά άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία, της οποίας το πρώτο μέρος δίχασε (κοινό και κριτικούς), αλλά σίγουρα δημιούργησε αρκετό θόρυβο γύρω από το franchise ώστε να μετράμε τις μέρες μέχρι τη στιγμή που θα τρέξουμε πάλι στις στέγες (ΟΚ, πέρα από τη Faith).
Στην Ιταλία της Αναγέννησης λοιπόν, ο “Altair” που αγαπήσαμε επιστρέφει – σαν Ezio πλέον – και έχει μαζί του τη συνέχεια της ιστορίας πακεταρισμένη με εξαιρετική μουσική, πολύ καλά γραφικά, ελάχιστα προβλήματα και μια ροή παιχνιδιού που θα σας κρατήσει περίπου 10 ώρες μόνο για τη βασική ιστορία, ή πολύ παραπάνω αν αποφασίσετε να κάνετε οτιδήποτε άλλο πέρα από τα βασικά ή απαραίτητα quests.
Ξεκινώντας από τα βασικά, στο Assassin’s Creed ο Desmond, ή αν θέλετε ο παίκτης στη σημερινή εποχή της τεχνολογίας, έχει τη δυνατότητα να ζήσει τις μνήμες των προγόνων του. Στο πρώτο παιχνίδι βιώσαμε την ιστορία του Altair, και στο δεύτερο σειρά έχει ο Ezio. Η ιστορία όμως του παίκτη – Desmond, ξεκινά ακριβώς εκεί που σταμάτησε το πρώτο AC. Χωρίς να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι (σκόπιμα), θα πούμε μόνο ότι τα πράγματα μπλέκονται όλο και περισσότερο καθώς ο παίκτης θα κληθεί να δραπετεύσει από τα εργαστήρια που βρισκόταν, και με την πρώτη ευκαιρία που θα δοθεί, να «συνδεθεί» και πάλι με το παρελθόν του μέσω του «Animus». Αυτή τη φορά θα γεννηθεί στην Ιταλία, αιώνες μετά τον Altair, για να αντιμετωπίσει τη δολοφονία της οικογένειάς του, το άγνωστο παρελθόν του και τις αντίπαλες οικογένειες της χώρας. Παράλληλα, ο Ezio βάζει σαν σκοπό ζωής να ανταποδώσει την «χάρη» που του έκανε ο – κατά τα άλλα – σύμμαχός του. Αυτό αναπόφευκτα θα τον οδηγήσει στο να ανακαλύψει πολλές πτυχές της ιστορίας των Assassin που δεν γνωρίζαμε, αντίστοιχα πολλά στοιχεία για τους ανθρώπους που διοικούν την «Ιταλία» (ή τις «πόλεις-κράτη» της Ιταλίας) και σταδιακά τη σχέση του AC2 με τον Altair, και τα γεγονότα του πρώτου τίτλου – πέρα από αυτά που βλέπουμε στη σύγχρονη εποχή, τα οποία και λίγο – πολύ αφήνουμε, δυστυχώς, ανέπαφα. Δολοπλοκίες, δολοφονίες και γενικότερα δόλος χαρακτηρίζουν σε επίπεδο ιστορίας το παιχνίδι, ενώ γυναίκες, κλέφτες και πολεμιστές συμπληρώνουν την εικόνα, μαζί βέβαια με τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι και τις εφευρέσεις του, και μια σειρά από συγγενείς και φίλους του Ezio που τον βοηθούν καθώς αυτός σχεδιάζει και υλοποιεί την εκδίκησή του (με αγαπημένο μας χαρακτήρα το θείο του, Μάριο…). Όλα αυτά, συνδυασμένα με ένα κεντρικό χαρακτήρα πολύ πιο ενδιαφέροντα από τον Altair (και ας μην πίστευα ότι θα το έλεγα), που έχει άποψη και σχόλιο για όλους και όλα.
