Μερικές σημειώσεις πριν αρχίσω. Εδώ γράφω τις δικές μου εντυπώσεις, ό,τι τράβηξε δηλαδή το δικό μου ενδιαφέρον ανάλογα με τα γούστα μου. Για παράδειγμα ξέρω πως πολλοί θα ήθελαν να ακούσουν κάτι για το FIFA, αλλά είναι ένα παιχνίδι που με αφήνει τελείως αδιάφορο. Η έκθεση είναι τεράστια και δεν υπάρχει χρόνος να δεις τα πάντα – ούτε καν αυτά που σε ενδιαφέρουν. Το review είναι περισσότερο κάτι σαν οδοιπορικό (με την έκθεση ποτέ δεν τα είχα καλά) και σίγουρα κάποια πράγματα τα θυμάμαι αλλιώς απ’ ό,τι ήταν οπότε αν πω κάτι στραβά μην βαρέσετε!
Από την περιγραφή θα παραλείψω το εξής: Σε κάθε booth εννοείται πως υπήρχαν PC, PS3, PSVita και Xbox 360 στα οποία μπορούσες να παίξεις ελεύθερα κάποια από τα παιχνίδια που ήδη κυκλοφορούσαν. Για παράδειγμα η Sony είχε τιμονιέρες (ολόκληρα κοπκιτ) που μπορούσες να παίξεις Grand Turismo (το οποίο συστήνω ανεπιφύλακτα σε όποιον έχει 3D TV). Επίσης ανάμεσα στα booth των εταιρειών που θα αναφέρω υπήρχαν και άλλες εταιρείες αλλά θα επικεντρωθώ στις μεγαλύτερες-αυτές που έχουν πιο μεγάλο ενδιαφέρον. Yπήρχαν και εταιρείες hardware (ThermalTake, Intel) στις οποίες δεν έδωσα επίσης σημασία.
Το τραίνο λοιπόν με άφησε ακριβώς έξω από την έκθεση. Μαζί μου κατέβηκαν περίπου εκατόν πενήντα-διακόσια άτομα. Στην είσοδο της έκθεσης μας περίμεναν πολλοί περισσότεροι και μέχρι να ανοίξουν οι πόρτες περνούσαμε ένας ένας από πάγκους, όπου μας έβαζαν ένα βραχιόλι που δήλωνε την ηλικία, έτσι ώστε να έχουμε, ή μάλλον να μην έχουν πρόσβαση οι νεότεροι σε παιχνίδια με μη επιτρεπόμενο για την ηλικία τους περιεχόμενο.
Άνοιξαν οι πόρτες και αφού επικυρώσαμε τα εισιτήρια ήμασταν επιτέλους μέσα στην έκθεση. Ο χώρος αποτελείται συνολικά από 11 τεράστιες αίθουσες. Από αυτές το κοινό έχει πρόσβαση μόνο στις πέντε οι οποίες αναφέρονται στον οδηγό ως EventAreas. Πρώτη αίθουσα ,λοιπόν, η αίθουσα 10 η οποία είχε δύο ορόφους. Στον πάνω όροφο δεν υπήρχε τίποτα ιδιαίτερο, μόνο μία μικρή πίστα καρτ, ένα ποδο-μπιλιάρδο κάνα δύο καντίνες και ένα δωματιάκι για καραόκε. Στον κάτω όροφο ξεκινούσε το τζέρτζελο! LG και Samsung είχαν έκθεση με ό,τι πιο καινούριο είχαν σε τηλεόραση – παρέα με μία κονσόλα φυσικά!