Σε αντίθεση με το πρώτο παιχνίδι, που πέρα από τα βασικά (βρες στόχο, σκότωσε στόχο) που, όσο και αν τα απολαύσαμε δεν ήταν αρκετά, και τις ελάχιστες επιλογές που είχε πέρα από τις βασικές αποστολές, το Assassin’s Creed 2 «γεμίζει» το χρόνο του παίκτη, αλλά και τον… in-game χάρτη με πολλές διαφορετικές αποστολές που ποικίλουν από την αναζήτηση των Codex Pages, που αποτελούν και βασικό κομμάτι της ιστορίας και των Special Memories όπου θα βρείτε στοιχεία σχετικά με το παρελθόν του Ezio, μέχρι τις δολοφονίες, το κυνηγητό με τους κλέφτες κάθε πόλης, ειδικές αποστολές παράδοσης, θησαυρούς, ξυλοδαρμούς και γενικά ό,τι θα μπορούσαμε να σκεφτούμε να κάνουμε μέσα στο παιχνίδι. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται φυσικά και τα hiding spots, όπου μπορείτε να χωθείτε στις δύσκολες στιγμές, ή τα group από κλέφτες, μισθοφόρους ή πόρνες που θα συμβάλουν στο να πετύχετε το στόχο σας κάθε φορά. Πέρα από όλα αυτά, ο παίκτης μπορεί (και πρέπει) να αγοράζει υλικά ή εφόδια, τα οποία μπορεί να είναι πυρομαχικά, φίλτρα για την υγεία και όπλα ή πανοπλίες, ή απλά και καθημερινά ρουχαλάκια ή πίνακες ζωγραφικής που κάθε δολοφόνος αγαπά και αναζητά. Όλα αυτά θα τα βρείτε σε οποιοδήποτε από τα τέσσερα διαφορετικά εξουσιοδοτημένα «καταστήματα» που υπάρχουν σε κάθε πόλη.
Η ανάγκη αυτή βέβαια ώθησε στη δημιουργία ενός αρκετά πολύπλοκου αλλά καλοστημένου συστήματος οικονομίας. Έτσι, πέρα από τα μπαούλα με τους θησαυρούς που θα βρείτε διασκορπισμένα σε διάφορα σημεία στο χάρτη, και τις μικροκλοπές από περαστικούς, βάρκες και… τους ηττημένους αντιπάλους σας, το χωριό-βάση σας θα αποτελέσει από ένα σημείο και έπειτα ένα μέσο εσόδων, καθώς κάθε είκοσι περίπου λεπτά στο εκεί (δικό σας) μπαούλο θα σας γίνεται μια πολύ καλή… κατάθεση από τους κατοίκους.
Τέλος, για την περίπτωση που τα παραπάνω δεν σας καλύψουν για να συμπληρώσετε πάνω από 20 ώρες παιχνιδιού, μπορείτε πάντα να βρείτε και να «διορθώσετε» το πρόβλημα που δημιουργούν τα διασκορπισμένα άτομα ή οι σκόρπιες σε όλη την πόλη αφίσες που σας καταδεικνύουν σαν δολοφόνο, μειώνοντας έτσι το πόσο εύκολα θα σας αναγνωρίζουν οι φρουροί – όταν περπατάτε σαν άνθρωποι τουλάχιστον, γιατί στις στέγες, κατά μια έννοια, καρφώνεστε.
Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την έξυπνη ιστορία και τον τρόπο που τα ήδη μπλεγμένα πράγματα από το AC1, περιπλέκονται ακόμα περισσότερο, έρχονται να δέσουν με το gameplay του παιχνιδιού, το οποίο είναι ό,τι είδαμε στο AC1, και ό,τι θα θέλαμε να δούμε στο AC2. Οι βελτιώσεις που έχουν γίνει ουσιαστικά διόρθωσαν στο μεγαλύτερο βαθμό τα προβλήματα και τις ελλείψεις που είχε ο Altair, και έτσι ο Ezio θα σας βυθίσει σε μια ιστορία που δε θα σας προβληματίσει παρά μόνο σε ελάχιστα σημεία. Ο σχεδιασμός των περιβαλλόντων χώρων είναι εξαιρετικός, οι πόλεις είναι σχεδόν «ζωντανές», ενώ η αναπαράσταση των περιοχών της Ιταλίας είναι παράδειγμα προς μίμηση, με περιοχές όπως η Βενετία ή η Φλωρεντία να είναι καθηλωτικές. Δεδομένου τώρα ότι κάποιες περιοχές έχουν πρόσβαση σε νερό, λιγότερο ή περισσότερο, αυτή τη φορά μπορείτε (και θα χρειαστεί) να… βραχείτε. Η δυνατότητα αυτή επεκτείνει βέβαια το παιχνίδι καθώς μπορείτε πχ να μετακινηθείτε επάνω σε βάρκες ή αν χρειαστεί να διαφύγετε, έχετε πλέον τρόπο, αλλά εδώ εντοπίζουμε ένα σημαντικό πρόβλημα καθώς το νερό είναι εκτός των ορίων πρόσβασης οποιουδήποτε άλλου χαρακτήρα. Αν δηλαδή πέσετε μέσα, ή που θα σας κοιτάνε από την όχθη και θα σας λένε διάφορα Ιταλικά, ακόμα και αν είστε στο ένα μέτρο, ή θα αρχίσουν ένας-ένας να πέφτουν μέσα και να «χάνονται» καθώς δεν ξέρουν κολύμπι (!). Το πρόβλημα με το IQ των χαρακτήρων του παιχνιδιού (AI) εντοπίζεται και σε άλλα σημεία, δυστυχώς, όπως για παράδειγμα κατά τη διάρκεια της μάχης οπότε οι περισσότεροι φρουροί κτλ απλώς σας κοιτάνε και περιμένουν, σε αμυντική στάση αλλά αδρανώς, να τους ξεκάνετε ή άντε σε μια πιο δύσκολη μάχη να σας επιτεθούν, αργά-αργά και με τη σειρά ώστε να έχετε χρόνο να κάνετε counter-attack. Ελάχιστοι αντίπαλοι ξεφεύγουν από αυτό το “bug”, και αυτοί είναι κυρίως οι «αρχηγοί», χωρίς παρ’ όλα αυτά να αποτελούν με αυτό τον τρόπο δυσκολία ή αξεπέραστο σημείο στο παιχνίδι. Και επειδή ξεκινήσαμε τονίζοντας το ένα αρνητικό του παιχνιδιού, συνεχίζουμε με τα θετικά τα οποία είναι πολλά και στο μεγαλύτερο βαθμό του παιχνιδιού θα σας καλύψουν τόσο ώστε να αγνοήσετε το παραπάνω.