Παραδίπλα η Acer στο δικό της booth οργάνωνε μονομαχίες στο League of Legends (νομίζω) . Μεγάλο ενδιαφέρον είχαν δύο booth για ξεχωριστούς λόγους το καθένα. Στο ένα κάτι παλικάρια μοντάρανε PC σε ό,τι μπορεί να φανταστεί ο καθένας, και όταν λέω ό,τι μπορεί να φανταστεί, εννοώ ό,τι μπορεί να φανταστεί! Και μάλιστα μοντάρανε και live για να μπορέσεις να δεις την δουλειά τους. Έμοιαζαν περισσότερο με σιδηρουργούς αλλά τα αποτελέσματα ήταν απίστευτα. Στο δεύτερο booth παρουσιαζόταν σχεδόν όλη η ιστορία του gaming. Από το Tennis_for_Two μέχρι Xbox και από το Atari 2600 μέχρι το PSP. Είχε και μερικά arcade φυσικά αλλά και μία ρεπλίκα του KITT 2000. Στα υπόλοιπα booth είχαν διάφορα παιχνίδια ή εκθέσεις για το κοινό, όπως παιχνίδια ερωτήσεων, μία κουζίνα τύπου “η κουζίνα της μαμάς”, αλλά και παρουσία του γερμανικού στρατού που αν κατάλαβα καλά προσπαθούσε να τραβήξει νέους στο δύσκολο μονοπάτι του προστάτη των Γερμανών πολιτών.
Παρακάτω θα περιγράψω ό,τι θυμάμαι και όπως ακριβώς το θυμάμαι γιατί από ένα σημείο και μετά αρχίζεις και χάνεσαι. Επόμενη αίθουσα η αίθουσα εννιά. Εδώ βρισκόταν το event με τον περισσότερο κόσμο. Η Razer με 4-5 μοντέλα και μία πίστα για επίδειξη με ποδήλατα, είχε σταθερά γύρω της περισσότερα από τριακόσια άτομα να ζητωκραυγάζουν! Δίπλα υπήρχε μία πίστα για skate από την Activision φυσικά. Στην ίδια αίθουσα μπροστά σε ένα φορτηγό της Umbrella Corporation μπορούσες να μολυνθείς και να βγεις φωτογραφία ως ενθύμιο από το τέλος του κόσμου. Επίσης εδώ βρισκόταν και η δική μου νέμεσις, η Bethesda!!! Δυο ολόκληρες μέρες έψαχνα να βρώ το booth της, να βάλω στα χέρια μου αυτό το μαγικό game που λέγεται Dishonored, αλλά κατά έναν πολύ περίεργο τρόπο και ενώ αυτό βρισκόταν ακριβώς στην μέση της αίθουσας, εγώ δεν το είδα ποτέ (FAIL)…
Προχωράω στην αίθουσα 6 όπου ξεχώριζαν η 2Κ, η Electronic Arts και η Konami. Η Konami παρουσίαζε μόνο το Metal Gear Solid Rising και το Pro Evolution φυσικά ενώ η EA τα Fifa 13, NFS Most Wanted, Star Wars: The Old Republic και το τρισμέγιστο (θα δείξει) Medal of Honor: Warfighter. Από όλα αυτά έπιασα στα χέρια μου μόνο τα δύο τελευταία για δύο λόγους: Πρώτον τα ποδοσφαιράκια και τα racing games πλέον δεν μου τραβούν το ενδιαφέρον, δεύτερον στο Rising η αναμονή ήταν περίπου μιάμιση ώρα και είχα άλλες προτεραιότητες και τέλος όσον αφορά την 2Κ ήθελα να δώ το XCOM αλλά λόγω του Borderlands 2, αυτό είχε από τις μεγαλύτερες ουρές αναμονής (γύρω στις 2 ώρες) οπότε και πήγα πάσο! Έξω από την αίθουσα του MOH ρωτάω έναν τύπο στην αρχή της ουράς πόση ώρα περιμένει εκεί και μου απαντάει: “γύρω στις δυόμιση ώρες”! Παίρνω κι εγώ την γενναία απόφαση και στήνομαι στο τέλος, βγάζω το PSP και ετοιμάζομαι να περάσω τις δύο πιο βαρετές ώρες της ζωής μου. Και αφού τερμάτισα, ξαναξεκίνησα και ξανατερμάτισα το Liberty City Stories, ήρθε επιτέλους η σειρά μου. Μας έχωσαν λοιπόν σε ένα δωμάτιο με μία τεράστια οθόνη και ξεκίνησαν την παρουσίαση (στα Γερμανικά φυσικά).
Φωτογραφίες και βίντεο απαγορευόταν (το μόνο που είπαν στα Αγγλικά). Στην παρουσίαση μιλούσαν για τις κλάσεις του παιχνιδιού για το gameplay και γενικά για ό,τι θα συναντήσουμε στην διπλανή αίθουσα που θα έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε για 10 ολόκληρα λεπτά! Αφού τελείωσε η παρουσίαση (επιτέλους) ξεκινήσαμε το παιχνίδι. Η αίσθηση που μου άφησε είναι πως το παιχνίδι αποτελεί κάτι ενδιάμεσο του Battlefield και του Call of Duty. Σε πρώτη φάση στο παιχνίδι φαίνεται να μετράει πολύ η στρατηγική και η συνεργασία με τον ή τους συμπαίχτες σου και ταυτόχρονα το map ήταν αρκετά μικρό για να είναι γρήγορο το ματς και να παίζει σημαντικό ρόλο και η τύχη. Τα γραφικά πολύ όμορφα και ρεαλιστικά (παίζαμε σε PC εξ΄ άλλου) αλλά όχι τίποτα το συνταρακτικό. Βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι οι παίχτες χωρίζονται σε ομάδες με δύο τρόπους, σε δύο ομάδες των 10 και ταυτόχρονα σε 10 ομάδες των δύο.
Οι ομάδες των δύο στην ουσία είναι δύο συμπαίχτες που συνεργάζονται μεταξύ τους ανεξάρτητα με τα υπόλοιπα άτομα της ομάδας των 10 ατόμων. Έχεις κάθε στιγμή γνώση του τί κάνει και πού βρίσκεται ο συμπαίχτης σου και είναι ζωτικής σημασίας η συνεργασία σου μαζί του. Αυτό βοηθάει και εσάς τους δύο αλλά και την ομάδα γενικότερα. Η ομάδα μου δυστυχώς έχασε και χάσαμε και την ευκαιρία να πάρουμε ένα μπλουζάκι και ένα εκπτωτικό κουπόνια αξίας 10 ευρώ (ουάου) από κάποιο webstore. Επόμενος σταθμός το SW The Old Republic όπου είχα την τύχη να περάσω το μισάωρο της αναμονής με έναν Ολλανδό συζητώντας για games. Το παιχνίδι δεν το είχα παίξει ποτέ και νομίζω πως παρουσίαζαν ένα Downloadable Content. Δεν είμαι γενικά φαν του MMO RPG και το έπαιξα μόνο και μόνο γιατί ήταν Star Wars. Το παιχνίδι είναι παλιό πλέον και φαντάζομαι το ξέρετε οπότε δεν θα σχολιάσω κάτι παραπάνω.
Αίθουσα νούμερο 7 με πρώτη μούρη την Activision και το ταρατατζουμ ταρατατζουμ…. Black Ops 2. Εννοείται πως ούτε καν μπήκε στο μυαλό μου η ιδέα να περιμένω στην ουρά στην οποία η αναμονή έφτανε και τις 3 ώρες, εν μέρει και γιατί τα γούστα μου πια κοιτάνε προς ΕΑ.Υπήρχε η δυνατότητα να παρακολουθήσεις αυτούς που παίζουν το παιχνίδι μέσα στην αίθουσα κάτι το οποίο έκανα. Παρ’ όλες λοιπόν τις αλλαγές και τα νέα στοιχεία που έχουμε ακούσει-δει-διαβάσει αυτό που έχω να πω μετά από μισή ώρα χαζεύοντας το παιχνίδι είναι… ’’ Είναι Call Of Duty!!!” με όλα τα θετικά και τα αρνητικά αυτής δήλωσης. Αν δεν κάνω λάθος λοιπόν στην ίδια αίθουσα ήταν η Sony και η Capcom. Στη Sony ήθελα να δω τα “Beyond: Two Souls” και “The Last of Us” αλλά τώρα που το σκέφτομαι όταν ήμουν εκεί ούτε καν πέρασαν από το μυαλό μου και απορώ γιατί (I am too much of an XBOX fan I guess!). Και κάπου εδώ κατάλαβα ότι έχω μπλέξει τα μπούτια μου (στο review εννοώ) γιατί σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ σε ποιά αίθουσα ήταν Ubisoft και Eidos. Επίσης τώρα θυμήθηκα ότι η Konami ήταν στην ίδια αίθουσα με την Sony και όχι την EA. Πάντως σίγουρα η Ubisoft και η Square Enix ήταν στην ίδια αίθουσα. Ηταν μαζί τους και η Capcom ή μήπως όχι?