Έτσι, πέρα από τα counter attacks που ήδη αναφέραμε και τα οποία είναι πολλά και αρκετά εντυπωσιακά, στη διάθεσή σας έχετε μια σειρά από τακτικές που θα βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε τους, αρκετούς σε κάποιες περιπτώσεις, αντιπάλους-φρουρούς κτλ. Το σύστημα μάχης που αγαπήσαμε στο 1ο παιχνίδι είναι εδώ, αρκετά βελτιωμένο και με νέες δυνατότητες όπως πχ την επιλογή να πάρετε το όπλο του αντιπάλου και να το χρησιμοποιήσετε εναντίον του, να χρησιμοποιήσετε μια «χειροβομβίδα» καπνού που θα τυφλώσει τους πάντες ώστε να διαφύγετε ή να τους εκτελέσετε κτλ. Σε αυτά προστίθεται ένα αρκετά μεγάλο οπλοστάσιο, το οποίο επεκτείνεται βάσει των αγορών σας από το σχετικό κατάστημα κάθε πόλης, και η δυνατότητα άμεσης εναλλαγής των παραπάνω με το RB ώστε να εκτελέσετε πολύπλοκα combo, όπως πχ άμυνα με το σπαθί, χειροβομβίδα καπνού, αλλαγή σε διπλές λεπίδες και επίθεση με αυτές. Αν προσθέσετε σε αυτά τα τρία διαφορετικά είδη ξίφους, τα δύο διαφορετικά ήδη λεπίδων, δηλητήρια, potion, το «όπλο» που εμφανίζεται και στο announcement trailer, τα αγαπημένα μας μαχαιράκια που ο παίκτης μπορεί να εκτοξεύσει σε απόσταση και τις βόμβες καπνού, υπάρχουν μια σειρά από πολλές, καλές επιλογές για άμυνα και επίθεση. Η δυνατότητα να πετάξετε δε χρήματα στο δρόμο την ώρα που σας κυνηγούν, ώστε ο κόσμος που θα τρέξει να τα μαζέψει να μπλοκάρει τους φρουρούς ακροβατεί ανάμεσα στο αστείο, διασκεδαστικό και το τραγικό ταυτόχρονα, σε επίπεδο ιστορίας και χρονικής τοποθέτησης…
Στα παραπάνω καλά στοιχεία τώρα μπορεί να προστεθεί και μια σειρά από βελτιώσεις / προσθήκες στοιχείων και δυνατοτήτων που επεκτείνουν ακόμα περισσότερο τις επιλογές μας σε επίπεδο gameplay. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το blend, το οποίο επιτρέπει να «κρυφτείτε» στο πλήθος, και το οποίο σε ένα βαθμό γνωρίσαμε στο πρώτο παιχνίδι. Πλέον, η δυνατότητα έχει βελτιωθεί κατά πολύ καθώς το blend γίνεται αυτόματα αν πχ μπείτε ανάμεσα σε 4-5 πολίτες. Πέρα από αυτό μπορείτε να προσλάβετε και group ατόμων για να σας βοηθήσουν, ακολουθώντας σας, πολεμώντας για εσάς ή σε κάποιες περιπτώσεις αποπλανώντας τους (λιγούρηδες σε κάθε περίπτωση) φρουρούς.
Στα παραπάνω στοιχεία πρέπει να προστεθεί και μια εκτενής βάση δεδομένων (στο Start Menu) η οποία έχει πληροφορίες για κάθε αντίπαλο, τοποθεσία, οχυρό, μυστικές θέσεις, έγγραφα ή άλλα στοιχεία που θα βρείτε μέσα στο παιχνίδι και σε γενικές γραμμές μπορεί να χρειαστείτε αν αποφασίσετε να δώσετε στον τίτλο το χρόνο που του αξίζει, και να δείτε κάθε πτυχή του. Σε αυτά προστίθενται αναλυτικότατα στατιστικά, τα οποία μπορείτε να βρείτε και να συγκρίνετε και στο Web Battles.
Συνοψίζοντας την εμπειρία του παιχνιδιού, τόσο η ιστορία όσο και το gameplay θα σας καθηλώσουν, ακόμα και αν δεν αγαπήσατε το πρώτο παιχνίδι, ενώ όλα τα στοιχεία που έχει συμπεριλάβει στον τίτλο η ομάδα από το Montreal θα σας κάνουν να θέλετε και άλλο (και άλλο…) και το Quit να είναι επιλογή για μετά τις 2-3 ώρες παιχνιδιού και μόνο επειδή σε μερικές ώρες σας περιμένει η δουλειά ή η σχολή. Παρά το ότι από την ιστορία απουσιάζουν 2 κεφάλαια (Sequence 12 και 13, τα οποία θα είναι διαθέσιμα μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2010 σαν Premium DownLoadable Content), το παιχνίδι παραμένει συμπαγές και εύκολα μπαίνει στη λίστα με τα πάρα πολύ καλά παιχνίδια που έχουμε δει.
Στον τεχνικό τομέα τώρα, τα γραφικά έχουν σχεδιαστεί με αρκετή λεπτομέρεια, ειδικά δε ο Ezio είναι απολαυστικός, ενώ και οι χώροι, οι πόλεις και οι αντίπαλοι κινούνται σε υψηλά επίπεδα, με τους άλλους χαρακτήρες τόσο σαν υφές όσο και σαν κίνηση να είναι επίσης εξαιρετικοί – με εξαίρεση ίσως τα κοντινά πλάνα που αποτελούν μελανό σημείο. Το παιχνίδι έχει γενικά άρτιο τεχνικό σχεδιασμό, με ελάχιστα μικροπροβλήματα στα γραφικά (κυρίως στα collisions) αλλά και πάλι μόνο σε συγκεκριμένα σημεία και γενικά δεν θα ενοχλήσει, ενώ με τα motion effects που έχουν εισάγει στα άλματα κτλ σε μεγάλο βαθμό το όποιο πρόβλημα καλύπτεται.
Ο ήχος του παιχνιδιού ακολουθεί τα επίπεδα της εικόνας, με μουσική που θα σας συναρπάσει ή θα σας αγχώσει, και επικά κομμάτια για τις πιο… έντονες στιγμές μέσα στο παιχνίδι ( όταν παίρνει πχ για πρώτη φορά τη στολή ο Ezio). Γενικά η δουλειά του δημιουργού του soundtrack, Jesper Kyd, που είχε δημιουργήσει και το OST του πρώτου τίτλου είναι παραδειγματική για το πώς «δένει» με το παιχνίδι και το πόσο ταιριάζει με την ατμόσφαιρα και όντας φίλος του συγκεκριμένου τομέα δηλώνω εντυπωσιασμένος. Και σε γενικότερο επίπεδο όμως το ηχητικό κομμάτι είναι πολύ προσεγμένο, με όλα τα ηχητικά εφέ από όπλα, εκρήξεις, πτώσεις κτλ να ανταποκρίνονται απόλυτα σε αυτό που περιμέναμε, και το voice acting, πέρα από το όλοι-οι-ξένοι-στα-παιχνίδια-μετά-από-λίγο-μιλάνε-σπαστά-αγγλικά, να είναι επίσης πολύ προσεγμένο και καλογραμμένο, τόσο σαν ήχος όσο και σαν κείμενο. Καλύτερο σημείο, και εδώ, όταν ο Ezio ή οι άλλοι χαρακτήρες μιλάνε Ιταλικά.
Κλείνοντας την όσο μπορούμε καλύτερη παρουσίαση της εμπειρίας μας με το Assassin’s Creed 2 να συνοψίσουμε… Άριστη υλοποίηση του τι περιμέναμε να δούμε, με ευχάριστα μπερδεμένη πλοκή και μερικές ανατροπές εδώ και εκεί να μας κρατάνε το ενδιαφέρον, «ντυμένα» με πολύ καλά γραφικά, άριστο ήχο και gameplay που μας καθηλώνει για αρκετές ώρες και να μας κάνει να θέλουμε να γυρίσουμε απλώς και μόνο για να κάνουμε ένα από τα side quests, έτσι για λίγο, τρέχοντας από σκεπή σε σκεπή και από κτήριο σε κτήριο. Ό,τι περιμέναμε να δούμε, και ένα κλικ παραπάνω, το Assassin’s Creed 2, παρά τα ελάχιστα μικροπροβλήματα και τα 2 «κενά» στην ιστορία, που όμως δεν δημιουργούν αίσθηση ασυνέχειας, αποτελεί ένα από τα καλύτερα games που έχουμε δει, και σίγουρα μια αγορά που θα πρότεινα σε γνωστό ή φίλο, αν θέλει να ζήσει μια εξαιρετική gaming εμπειρία.
Επάξια, «γεμάτο» 9 / 10
Gotmian για το MyXbox.gr