Και μιας και έχω χάσει τα αυγά και τα πασχάλια, πάμε στην αγαπημένη μου αίθουσα X. Πραγματικά αγαπημένη μου γιατί πιστεύω ξόδεψα περίπου 3 με 4 ώρες και μάλιστα χωρίς να κάνω τίποτα ιδιαίτερο, παρά μόνο να χαζεύω… Πρώτη επιλογή το Splinter Cell Blacklist. Εδώ ήμουν τυχερός μιας και είχε μείνει μία άδεια θέση στην παρουσίαση και ήμουν ο μόνος που δεν είχα παρέα, οπότε μπήκα σχεδόν αμέσως! Η παρουσίαση ήταν ένα extended demo του παιχνιδιού που είδαμε στην E3, το οποίο έπαιζε ένα παλικάρι την ώρα που μία τύπισσα έκανε Kommentar!!! Η περιγραφή σε τί άλλο, στα Γερμανικά όπως πάντα, χαλώντας μου την ευχαρίστηση γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω σχεδόν τίποτα από το παιχνίδι. Εντυπώσεις καινούριες δεν υπάρχουν παρά μόνο ό,τι έχουμε δεί ήδη από την Ε3. Λίγο πιο πριν βρισκόταν το booth του Ghost Recon Online. Πολυ κακό για το τίποτα εδώ μιας και δεν αποτελεί κάτι καινούριο, οπότε πιστεύω έχασα την ώρα μου. Υπήρχαν και παρουσιάσεις με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, τα Rayman και Zombi U τα οποία περιέργως για μένα, μάζεψαν πολύ κόσμο. Στην Square Enix έκανα το τραγικό λάθος και τις δύο μέρες να πάω την τελευταία ώρα όταν είχαν κλείσει τις ουρές συνεπώς δεν έχω ιδέα τι γινόταν μέσα. Θεϊκή ατραξιόν ο Agent 47 που αν τον έβλεπες σε μικρό δρομάκι την νύχτα άνετα πέθαινες από τον φόβο σου, αλλά όταν δεν τον έβγαζαν φωτογραφίες και ήταν χαλαρός είχε τρελό γέλιο και έκανε απίστευτες γκριμάτσες!
Τέλος στην αίθουσα 8 με το μόνο που ασχολήθηκα ήταν το World Of Warplanes (βετεράνος του World of Tanks γαρ…). Η μεταφορά του παιχνιδιού στον αέρα είναι φανταστική, με τον καλύτερο και πιο έξυπνο χειρισμό αεροσκάφους με mouse που έχω δεί ποτέ στην ζωή μου. Τα γραφικά φανταστικά και στεναχωρήθηκα που δεν υπήρχε και το World of Warships το οποίο αναμένω πώς και πώς! Όσον αφορά την Wargaming.net νομίζω πως ήταν η πιό ευχάριστη στην έκθεση εταιρεία. Κατά την αναμονή μου για να παίξω (δυόμιση ώρες παρακαλώ), τα event έδιναν και έπαιρναν με αποτέλεσμα να μην βαριέσαι καθόλου και μάλιστα να περνάς πολύ ευχάριστα την ώρα σου. Μέσα σε όλα ένας developer έπαιζε το World of Tanks με αστείο τρόπο, το κοινό φώναζε από κάτω τί να κάνει και αυτός ακολουθούσε! Επίσης υπήρχε και σέξι χορός στα ενδιάμεσα και τα δωράκια δίνανε και παίρνανε και μάλιστα καλά δωράκια όπως gaming πληκτρολόγια και mouse και τηλεκατευθυνόμενα αεροπλανάκια (δυστυχώς ανάμεσα σε δίμετρους Γερμανούς δύσκολο να πιάσεις κάτι στον αέρα!!!).
Εκτός από τα παραπάνω, τρία παιχνίδια που θέλω να αναφέρω είναι: Πρώτον το End Of Nations της Trion Worlds, ένα strategy MMO, το οποίο ως strategy δεν με τραβάει και πολύ αλλά σε μία γρήγορη ματιά (μισής ώρας) δείχνει αρκετά ενδιαφέρον. Μιας και τα πάντα (σχεδόν) ήταν στα Γερμανικά δεν κατάλαβα και πολλά από το παιχνίδι αλλά από gameplay, graphics και physics εντυπωσιάστικα! Δεύτερον το F1 Race Stars. Το παιχνίδι είναι φανταστικό και απίστευτα αστείο! Κάτι μεταξύ NBA JAM και Mario Kart!
Τελευταίο άφησα ένα καταπληκτικό FTP MMO FPS που ακούει στο όνομα Warface της Crytek. Θυμίζει Counter Strike στο πιο sci-fi με μικρά maps. Δεν ξέρω τι modes θα υπάρχουν αλλά στην έκθεση είχαν team deathmatch και co-op. Γραφικά πανέμορφα, gameplay απίστευτα στρωτό, πληθώρα όπλων και perks και αυτό που μου άρεσε πολύ εκτός του ότι μπορείς να τροποποιήσεις τον ήρωά σου (τα όπλα σου βασικά) την ώρα της μάχης, είναι ότι το παιχνίδι κάνει χρήση όλου του περιβάλλοντος ή τουλάχιστον τα maps είναι έτσι στημένα ώστε να σου παρέχουν αυτή την δυνατότητα. Χαρακτηριστικό που επίσης “τα σπάει”, το γεγονός ότι σε περιοχές δύσβατες μπορείς να συνεργαστείς με συμπαίχτη για να έχεις πρόσβαση (κάτι σαν το co-op του Splinter Cell:Chaos Theory). Υπάρχουν και κάνα δύο – τρία άλλα παιχνίδια που έπαιξα αλλά ήταν τόσο ηλίθια, βαρετά, χωρίς νόημα, ξαναζεσταμένο φαγητό, outdated, που δεν κάνω καν τον κόπο να τα αναφέρω!
Δεν ξέρω αν προσέξατε αλλά από πάνω λείπει ένα παιχνίδι και δεν είναι άλλο από το Assassin’s Creed 3. Για τον καθένα πιστεύω αυτό αποτελεί πρώτη προτεραιότητα σε μία έκθεση. Οταν λέω για τον καθένα εννοώ για τον καθένα. Πιστεύω πως πολύ πολύ λίγοι gamers έχουν αδιαφορήσει γι’ αυτή την σειρά! Έτσι κι εγώ, έτσι όμως και χιλιάδες άλλος κόσμος στην έκθεση… Ήταν η μόνη ουρά που είχε έναν τύπο με μία πινακίδα να αναφέρει τον χρόνο αναμονής!!! Την πρώτη μέρα αυτός ήταν 240 λεπτά (το πρωί), την δεύτερη μέρα ήταν 240 λεπτά (το πρωί). Τα μεσημέρια το κοντέρ έγραφε 300!!! Βέβαια όταν έμεινα χαζός βλέποντας την πινακίδα το παλικάρι μου λέει… ‘’Δεν είναι ακριβώς 300, είναι γύρω στις τεσσεράμισι ώρες, απλά δεν έχω κάρτα για 270 λεπτά!!!’’. Ooookeyzzz, θα περιμένω τον Νοέμβρη λοιπόν!!!
Λοιπά σχόλια…
Cosplay! Με μία λέξη ΤΡΑΓΙΚΟ. Αν εξαιρέσουμε τις εταιρείες που είχαν μερικούς τύπους-τύπισσες για promotion ντυμένους χαρακτήρες από τα παιχνίδια τους , όλα τα υπόλοιπα ήταν τραγικά ή σχεδόν τραγικά. Υπήρχαν κουστούμια τα οποία είχαν πλάκα, ήταν ρεαλιστικά, αλλά ως εκεί. Εκτός του ότι τα έβλεπες με το σταγονόμετρο, για να πεις ότι ένα ήταν ωραίο έπρεπε να δεις δεκαπέντε άλλα άθλια. Τα καλύτερα που είδα ήταν ένας τύπος ντυμένος Ezio και μία Κινέζα, Γιαπονέζα, Φιλιππινέζα (θα σας γελάσω) ντυμένη κάτι από anime! Αυτά που βλέπουμε στην E3, ξεχάστε τα!
Σε κάποια πράγματα στην έκθεση πραγματικά απογοητεύτηκα. Είναι ώρες που νιώθεις σαν ένα καταναλωτικό σκουπίδι… Οταν κάνανε οι εταιρίες παρουσιάσεις τύπου press conference σε αντιμετώπιζε με τον χειρότερο τρόπο. Οκ έχει πλάκα το free stuff αλλά εκεί που περιμένεις να δείς παρουσίαση από κανένα παιχνίδι ο τύπος με το μικρόφωνο κουνούσε ένα μπλουζάκι (άθλιο συνήθως) και προσπαθούσε να κάνει τον κόσμο από κάτω να τρελαθεί για να το πετάξει. Το ξύλο για να πάρει το μπλουζάκι κάποιος ήταν επικό! Το free stuff επιεικώς άθλιο. Δεν είναι ανάγκη να δίνουν τα πάντα σε όλους. Μπορούσαν να δώσουν λίγότερα αλλά πιο της προκοπής. Προσωπικά εγώ προσβλήθηκα με αποτέλεσμα να φεύγω μετά από πέντε λεπτά κι ας ήθελα να αράξω στο τζέρτζελο για την πλάκα μου! Εξαίρεση δύο – τρεις εταιρείες οι οποίες το ίδιο σκηνικό το έκαναν με πολύ πιο όμορφο τρόπο… Οποιος ήθελε μπορούσε να ανεβεί στην πίστα και να χορέψει, τραγουδήσει, απαντήσει σε ερώτηση. Ετσι συμμετείχες στο show και δεν ήσουν … σκουπίδι! Ή μην δίνεις τίποτα ή δώσε κάτι καλό σε λίγους. Σε αυτό respect όπως είπα στην Wargaming.net. Επίσης σπαστικό το να περιμένεις τόσες ώρες για να παίξεις δέκα ή είκοσι λεπτά ένα παιχνίδι αλλά εδώ δεν παραπονιέμαι γιατί με τόσο κόσμο θα χρειαζόταν να χρησιμοποιήσουν τον διπλάσιο χώρο!!!
Τεράστια, τεραστιότατη, πιο μεγάλη και από το ίδιο το μέγεθος της εταιρείας η απουσία της Microsoft. Δεν ξέρω τον λόγο που απουσίαζε (όσο σημαντικός κι αν είναι αυτός) αλλά θα μπορούσε τουλάχιστον να κάνει κάτι μικρό! Στο κάτω κάτω και η Sony μην φανταστείτε ότι είχε κανένα τεράστιο booth (μάλιστα ήταν από τα πιο μικρά)!!!
Κάτι άλλο αυτή τη στιγμή δεν μου έρχεται, οπότε αν έχετε απορίες ρίχτε τις γιατί όπως είπα στην αρχή ήταν πάρα πολλά και σίγουρα έχω ξεχάσει αρκετά! Ελπίζω να έδωσα μία ιδέα πως είναι σε μία τέτοια έκθεση!
[slickr-flickr search=”sets” set=”72157631390556846″]
Χρυσόστομος “PabloGGarciaP” για το MyXbox.gr
Τις εντυπώσεις του από τη Gamescom 2012 ο Χρυσόστομος αρχικά τις είχε μοιραστεί μαζί μας στο φόρουμ. Για λόγους συνέχειας το παραπάνω κείμενο έχει δημιουργηθεί από τα ενοποιημένα μηνύματά του. Τον ευχαριστούμε θερμά που μας μετέφερε τη δική του ματιά από μια τόσο σημαντική έκθεση και περιμένουμε στο μέλλον περισσότερα αντίστοιχα κείμενα.